این تصویر جزوه ارائه شده توسط IIPA (آژانس عکس بین المللی ایران) نمایی از ساختمان راکتور نیروگاه اتمی بوشهر ساخت روسیه را به هنگام بارگیری اولین سوخت در بوشهر، جنوب ایران در 21 اوت 2010 نشان می دهد. (عکس از طریق IIPA)
19 اکتبر 2025، 01:35 بامداد به وقت گرینویچ + 03:00
الف توافقنامه بینالمللی ده ساله حاكم بر برنامه هستهای ایران روز شنبه رسماً فسخ شد و به نظارت شورای امنیت سازمان ملل متحد بر فعالیتهای اتمی تهران پایان داد و فصلی از تلاشهای جهانی منع اشاعه را بسته بود.
ایران، روسیه و چین مشترکاً به دبیرکل سازمان ملل متحد و شورای امنیت اطلاع دادند که قطعنامه 2231 در 18 اکتبر منقضی شده است که نشان دهنده پایان دوره 10 ساله است که در 20 ژوئیه 2015 تصویب شد.
وزارت امور خارجه ایران روز شنبه با تایید سپری شدن جدول زمانی از پیش تعیین شده، اعلام کرد: «کلیه مقررات، محدودیتها و سازوکارهای مرتبط با برنامه هستهای ایران از این تاریخ پایان مییابد».
این قطعنامه برنامه جامع اقدام مشترک، که معمولاً به عنوان توافق هسته ای ایران شناخته می شود، تدوین کرد که در ازای لغو تحریم ها، محدودیت های سختی را بر فعالیت های هسته ای تهران اعمال کرد. این توافق شامل ایران، آمریکا، روسیه، چین، بریتانیا، فرانسه، آلمان و اتحادیه اروپا بود.

پرچم اتحادیه اروپا در مقر اتحادیه اروپا در جریان شورای ویژه اروپا در بروکسل در 6 مارس 2025 به اهتزاز درآمد. (عکس از خبرگزاری فرانسه)
کشورهای متحد تحریم های اروپا را رد می کنند
این فسخ در بحبوحه تشدید تنش ها بر سر تلاش های اروپا برای اعمال مجدد تحریم ها صورت می گیرد. بریتانیا، فرانسه و آلمان – که مجموعاً به عنوان E3 شناخته می شوند – در 28 آگوست اعلام کردند که در حال فعال کردن یک مکانیسم “بازگشت فوری” برای بازگرداندن تحریم های سازمان ملل هستند و ایران را به نقض تعهدات خود تحت این توافق متهم کردند.
در نامه خود به سازمان ملل، سه کشور متحد این اقدام اروپا را “از لحاظ قانونی و رویه ای ناقص” رد کردند و استدلال کردند که کشورهای E3 پس از کنار گذاشتن تعهدات خود تحت این توافق، “جایگاهی برای استناد به مفاد آن ندارند”.
در این نامه آمده است: «تلاش توسط E3 برای راه اندازی به اصطلاح «snapback» به طور پیش فرض از نظر قانونی و رویه ای دارای نقص است.
فروپاشی دیپلماتیک پس از خروج آمریکا
فعالسازی فوری پس از خروج یکجانبه ایالات متحده از توافق در سال 2018 در دوران ریاستجمهوری وقت دونالد ترامپ، که تحریمهای اقتصادی گستردهای را علیه ایران اعمال کرد، صورت گرفت. تهران متعاقباً شروع به فراتر رفتن از محدودیت های غنی سازی هسته ای تعیین شده در توافق کرد.
این سه کشور از همه طرف ها خواستند راه حل های دیپلماتیک “بر اساس احترام متقابل” را دنبال کنند و از تحریم های یکجانبه، تهدید به زور یا اقداماتی که می تواند تنش ها را تشدید کند، اجتناب کنند. آنها تاکید کردند که نتیجه گیری قطعنامه “به تقویت اقتدار شورا و اعتبار دیپلماسی چندجانبه کمک می کند.”
با پایان یافتن نقش رسمی شورای امنیت، برنامه هستهای ایران تنها توسط آژانس بینالمللی انرژی اتمی تحت موافقتنامههای پادمان استاندارد بازمیگردد و مفاد نظارتی تقویتشده تعیینشده در توافق 2015 را حذف میکند.