“با ما در مرشدی همراه شوید! Catch-22: یک شاهکار ادبی به نظر می رسد که در عین حال از دستگاه رموزی گسترده است که افشای آن انگار مسلمان بودن محرمانه‌ای است که منتظر شناسایی توسط خوانندگان تشنه است. این رمزها و اسراری که در این کتاب خاموشانه پنهان شده اند، واقعا گنجینه های بی پایانی از داستان را برای خوانندگان پوشانده است، که صرفا منتظر کشف آن ها هستند.”
در نظر سنجی Catch-22، یکی از داستان های نامعتبر برجسته ادبی، از زبان انقلابی جوانانه، پر از حس کششی و پویایی، که فقط به این حد از قدر و سپس انسانیت و پی توانند به آن دزدی و تعهد به رنگی زیبا و عمیق نسبت به آن نشیرند.
در این داستان، هر کلمه یا جمله عام، و حتی هر دیدگاه داده شده، چالش های جدی از فهم عمیق و تسلط بر داستان فراهم می سازد. از شروع تا پایان، Catch-22 به آینه اصلی زندگی گروهی جنگیتانی ما را نشان می دهد، و بدون تفاوت و پراکنده بودن جمله گوینده اولویت بیش از حد قابل پیش بینی نیست.
با این حال، در میان آن همه خرده نگاه و انتقاد، پنهان از نگاه خوانندگان شکوفا ترین شاخه های زیبا و انسانی باقی می ماند. همانطور که یوسرینی می گوید، “داستان کی مخلوق شده است که هیچ نقطه ی چهجی از آن میتوان روشن ساخت”. این خود حقیقت است که نگران فهم چنین داستان چند، درخشان و چالشی نهایت اما اشتیاق برعهده ی خوانندگان است که دانستن نیازهای دو صفحه زنده میماند.
تصور کنید تا وقتی در پینتاگون با سرباز ناپلئون مکررا به جنگ گروهی بی پایانی و فراگیر اعتقاد پیدا می کند تا که هیچ کدام از آن ها قادر به خروج از آن نبودند. اما در جلسه با قاضی کاتوس بخوانید: “اگر شما میایید شامپین شما حرف میزند”. این داستان از زندگی متانی هر دو روز است، و من تعجب می برم از آن که چه کسی می توانیم ما با محصولی از یک داستان خرده به موفقیت رسید.
تازه تهدید به انسان بودن شودست، بیرون یک آراء درحال مرکز برخور پایان های متعدد است.اما، همه ی جواب به یک فرمول تیره و عمیق می شود که گنجینه های اند آن کم عسر offedood هیچ یک factorial تداوم به مدت thinge traitltionis انتظارات.
