اتهامات افغانستان به سازمان ملل متحد ، ناصر احمد فیق ، روز دوشنبه از شورای امنیت خواست تا رویکرد پیشنهادی “موزاییک” سازمان ملل متحد را برای افغانستان ، خواستار مالکیت واقعی افغان ، معیارهای واضح تر برای طالبان و درج معنی دار صداهای دموکراتیک باشد.
فیق گفت: “سازمان ملل به درستی اذعان کرده است که پیشرفت سیاسی و حاکمیت فراگیر برای آینده افغانستان ضروری است.” با این حال وی هشدار داد كه پیش نویس “فاقد مالکیت واقعی افغانستان” است ، و خاطرنشان كرد: “نیروهای دموکراتیک افغان ، بازیگران سیاسی ، جامعه مدنی ، سازمان های زنان و نمایندگان جوانان به طور معناداری مشورت نشده اند” و “این روند توسط بسیاری از بالا به پایین و غیر حزبی تلقی شده است ، و اعتبار و اعتبار آن را تضعیف می کند.”
FIQ مجموعه ای از اصلاحات فوری مورد نیاز را برای اطمینان از رویکرد موزاییک پیشرفت آشتی ملی و ادغام بین المللی بیان کرد:
یک بستر مشارکتی: او خواستار “بستر تعریف شده و ساختاری” شد که منعکس کننده ذینفعان غیر طالبان افغانستان است و به آنها اجازه می دهد تا سیاست و اجرای را شکل دهند.
زنان و جامعه مدنی در این مرکز: “زنان و جامعه مدنی افغانستان” باید “شرکای کامل” باشند ، نه شرکت کنندگان.
معیارهای قابل اندازه گیری: وی خواستار “معیارهای واضح ، قابل اندازه گیری و زمان” برای انطباق طالبان ، گره خورده با مشارکت بین المللی مشروط شد.
اولویت بندی سیاست و حاکمیت: یک روند سیاسی قوی باید “توانمند اصلی صلح ، ثبات و ادغام بین المللی” باشد.
گفتگوی داخل افغانستان: سازمان ملل باید گفتگوی گسترده تری از جمله بازیگران دموکراتیک ، گروه های مخالف ، جامعه مدنی (به ویژه ابتکارات تحت هدایت زنان) و نمایندگان جوانان را تسهیل کند.
یک فرستاده ویژه سازمان ملل: وی پیشنهاد کرد که یک فرستاده ویژه سازمان ملل را برای هماهنگی گفتگوی درون عظمت در افغانستان و اتحادیه های جهانی تحت نظارت سازمان ملل متحد کند.
FIQ از عدم تعادل پیش نویس فعلی انتقاد کرد: “خواسته های طالبان ، مانند شناخت رسمی ، عدم تجاوز به دارایی ها و تسکین مجازات ، واضح و محدود است. در مقابل ، جامعه جهانی و انتظارات مردم افغان از حقوق بشر ، فراگیر بودن و حاکمیت مبهم ، غیر متعارف و کمبودهای قابل اجرا است.” وی هشدار داد که بدون اصلاحات ، چارچوب موزاییک “خطر عادی سازی حکومت طالبان را بدون اصلاحات یا پاسخگویی معنی دار دارد.”
اظهارات وی در میان نگرانی های جهانی در مورد عدم پیشرفت تحت حاکمیت طالبان – به ویژه فرسایش حقوق زنان ، متوقف کردن آموزش متوسطه دختران و ادامه حاشیه نشینی جامعه مدنی صورت می گیرد. رویکرد موزائیک پیشنهادی ، به رهبری فرستاده های سازمان ملل و شامل گروه های کاری در مورد موضوعاتی مانند ضد مواد مخدر ، توسعه بخش خصوصی و دسترسی بشردوستانه ، به دلیل نمایندگی محدود خود از صداهای غیر تالیبان افغانستان مورد انتقاد قرار گرفته است.
FIQ با تأکید بر اینکه حاکمیت فراگیر غیر قابل مذاکره است ، نتیجه گرفت: “مردم افغانستان ، کسانی که مدت ها از دموکراسی ، حقوق بشر و کثرت گرایی دفاع می کنند ، باید در مرکز این تلاش باشند ، نه به حاشیه ها.”
