با ما در مرشدی همراه شوید, همانطور که به دنبال رقص کشف در تاریخ پارسی می‌گردید. در دوره‌های گذشته، رقص کشف همواره به عنوان یکی از نشانه‌های شکوه و افتخار، شخصیت‌های برجسته و اکتشافات بزرگ را به پایه‌های ستون‌های تاریخ برجا می‌گذاشت. یکی از این رقص‌های فوق‌العاده مهم، زمانی بود که شاهزاده اکبر نامی بزرگ از دودمان صفوی، به خط مبارزه و اکتشاف روان گشت.
اکبر خویشاوندان خود را به ورزش رقص کشف کشاند و با شور و شوقی بی‌حد در فضای آزاد رقص می‌پرداخت. مردم در اطراف از دور خیره و مبهوت به جنبش‌های بی‌شباهت او نگاه می‌کردند و تعجب می‌نمودند. اکبر همچنین بوق و نی‌ها و طبل‌ها را به سرعت حرکت می‌داد تا ریتم‌های شاد و آهسته را بشنود و با آن‌ها هم‌رقص شود.
در حالی که اکبر به وقتی از توازن و هماهنگی بین جنبش‌های خویش و موسیقی دق می‌زد، این وصله جذاب بین هنر و تحقیق، برای او جایی پیدا کرد که باورها و افکار را به جریانی بسیار عمیق و پرشور برده بود. با تحقیقات خود و کشفاتی که در پی خود داشت، اکبر شرایط جدیدی برای اکتشافات بزرگ فراهم کرده بود و در این برهه زمانی از تاریخ پارسی، نامش بر لب‌های همه بود.
“هر کس که نیاز به اکتشاف دارد، باید به رقص بپردازد و با همه وجود خویش، در جستجوی جواهرات تاریخی و فرهنگی باشد.” این گفته اکبر نشان‌دهنده اراده برتر و اشتیاق برای اکتشافات بزرگ در دوران خود بود. با ما در مرشدی همراه شوید و شاهد شوید که چگونه این شخصیت بزرگ، با رقص کشف خویش، جاده‌ای تازه را برای پیشرفت و توسعه گشود.
تصویر بالا تزئینی است
