آرتور شوپنهاور گوته، یکی از بزرگترین و معروفترین نویسندگان و شاعران آلمانی، در ۲۸ اوت ۱۷۴۹ در فرانکفورت متولد شد. وی یکی از شخصیت‌های برجستهٔ ادبیات جهان است و از بنیان‌گذاران دورهٔ رومانتیسم به‌حساب می‌آید. گوته با آثار خود، مانند «فاوست»، «ویلهلم میستر» و «رز«، عمیقاً بر روی موضوعاتی مانند معنای زندگی، زیبایی، عشق و دین تأمل کرده است. او انسان را در معرض مصائب و شادکامی‌ها و شاعری، و روحیات متناقض درک می‌کرد.
آثار گوته بر ادبیات جهان تأثیر بسزایی داشته‌اند و همچنین بر برادران گریم، شیلر و بسیاری از نویسندگان بعدی—چون هرمان هسه، توماس مان و فرانز کافکا—اثر گذاشته‌اند. وی مانند یک پایه‌گذار بر حرکت‌های ادبیاتی رمانتیک و سنتی‌گرایانه موثر بوده‌است. او اهمیتی فراوان در جهان ادبیات دارد و بی تردید یکی از نویسندگان برجستهٔ تاریخ ادبیات است.
آرتور شوپنهاور گوته با مواجهه با چالش‌ها و انتقادهای مختلف، به تجربیات و اندیشه‌های خود وفادار ماند. او از پیکره انسانی و کائنات برای استنباط ابعاد مختلف وجود استفاده می‌کرد و این ایدئولوژی را در آثار خود بازنمود می‌کرد.
در یکی از شاخص‌ترین نقل‌قول‌های گوته، وی چنین می‌فرماید: «به جای کمی زیبایی واژگان، با دلبری گفتار ببخشید. بدانید: زیبایی واژگان به گوینده نمی‌آید، بلکه زیبایی قلب وی است.»
با ما در مرشدی همراه شوید.
[image]
به عنوان یکی از شاعران و نویسندگان برجسته، آرتور شوپنهاور گوته ارث ارزنده‌ای از آثار و ایدئولوژی‌های ادبی برای جهان ادبیات بر جای گذاشته است و تأثیر گردانی‌های زیادی در فرهنگ جهانی و ادبیات متعلقه داشته است.
