László Krasznahorkai و واقعیت خطرناک اروپا معاصر

در سال 2011 ، من نوشته شده خواندن László Krasznahorkai “کمی شبیه به دیدن گروهی از مردم است که در یک دایره در یک میدان شهر ایستاده اند ، ظاهراً دستان خود را در آتش گرم می کنند ، فقط برای کشف ، هرچه نزدیکتر می شود ، آتش سوزی وجود ندارد ، و آنها به هیچ وجه جمع نمی شوند.” برای بسیاری از خوانندگان معمولی ، ایده ورود به یک دنیای داستانی که دائماً در حاشیه مکاشفه ای که همیشه قریب الوقوع است اما پنهان است ، که در آن کلمات بی وقفه در اطراف مرجع قدم می زنند ، و ابزار مورد علاقه آنها جمله طولانی و بدون ایستاده است ، مثلاً چهار صد صفحات برای ناخوشایند بودن ، ممکن است درست باشد ، این ممکن است دقیقاً نوع جنون پرشور باشد که کراسناهورکای برای سالها در مورد آن بسیار درخشان و دلسوز نوشته است. این ممکن است آنچه را که او “واقعیت مورد بررسی در مورد جنون” نامیده است ، تشکیل دهد.

در آن زمان ، فقط دو رمان Krasznahorkai به زبان انگلیسی در دسترس بودند. “مالیخولیایی مقاومت“و”جنگ و جنگ، “که به ترتیب در سال 1989 و 1999 به زبان مجارستانی منتشر شده بود. Krasznahorkai در حال حاضر یک پدیده اروپایی بود ، به خصوص در آلمان ، جایی که او در آن زندگی می کرد و در آنجا که بیشتر کارهای او ترجمه شده بود. در آنجا شنیدن او به عنوان یک لوره نوبل آینده احتمالی توصیف شده بود ، اما با این کار بسیار کوچک به زبان انگلیسی ، چنین شایعاتی از Palassip Gossip. Samizdat این یک عنوان عالی و عالی بود.

فراتر از این دو کتاب ترجمه شده ، نگاه های جالب توجه دیگران وجود داشت. رمان دبوت Krasznahorkai ، “ساتنتانگه، “از سال 1985 ، هنوز به زبان انگلیسی نبود ، اما می توان فیلم هفت ساعته Béla Tarr را با همان عنوان تماشا کرد ، اقتباس از این رمان. عکس های ردیابی طولانی تار احتمالاً به بهترین وجه سینمایی خود را برای تقلید انجام می دادند:

The physician was sitting by the window feeling morose, his shoulder up towards the chilly, damp wall and he did not even have to maneuver his head to look via the hole between the soiled floral curtain inherited from his mom and the rotten window body with a view to see the property, however had solely to lift his eyes from his e-book, take a quick look to notice the slightest change and if it at times occurred—say if he was totally misplaced in thought or as a result of he had centered on one of many remotest factors of the property—that his eyes missed one thing, his exceedingly sharp ears instantly got here to his support, although it was uncommon for him to be misplaced in thought and rarer nonetheless for him to rise in his fur-collared winter coat from the closely blanketed, stuffed armchair—its place exactly decided by the cumulative expertise of his on a regular basis actions, efficiently lowering to a minimal the variety of potential events on which he must go away his remark put up by the پنجره

خوانندگان آنگلوفون با تأیید تسلط Krasznahorkai: “شروع به جلب توجه می کردند:”Seiobo در زیر“(2013) ،”بازگشت به خانه بارون ونخیم“(2019) ، و اخیراً ،”هرشت 07769“(2024) ، احتمالاً در دسترس ترین رمان های او. (همه داستان های اخیر توسط مترجم فوق العاده کانادایی Ottilie Mulzet به صورت سیال ، انگلیسی Sinuous ارائه شده است.) هر کدام یک اثر خارق العاده و مفرد است ، و هر یک دامنه Krasznahorkai را گسترش می دهد. ساکنان ناامید کننده و زنوفوبیک یک شهر مجارستان استانی و یک نجیب زاده بازگشت ، بارون Béla Wencheim از این عنوان ، که در آن آنها امیدوار هستند (غالباً ارتجاعی) ، اما نشانگر برگشتی یک زنبور عسل است. Krasznahorkai می تواند باشد.

با این حال ، از بعضی جهات ، آن دو رمان اولیه که در سال 2011 خوانده ام ، فضای عجیب و غریب بسیاری از کارهای بعدی را ایجاد می کنند: سیاست نامطلوب شهرهای کوچک در مجارستان و آلمان شرقی سابق (طبیعت گرایان ، نئو نازی ها ، سنت گرایان قانون و نظم). یک حس ناخوشایند از آخرالزمان قریب الوقوع ، چه سیاسی و چه متافیزیکی. و علاقه Krasznahorkai به وسواس بینایی و احمقان مقدس (یک متخصص جهان در مورد خزه ها ، یک بایگانی که متقاعد شده است یک نسخه خطی طولانی فراموش شده را کشف کرده است و به نیویورک سفر می کند تا در مورد آن بگوید ، یک پیانیست که با تنظیم خوب پیانو وسواس دارد). علیرغم ظواهر برعکس – جملات چرخان ، عقل تب ، هیچ چیز در مورد کار Krasznahorkai ، چه قدیمی و چه جدید ، که به طور جدی با واقعیت معاصر اروپایی و خطرات آن روبرو است ، از جمله پویایی شکنجه شده حل و فصل ، حرکت و هویت وجود ندارد.