گیلز مریت روشهای نوآورانه برای رفع کمبودهای مسکن را که منبع اصلی حمایت فزاینده رأی دهندگان از سیاستمداران پوپولیستی است ، پیشنهاد می کند.
مسکن ، که به معنای کمبود آن است ، مهمتر از همه در بین عوامل تقویت کننده پوپولیسم است. پرداختن به کمبودهای حاد مسکن برای حمایت از افراط گرایان راست گرایانه بسیار مهم است.
این بسیار آسان است که رأی دهندگان را که به احزاب پوپولیستی تجمع می کنند ، به عنوان آگاه و گمراه کننده تجمع کنند. واقعیت این است که برای بسیاری از مردم سیاستمداران مرکزیت اروپا نتوانسته اند استانداردهای زندگی و شرایط کار را ارائه دهند.
حمله مصمم به بحران مسکن سریعترین راه برای برجسته کردن عدم وجود راه حل های عملی پوپولیست ها برای چالش هایی است که زندگی بسیاری از رای دهندگان را سگ می کند. رفع کمبود مسکن باعث رشد پایدار می شود و همچنین می تواند با آوردن خانه های ارزان قیمت به زوج های جوان ، به کوچک شدن جمعیت که بزرگترین خطر طولانی مدت اروپا است ، بپردازد.
این که حدود یک سوم از همه اروپایی ها در معرض بحران مسکن قرار گرفته اند ، توضیح بسیاری از نارضایتی های سیاسی را انجام می دهد. رصدخانه مسکن اروپا ، یک سازمان غیردولتی مستقر در بروکسل ، معتقد است که 82 میلیون نفر از 220 میلیون خانوار اتحادیه اروپا با هزینه های اسکان “بار سنگین” می شوند. سایر تحلیلگران می گویند 150 میلیون نفر از شهروندان نیم میلیون اتحادیه اروپا از مشکلات مسکن رنج می برند.
به رأی دهندگان نشان می دهد که مردم در سراسر اروپا برای مقابله با مشکلات اقامتی بسیار مشابه کمک می کنند ، پیام سیاسی ارسال می کنند که می تواند با یوروسپتیک گرایی مقابله کند
بخش اعظم این برنامه به برنامه ریزی ضعیف کاهش می یابد. از سال 1965 تا 2015 ، جمعیت اروپا با 25 ٪ حیرت انگیز رشد کرد. با این حال ، اواسط دهه 1960 زمانی بود که رونق ساخت و ساز پس از جنگ شروع به فروپاشی کرد. افزایش نرخ طلاق تقاضا برای خانه های یک والد را بیشتر می کرد در حالی که طول عمر بیشتر به معنای افزایش تعداد افراد مسن در خانه های بزرگتر بود.
این بهانه گاهی اوقات ساخته شده است که اروپا “پر ازدحام” است ، به طوری که ساختمان به دلیل کمبود زمین محدود می شود. درست است که ساخت و ساز مسکن با توسعه دفتر و کارخانه قدم گذاشته است ، اما این برنامه ریزی ناکافی است. حتی در انگلستان نسبتاً بیش از حد ساخته شده ، مسکن (از جمله باغ ها!) تنها 5 ٪ از زمین را به خود اختصاص می دهد.
دامنه سیاستهای عقل سلیم که به سرعت قابل استفاده هستند ، از پشتوانه و برندسازی اتحادیه اروپا بهره مند می شود. نشان دادن رأی دهندگان مبنی بر کمک به مردم در سراسر اروپا برای مقابله با مشکلات اقامتی بسیار مشابه ، پیام سیاسی ارسال می کند که می تواند با یوروسپتیک گرایی مقابله کند.
از بین تمام راه حل های موجود ، سریعترین و ساده ترین آشکار ساختن خانه های بیشتر نیست. در عوض این است که سالمندان را ترغیب به حرکت به محل های مناسب تر کنند ، به طوری که خانه های بزرگتر خانوادگی را می توان به واحدهای کوچکتر تبدیل کرد.
غلبه بر بحران های مسکن اروپا برای احیای اقتصادی و بهبود بهره وری بسیار مهم است
فروش خانه و جابجایی در جای دیگر برای بسیاری از افراد بیش از 60 ساله که یک چهارم از جمعیت اروپا را تشکیل می دهند ، دلهره آور است و در یک دهه یا بیشتر به یک سوم افزایش می یابد. مقررات زیست محیطی و کدهای مالیاتی پیچیده دلسردی است و چالش بیشتر در یافتن و انتقال به خانه جدید وجود دارد. به سختی تعجب آور است که بیشتر افراد سالخورده باقی می مانند.
آنچه لازم است سیستمی است که در آن تیم های جوان جوان توسط مقامات محلی سازماندهی می شوند و وظیفه شناسایی ، مشاوره و تسهیل مسکن مجدد افراد مسن را دارند. این امر باید با یک فکر مجدد از مراقبت از افراد سالخورده در حال رشد ، از جمله تقسیم خدمات گرانقیمت سال به دور از مراقبت های بهداشتی عمومی ، مورد استفاده قرار گیرد.
“نیروهای کار” افراد جوان که مشکلات مسکن سالمندان خود را بر عهده دارند می تواند تأثیر بسیار واقعی بگذارد. به عنوان حل کننده های مشکل ، آنها باید به خوبی پرداخت شوند و شرایط کار به اندازه کافی جذاب را برای رقابت در بازارهای کار ارائه دهند که فارغ التحصیلان غالباً غیرعادی می دانند.
درایوهای مسکن در سطح ملی و منطقه ای نیز به اصلاحات مالیاتی بنیادی احتیاج دارند. دولت ها مالیات بر املاک را به عنوان منبع آسان درآمد دیده اند ، اما با افسردگی مالکیت خانه ، مشکلات سیاسی بیشتری ایجاد کرده است. تقسیم از طریق لایه های قانون مالیاتی که به مرور زمان بنا شده اند – به عنوان مثال ، در زمین های زیر ساختمان های شرکت ها – می توانند بودجه تازه ای را برای تأمین مالی مسکن ارزان قیمت بپردازند.
بازارهای املاک در اتحادیه اروپا بسیار متفاوت است و اجاره در برخی از کشورها محبوب تر است. مشکل مشترک آنها نارضایتی رأی دهندگان است که با افزایش هزینه ها بار سنگین می شوند و در مورد افراد جوان تر ، از گرفتن پا در نردبان املاک برای آینده قابل پیش بینی مستثنی هستند.
غلبه بر بحران های مسکن اروپا برای احیای اقتصادی و بهبود بهره وری بسیار مهم است. جابجایی مشاغل به سمت مردم و مردم به سمت مشاغل برای توسعه مناطق غفلت شده و شهرهایی که با انقلاب دیجیتال سازگار هستند بسیار مهم است. اما سیاست های مسکن در کل اتحادیه اروپا از اولویت پایین برخوردار بوده است.
ایجاد خانه های بیشتر متناسب با پیری جمعیت یک موضوع محلی است. این نباید مانع از “طرح” اتحادیه اروپا شود که یک استراتژی مسکن برای اروپا را تعیین کند. این می تواند برای بروکسل و 27 پایتخت و یک پیروزی دگم پوپولیستی برنده شود.
نظرات بیان شده در این مخالف صریح و روشن ، منعکس کننده آن نویسنده است و نه از دوستان اروپا.
