فرودگاه مونیخ پس از مشاهده هواپیماهای بدون سرنشین در نزدیکی هر دو باند ، مجبور شد برای دومین شب متوالی پرواز را متوقف کند و هزاران مسافر را تحت الشعاع قرار دادند و آسیب پذیری فزاینده اروپا را در معرض اختلال هوایی قرار دادند.
پروازها از ساعت 9:30 بعد از ظهر به حالت تعلیق درآمده و 23 ورود به سیستم منحرف شده و 46 عزیمت به تأخیر افتاده یا لغو شده است. حدود 6،500 مسافر تحت تأثیر قرار گرفتند. هلیکوپترهای پلیس در حال گشت زنی در فضای هوایی بودند ، اما هواپیماهای بدون سرنشین قبل از رهگیری از بین رفتند. کارکنان فرودگاه پتو و تختخواب اردوگاه را تهیه کردند و صحنه های هرج و مرج عصر گذشته را تکرار کردند.
خاموش شدن اولیه در پنجشنبه شب به دنبال رؤیت های مشابه در نزدیکی محیط فرودگاه و شهرهای اطراف بود.
در سراسر اروپا ، فرودگاه های دانمارک ، نروژ و لهستان همچنین گزارش بسته شدن موقت پس از ظاهر شدن شش سیستم هوایی با بال بزرگ ناشناس “. برخی از کشورهای اروپای شرقی ، از جمله رومانی و استونی ، انگشت خود را در مسکو نشان داده اند. کرملین هرگونه درگیری را رد کرده است.
با این حال ، برلین ، بروکسل و پاریس محتاط مانده اند. مقامات مبهم از “تحقیقات” و “حوادث امنیتی” صحبت می کنند ، و از هرگونه اتهام مستقیم تجاوز روسیه جلوگیری می کنند. این محدودیت باعث انتقاد از پایتخت های شرقی شده است ، که این حمله ها را اقدامات خصمانه می دانند.
تردید تا حدودی استراتژیک است. شناسایی و ردیابی هواپیماهای بدون سرنشین کوچک دشوار است. آنها می توانند کم پرواز کنند ، مسیرهای از پیش برنامه ریزی شده را دنبال کنند و بدون ترک شواهد ناپدید شوند. نامگذاری روسیه بدون اطمینان ، باعث افزایش افزایش دیپلماتیک با ضمانت کمی از پاسخ هماهنگ اروپایی می شود.
احتیاط اقتصادی و سیاسی نیز نقش دارد. آلمان ، که به شدت به گاز وارداتی وابسته است ، از تنش های التهابی با مسکو احتیاط می کند. اروپا با یک زمستان ظریف از عدم اطمینان انرژی ، زنجیره های عرضه شکننده و انتخاب کنندگان استراحت روبرو است. رویارویی می تواند هزینه های اقتصادی و سیاسی بالایی داشته باشد.
فرهنگ استراتژیک مشکل را تشکیل می دهد. کشورهای اروپای شرقی این حمله ها را تهدیدات امنیتی می دانند. کشورهای غربی غالباً با آنها به عنوان مسائل مربوط به اجرای قانون رفتار می کنند. این واگرایی پاسخ یکپارچه را دشوار می کند. آلمان و فرانسه ، که قبلاً به اوکراین و سایر تئاترها متعهد بودند ، تمایلی به انجام اقدامات قاطع نسبت به آنچه که آنها اختلالات پراکنده می دانند ، ندارند.
همچنین ترس از عادی سازی درگیری سطح پایین وجود دارد. تصدیق هواپیماهای بدون سرنشین به عنوان اقدامات خصمانه عمدی ، ضعف های دفاعی اروپا را در معرض دید قرار می دهد. فرودگاه های آن اهداف نرم باقی می مانند ، اقدامات ضد هواپیماهای بدون سرنشین لکه دار است و چارچوب های قانونی برای رهگیری ناهموار است. سرزنش عمومی مسکو دولتها را وادار می کند قبل از آماده شدن عمل کنند.
آلمان در حال تقویت اقدامات دفاعی است. به زودی قانونی که به ارتش اجازه شلیک هواپیماهای بدون سرنشین را می دهد ، پیش بینی می شود. نخست وزیر بایرن ، مارکوس سادر ، از پلیس خواست تا اقتدار مشابهی داشته باشد. اما این اقدامات به جای منبع به علائم می پردازد. آنها حوادث محلی را از بین می برند اما با اهداف استراتژیک بالقوه کرملین مقابله نمی کنند.
در حال حاضر ، پایتخت های اروپایی سکوت عمدی را ترجیح می دهند. آنها با جلوگیری از اتهام مستقیم ، آنها برای بررسی ، تقویت دفاع و جلوگیری از تشدید در یک دوره حساس سیاسی ، وقت می خرند. اما این احتیاط با قیمتی همراه است. اگر مسکو مسئول باشد ، ابهام فقط پروب های بیشتر را تشویق می کند. تاکتیک های منطقه خاکستری در جایی که پاسخگویی وجود ندارد شکوفا می شود.
برای مسافران در مونیخ ، ظرافت های ژئوپلیتیکی بی ربط هستند. آنها با پروازهای لغو ، تأخیر در ورود و ناامیدی از گرفتار شدن در وسط پاسخ خاموش اروپا روبرو شدند. با این حال ، این حادثه یادآوری واضح است که اختلال در هواپیماهای بدون سرنشین دیگر یک تهدید از راه دور نیست. این یک واقعیت در حال ظهور است.
اروپا ممکن است تمایلی به مقابله با روسیه نداشته باشد ، اما هواپیماهای بدون سرنشین مونیخ محدودیت های محافظت و تردید را نشان داده اند. تا زمانی که امنیت فضای هوایی سخت تر نشود ، چنین قسمت هایی به احتمال زیاد عود می کنند – طبیعی جدیدی برای قاره ای که بین احتیاط و رویارویی قرار گرفته است.
برای اخبار بیشتر و امور جاری در اتحادیه اروپا امروز اینجا را کلیک کنید
نمایش ارسال: 881
