ساعت پنجشنبه گفت: مقامات ایرانی از “دستگاه گیوتین” برای قطع انگشتان سه مرد بازداشت شده در ساعات اواخر 30 ژوئیه 2025 استفاده کردند. این سه مرد ، هادی رستامی ، 38 ساله ، مهدی شریفین ، 42 ساله و مهدی شاهیوند ، 29 ساله ، پس از محاکمات ناعادلانه به جرم سرقت محکوم شده بودند.
یک منبع آگاه به دیده بان حقوق بشر گفت که این مردان برای اجرای احکام چشم بسته ، دستبند ، بسته بندی شده و به دفتر منتقل شده اند ، جایی که چهار انگشت دست راست هر بازداشت شده با حضور مقامات زندان و دادستان قطع می شد. این مردان سپس به بیمارستان منتقل شدند ، جایی که دستانشان باند شده بود ، اما پس از گذشت تنها چند ساعت به زندان مرکزی ارومیا در استان آذربایجان بازگردانده شدند.
بهار صبا گفت: “با قطع انگشتان دست هادی رستامی ، مهدی شریفیان و مهدی شاهوند ، مقامات ایران بار دیگر مرتکب اقدامات وحشتناک شکنجه شده اند و بی اعتنایی خود را نسبت به حقوق بشر و عزت مردم به نمایش می گذارند.” “این اقدامات طبق حقوق بین الملل و کشورهایی که دارای مقررات صلاحیت جهانی هستند ، باید به طور کیفری تحقیق و پیگرد قانونی کلیه مقامات مسئول سفارش و انجام اقدامات شکنجه ، از جمله قطع عضو را انجام دهند.”
مقامات ایرانی این سه مرد را در نوامبر 2019 به دلیل اتهامات مبنی بر شکسته شدن در چندین خانه و دزدی از گاوصندوق محکوم کردند ، به دنبال یک دادگاه کاملاً ناعادلانهبشر دادگاه هر سه را به قطع عضو چهار انگشت دست راست خود محکوم کرد به گونه ای که “فقط کف دست و انگشت شست آنها باقی مانده است.” براساس اطلاعات موردی که توسط دیده بان حقوق بشر و حساب های منابع آگاه بررسی شده است ، مردان در مرحله تحقیقات به وکلا دسترسی نداشتند و دادگاه به اظهارات خود تحسین برانگیز شکنجه برای محکوم کردن آنها اعتماد کرد.
این سه مرد هشت سال در زندان به سر بردند و با تهدیدهای مکرر که مقامات قطع عضو را انجام می دهند ، از جمله در آوریل 2025، تهدیداتی که خودشان نوعی شکنجه یا سایر بدرفتاری ها را تشکیل می دهند.
در اکتبر سال 2024 ، مقامات دو برادر به نام مهداد تیموری و شهاب تیموری را برای شکنجه قرار دادند با قطع کردن انگشتان آنها، همچنین در زندان مرکزی ارومیا. افراد دیگر ، از جمله دو مرد ، کارامی و مورتزا اسماعیلیان، به ترتیب در زندان مرکزی ارومیا و زندان تبریز ، تحت مجازات قطع عضو باقی مانده است.
طبق قوانین بین المللی ، تحمیل عمدی درد شدید یا رنج به عنوان یک عمل مجازات شکنجه است و کاملاً ممنوع است. کلیه کشورهای کنوانسیون سازمان ملل متحد علیه شکنجه و سایر رفتارهای بی رحمانه ، غیر انسانی یا تحقیرآمیز یا مجازات موظفند برای پیگرد قانونی هر کسی که مظنون به شکنجه ، از جمله همدستی یا مشارکت در شکنجه ، در مناطق خود باشد ، تحقیق و پیگرد قانونی کند.
