(Norman Mailer and the Anti-Vietnam War Movement)

داستان: به نام آتش

پیشگفتار:

این داستان الهام‌گرفته از آثار نورمن میلر، نویسنده‌ی بزرگ آمریکایی و جنبش ضد جنگ ویتنام است. میلر با آثارش مانند «لشکرهای شب» و «چرا در خلیج خوک‌ها بودیم؟» توانست روح عصیان و اعتراض را در ادبیات آمریکا زنده کند. این داستان تلاش دارد تا با حفظ روحیه‌ی انتقادی و تلخ‌اندیشی میلر، به بررسی مفاهیمی چون جنگ، آزادی، و انسانیت در بستر فرهنگی ایران بپردازد.

داستان:

در قلب تهران، شهری که نفس‌هایش از دود و اضطراب پر شده بود، گروهی از جوانان در گوشه‌ای تاریک از پارک لاله جمع شده بودند. آن‌ها نه شاعران بودند، نه سیاستمداران، بلکه فرزندان جنگ بودند. جنگ‌هایی که هرگز در خاک ایران رخ نداده بود، اما روحشان را سوزانده بود. آن‌ها به تلویزیون‌های سیاه‌وسفید خیره می‌شدند که تصاویر بمباران ویتنام را پخش می‌کردند. دود و آتش، فریادها و اشک‌ها، همه‌چیز به آن‌ها یادآوری می‌کرد که انسانیت در برابر قدرت چه بی‌پناه است.

«محمد»، دانشجوی فلسفه، نفر اول گروه بود. او که همیشه کتاب‌های میلر را زیر بغل می‌زد، با صدایی لرزان گفت: «این جنگ نیست، این قتل عام است. ما باید فریاد بزنیم، حتی اگر کسی گوش ندهد.»

اما فریاد زدن در شهری که سکوت حکم‌فرما بود، کار آسانی نبود. دولت شاه، هر صدای اعتراضی را خفه می‌کرد. با این حال، محمد و دوستانش تصمیم گرفتند کاری کنند. آن‌ها شب‌ها روی دیوار‌های شهر شعار می‌نوشتند: «جنگ نکنیم، کشتار نکنیم.» هر شب، پلیس شعارها را پاک می‌کرد، و هر شب، آن‌ها دوباره می‌نوشتند.

یک شب، وقتی پلیس محمد را دستگیر کرد، او تنها چیزی که گفت این بود: «تو نمی‌توانی صدای حق را خفه کنی. جنگ تنها چیزی است که همه را می‌کشد، حتی کسانی که آن را شروع می‌کنند.»

دوستانش بیرون از زندان منتظر ماندند. آن‌ها می‌دانستند که محمد تنها نیست. صدها جوان در سراسر ایران، در سکوت، با جنگ مخالف بودند. آن‌ها از دل کتاب‌های میلر و دیگر نویسندگان ضد جنگ، نیرو می‌گرفتند.

زمانی که محمد آزاد شد، گروه‌شان بزرگ‌تر شده بود. آن‌ها دیگر تنها نبودند. آن‌ها می‌دانستند که جنگ هرگز پاسخ نیست. حتی اگر صدایشان به گوش جهان نرسد، حداقل وجدانشان آرام خواهد بود.

پایان داستان:

با ما در مرشدی همراه شوید.

تصویر بالا تزئینی است.

نتیجه‌گیری:

این داستان تلاش کرده تا روح آثار نورمن میلر را در بستر فرهنگی ایران بازتاب دهد. میلر با آثارش نشان داد که ادبیات می‌تواند سلاحی قدرتمند در برابر بی‌عدالتی باشد. با الهام از او، این داستان به بررسی مفاهیم جهانی مانند جنگ، اعتراض، و انسانیت پرداخته است.

معروف‌ترین اثر نورمن میلر:

«لشکرهای شب» (The Armies of the Night time) که برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر شد، یکی از مشهورترین آثار اوست. این کتاب روایتی از اعتراضات ضد جنگ ویتنام در واشنگتن است و سبک نوآورانه‌ی میلر در ترکیب گزارش‌نگاری و داستان‌نویسی را به نمایش می‌گذارد.

این داستان نیز تلاش کرده تا با حفظ سبک و روحیه‌ی میلر، پیامی جهانی را به مخاطبان ایرانی منتقل کند.