در 9 ژوئیه 2025 ، بنیانگذار حزب کارگران کردستان (PKK) بنیانگذار عبدالله اوکالان را زندانی کرد ارائه شده چندین “قدم عملی” در جهت دستیابی به “صلح و جامعه دموکراتیک” در ترکیه. این اولین اعلامیه بزرگ وی از زمان فراخوان فوریه 2025 برای PKK بود تا اسلحه را دراز بکشد و منحل کند. پایان نامه های وی از مبانی ایدئولوژیک که روی آن PKK ساخته شده است ، دور می شود.
این ایده که سؤال کردستان را می توان با پیوستن به چارچوبی که نیاز به مقاومت مسلحانه را برای شروع با آن آغاز می کند ، برطرف کرد ، در بهترین حالت از نظر تاریخی ساده لوحانه به نظر می رسد.
Ocalan اکنون اصرار دارد که PKK باید “هدف ملت آمار” و “استراتژی نظامی” خود را رها کند-از نظر وی باید منجر به انحلال سازمان شود. این برخلاف ده ها سال مبارزه مسلحانه علیه یک کشور است که از همان ابتدا هویت و حقوق کرد را انکار کرده است ، چه رسد به اینکه فراخوانی برای ایجاد یک کشور مستقل کرد را پذیرفت. از زمان حبس وی در سال 1999 ، اوكلان از شورش مارکسیستی-لنینیستی به سمت کنفدراسیون دموکراتیک دور شده است ، اما جدیدترین تماس او این مسیر را به سمت شدید می برد-باعث جذب حرکت کردستان به ساختار دولتی که یک بار در برابر آن مقاومت می کرد ، می شود.
پیشنهاد وی از “دیدگاه مثبت ادغام گرا” ، جایی که کردها در دستگاه دولت ملت ترکیه شرکت می کنند ، متناقض است. PKK از انکار وجود کرد در ترکیه متولد شد. این ایده که سوال کردستان را می توان با پیوستن به چارچوبی که نیاز به مقاومت مسلحانه را برای شروع با آن آغاز می کند ، برطرف کرد ، در بهترین حالت از لحاظ تاریخی ساده لوحانه به نظر می رسد و از نظر سیاسی در بدترین حالت غیرمسئولانه است.
به گفته اوکالان ، هدف اصلی PKK – شناخت وجود کردها – “حاصل شده است.” این یک ادعای غیرقابل اثبات است. در حالی که ممکن است تأیید عمومی از هویت کرد وجود داشته باشد ، دولت ترکیه هنوز اقدامات قانونی یا قانون اساسی را برای شناخت سیاسی و فرهنگی انجام نداده است. مردم کرد ، از جمله شهرداران و نمایندگان مجلس ، در زندان هستند. با این حال ، اوکالان ادعا می کند که وی “صداقت) را می بیند و” اعتماد “در اقداماتی که ممکن است دولت ترکیه در آینده انجام دهد ،” اعتماد “دارد.
از همه بدتر ، Ocalan با احتیاط در PKK بی اعتبار می شود و از این گروه می خواهد که “داوطلبانه” خلع سلاح “قبل از شاهدان عمومی و محافل مرتبط” بدون ضمانت ، پیش شرط یا حرکات متقابل باشد. او این را “نه ضرر ، بلکه یک سود تاریخی” می نامد – اما برای چه کسی مشخص نیست: برای چریک های کرد که زندگی خود را از سال 1982 به نام کردستان و هویت کرد را قربانی کرد؟
در حالی که اوکالان از تعهدات در ترکیه خودداری می کند ، وی حزب برابری و دموکراسی مردم طرفدار کرد ((حزب دیم) “سهم خود را انجام دهید و با طرف های دیگر همکاری کنید تا موفقیت روند را تضمین کنید.” این امر نه تنها مسئولیت پذیری را از دولت خنثی می کند بلکه خطر بار بیشتر بر حزب سیاسی طرفدار کرد که قبلاً تحت فشار عظیم ، بررسی قانونی و تهدید مداوم بسته شدن فعالیت می کند.
(Ocalan’s) خوش بینی به نظر می رسد که از واقعیت زمین جدا شده است ، جایی که سرکوب ادامه می یابد و اصلاحات به نظر می رسد.
با توجه به تحولات اخیر در خاورمیانه ، Ocalan بر “اهمیت و فوریت این مرحله تاریخی” تأکید می کند و لحظه فعلی را به عنوان “یک برنامه نظری جدید” که منجر به “یک مرحله استراتژیک و تاکتیکی جدید در سطح ملی ، منطقه ای و جهانی” می شود ، قاب می کند. خوش بینی او از واقعیت زمین جدا شده است ، جایی که سرکوب ادامه می یابد و اصلاحات همچنان آرایشی است. جنگ بین چریکهای PKK و ارتش ترکیه در منطقه دولت منطقه ای کردستان عراق ادامه، با وجود PKK آتش بس یک طرفه در اول مارس و اعلام شده تصمیم به خلع سلاح در 12 مه 2025.
تماس جدید öcalan سؤالاتی را ایجاد می کند. وی بدون امتیازات دولتی ، ضمانت های قانونی یا میانجیگری بین المللی ، وی در ازای وعده هایی که ممکن است هرگز تحقق نیافته باشد ، باعث خلع سلاح جنبش کرد می شود. تماس وی به خطر می افتد که یک لحظه نادر تاریخی را خراب کند-در آن تغییر منطقه ای ، به دنبال فریب اسرائیل از حماس و حزب الله و ضعف در معرض ایران در نگاه جهان-این می تواند فرصتی یک بار در یک قرن را برای ایجاد نهادهای دومین و سوم در سوریه و ایران فراهم کند. در صورت از دست رفتن ، این لحظه ممکن است از بین برود و کردها را با هیچ اهمیت ماندگار در خاورمیانه جدید ترک کند.
