کابل ، افغانستان – شورای پناهندگان نروژ (NRC) بخش هایی از عملیات بشردوستانه خود را در افغانستان به حالت تعلیق درآورد و با استناد به کاهش شدید کمک های بین المللی ، چندین دفتر استانی را بست. این سازمان هشدار داد كه این كاهش ها برای میلیون ها افغان ، به ویژه زنان و كودكان ، كه به خدمات ضروری متکی هستند ، عواقب گسترده ای خواهد داشت.
در بیانیه ای روز سه شنبه ، NRC مقیاس این چالش را به عنوان شدیدترین موردی که از زمان آغاز فعالیت در افغانستان 22 سال پیش با آن روبرو بوده است ، توصیف کرد.
سوئز وان مگن ، مدیر موقت کشور NRC در افغانستان گفت: “در زمانی که مردان ، زنان و کودکان در افغانستان به طور فوری به بودجه و پشتیبانی بین المللی احتیاج دارند ، NRC و شرکای ما با کاهش شدید بودجه اهدا کنندگان کلیدی روبرو هستند.” “این وضعیت ما را چاره ای جز کاهش غیرقابل تحمل در خدمات ما نمی گذارد ، و بیشتر زندگی های حیاتی را برای آسیب پذیرترین و فقیر ترین جوامع به خطر می اندازد.”
از ژانویه ، NRC مجبور شده است دو مرکز منابع جامعه خود را ببندد و دو ماه دیگر در معرض خطر قرار گرفت. این مراکز این مراکز به پناهگاه ها ، کمک های غذایی ، مشاوره حقوقی و مراجعه به مراقبت های بهداشتی آواره و بازگردانده می شود – خدماتی که به ویژه برای زنان هدایت خانوار بسیار مهم است.
NRC همچنین تأیید کرد که دفاتر را در استان های متعدد تعطیل کرده و تعداد قابل توجهی از کارمندان از جمله کارگران زن را اخراج کرده است. به گفته وی ، از دست دادن زنان در نیروی کار ، دسترسی بیشتر به خدمات اساسی زنان و کودکان در سراسر کشور را محدود می کند.
ون مگن گفت: “این کاهش بودجه عواقب بسیار گسترده ای دارد.” “آنها از جوامعی که دسترسی به کمک های اساسی هزاران نفر از کارمندان باتجربه افغان را که معیشت خود را از دست داده اند ، از دست داده اند.”
ساکنان محلی می گویند که این تأثیرات در حال حاضر احساس شده است. در پادشاهستان ، یک شهرک غیررسمی در خارج از شهر هرات ، عبدالحق ، 45 ساله ، گفت که AID همه ناپدید شده است. “عبدالحق” که در سال 2017 به دلیل خشکسالی و درگیری ، گفت: “کارکنان NRC هر روز در اینجا بودند و مشکلات ما را می دانستند. اکنون آنها از بین رفته اند ، کلینیک بهداشت بسته شده است و کلاس های آموزشی متوقف شده است. ما نمی دانیم که به کجا بپردازیم.”
آژانس امدادی تأکید کرد که این امر به طور کامل از افغانستان خارج نمی شود. برنامه های پشتیبانی شده توسط سایر اهدا کنندگان ادامه خواهند یافت و NRC همچنان متعهد به فعالیت در کشور است.
ون مگن گفت: “ما در حال خاموش نیستیم.” “ما همچنان متعهد به حمایت از زنان آواره شده ، مردان و کودکان هستیم و اطمینان حاصل می کنیم که جوامع تحت تأثیر ده ها سال از جنگ عقب مانده اند.”
بحران بودجه یک سری از تصمیمات اهدا کنندگان اصلی برای کاهش کمک های بشردوستانه دنبال می کند. در ماه ژانویه ، ایالات متحده چندین پروژه کمک مداوم را به حالت تعلیق درآورد و اکثر کارهای بشردوستانه با بودجه ایالات متحده در افغانستان را مجبور به متوقف کردن یا پایان دادن کرد. سایر دولت های اهدا کننده – از جمله بلژیک ، فرانسه ، آلمان ، هلند ، سوئد ، سوئیس و انگلستان – همچنین از کاهش بودجه کمکهای جهانی خود خبر داده اند.
براساس اعلام سازمان ملل ، 22.9 میلیون افغان در حال حاضر نیاز به کمک بشردوستانه دارند. برنامه جهانی غذا تخمین می زند که از هر سه افغان – بیش از 14 میلیون نفر – با ناامنی غذایی حاد روبرو هستند.
علیرغم بدتر شدن شرایط ، برنامه پاسخگویی بشردوستانه 2025 سازمان ملل برای افغانستان تنها 13.3 درصد تأمین می شود. NRC گفت که کاهش کمک های شیب دار منعکس کننده “بی اعتنایی آشکار اهدا کنندگان کلیدی” برای تعهدات جهانی خود است و از جامعه بین المللی خواست تا قبل از بدتر شدن اوضاع ، قدم بردارند.
