در شهری پر از رنگ و صدا، یک هنرمند جوان به نام سامان زندگی می‌کرد. او همیشه با همه چیز تفاوت داشت، از لباس‌های نویسازانه‌اش تا آثار هنری خارج از عرصه. اما او همیشه مورد انتقاد دیگران بود؛ آن‌ها او را از فرهنگ و تقالیدشان خارج می‌دانستند و او را به عنوان یک بیگانه می‌دیدند.
اما سامان از این همه انتقاد‌ها ناامید نمی‌شد؛ او همیشه به تجربه و خلاقیت‌اش ایمان داشت و به عنوان یک هنرمند از خاطرات و تجربیات زندگی‌اش الهام می‌گرفت. او هر روز با پرتو و شوری جدید به آتلیه خود می‌رفت و با جمع‌آوری تصاویر و لحظات زیبای زندگی، آثار هنری فوق‌العاده‌ای خلق می‌کرد.
در یک روز آفتابی، سامان تصمیم گرفت یک نمایشگاه بزرگ برگزار کند و آثارش را به نمایش بگذارد. اما برخی از هنردوستان و هنرمندان شهر او را روز پایانی از هنر و فرهنگ می‌دانستند و به او انتقاد می‌کردند. اما سامان از این همه انتقاد‌ها و افکار منفی ناامید نشد؛ او به همراه دوستان صمیمی‌اش به نمایشگاه آماده می‌شد.
وقتی پنجره‌های نمایشگاه باز شدند، همه حیران شده و شگفت‌زده‌اند؛ آثار سامان همه را شگفت‌زده کرده‌اند و هر کس به زیبایی و ابتکار آثارش معجزه‌گرا شد. این بار سامان به عنوان یک هنرمند برجسته شناخته شد و همه از توانایی و خلاقیت او تحسین کردند.
در پایان، سامان به همه نشان داد که هنر و خلاقیت می‌تواند یک راه برای ارتقاء فرهنگ و ارزش‌ها باشد. او نشان داد که هنرمند باید از تنوع و تقالید‌های فرهنگی استفاده کند تا آثاری با ارزش خلق کند که می‌تواند همه را به وجود زیبایی‌ها و ارزش‌های جهان متصل کند.
با ما در مرشدی همراه شوید.
