وزیر امور خارجه پیشین محمد هانف اتر گفت: ایالات متحده و طالبان عمداً از تعهدات الزام آور در توافق نامه دوحه 2020 چشم پوشی کردند و اظهار داشتند که فروپاشی جمهوری افغانستان یک فاجعه قابل پیشگیری است.
Atmar در سخنرانی در یک رویداد آنلاین سازمان جهانی پناهندگان جهانی پیش از چهارمین سالگرد قدرت طالبان ، گفت که تنها یکی از چهار تعهد این توافق نامه – عقب نشینی سربازان خارجی – انجام شد. به گفته وی ، سه نفر دیگر هرگز اجرا نشده اند: تلاش های ضد تروریسم ، مذاکرات صلح داخل افغان و ایجاد یک دولت جدید اسلامی در کنار آتش بس دائم.
اتر گفت: “هر دو طرف این توافق نامه عمداً تعهدات الزام آور آنها را نادیده گرفتند.”
Atmar همچنین دولت و رهبران سیاسی سابق افغانستان را به دلیل سقوط مقصر دانست و آنها را به خیانت به مردم افغانستان از طریق منافع شخصی ، تقسیم و فساد متهم کرد. وی گفت: “آنها عامل اصلی فروپاشی جمهوری بودند.” “شاید اکنون زمان مناسبی برای پاسخگویی از رهبران سیاسی و ایالتی افغانستان باشد. من متعلق به گروهی از سیاستمداران آماده برای شرکت داوطلبانه در چنین فرایندی هستم.”
میسام نظاری ، رئیس روابط خارجی جبهه مقاومت ملی ، به این جلسه گفت که پس از چهار سال ، طالبان هنوز هیچ علاقه ای به تشکیل دولت بر اساس اراده مردم نشان نمی دهند. وی گفت: “حتی در طالبان ، یک جناح دیگران را کنار گذاشته و قصد بازگشت به جدول مذاکره را ندارد تا یک دولت فراگیر و قانونی را تشکیل دهد.”
سفیر پیشین در نروژ شوکریا باراکزی از این مجمع برای برجسته کردن آنچه که وی به آن نقض گسترده حقوق بشر تحت حکومت طالبان ، به ویژه علیه زنان می نامید ، استفاده کرد. وی توصیف کرد که زنان به طور غیرقانونی به دلیل اعتراض و خواستار حقوق اساسی مانند آموزش ، کار و مشارکت عمومی ، به طور غیرقانونی بازداشت ، تجاوز و شکنجه شده اند.
Atmar همچنین هشدار داد که تبعید گسترده پناهندگان افغان از ایران و پاکستان می تواند در طولانی مدت منطقه را بی ثبات کند ، زنان را تحت یک رژیم سرکوبگر قرار دهد و جوانان را در معرض استخدام در مدارس دینی به طالبان قرار دهد.
