گروه بین المللی بحران (ICG) در گزارش جدید هشدار دهنده خطرات رو به رشد از کاهش کمک های بین المللی گفت: حداقل 422 مرکز بهداشتی در افغانستان امسال خدمات را به دلیل کاهش کمک ها به حالت تعلیق درآوردند و بیش از 3 میلیون نفر را بدون مراقبت رها کردند.
این گروه گفتند که این بار به شدت روی زنان فقیر افتاده است. افغانستان یکی از کشنده ترین کشورهای جهان برای زایمان است و یک زن هر دو ساعت یک بار از عوارض قابل پیشگیری در حال مرگ است.
براساس این گزارش ، در سال 2025 ، انتظار می رود نزدیک به 440،000 زن دسترسی به خدمات بهداشت جنسی و تولید مثل را که برای رعایت احکام طالبان طراحی شده بود ، از دست بدهند. کاهش کمک ها همچنین به برنامه های آب ، فاضلاب ، بهداشت و کشاورزی ضربه می زند ، مناطقی که زنان بیشتر وابسته هستند.
در حالی که طالبان شروع به پرداخت برخی از خدمات از بودجه ملی کرده اند ، شکاف های اساسی باقی مانده است. در این گزارش آمده است که اهدا کنندگان قبلاً 96 درصد از هزینه های بهداشت عمومی و 44 درصد از هزینه های آموزش را نیز در بر می گرفتند. یکی از کارگران امدادرسانی به ICG گفت: عدم پر کردن این شکاف ها “به نظر می رسد مانند دستور العمل فاجعه” است. “بسیاری از مردم خواهند مرد.”
در این گزارش آمده است که محتمل ترین سناریو این است که افغانستان از جهان بریده می شود ، از تحریم ها ، انزوا و ترجیح رهبری طالبان برای باز بودن کمتر سرگرم می شود. با وجود هشدارها ، علائم کمی وجود دارد که نشان می دهد طالبان مشکلات اقتصادی را دلیل تغییر مسیر می دانند.
اهدا کنندگان خارجی نیز بعید به نظر می رسد که قدم به قدم بگذارند. ایالات متحده خواسته های خود را تحت عنوان رئیس جمهور دونالد ترامپ تغییر داده است ، اکنون با تمرکز بر بازگشت سلاح های ایالات متحده و احتمالاً پایگاهی در افغانستان. اهدا کنندگان اروپایی در حال تغییر مسیر وجوه به خدمات ضروری هستند اما هیچ نشانه ای از پر کردن شکاف گسترده تر نشان نمی دهند.
ICG خاطرنشان كرد كه برخی از تأثیرات فوری را می توان با سایر منابع درآمد نرم كرد. حواله از طریق کانال های رسمی بانکی در سال 2024 3.5 میلیارد دلار تخمین زده شده است – بیش از دو برابر کمک های بشردوستانه در آن سال – و با کاهش بودجه بین المللی ممکن است بیشتر افزایش یابد. این گروه گفت که بازارهای بزرگ خاکستری و سیاه افغانستان نیز به عنوان یک بافر عمل می کنند.
با این وجود ، پیش بینی می شود که پیامدهای کوچک شدن کمک ها برای بسیاری از خانواده های افغانستان ، به ویژه در مناطق روستایی که فاجعه از دید عمومی آشکار می شود ، ویرانگر خواهد بود. در این گزارش آمده است که خانواده ها در حال حاضر دختران را از مدرسه بیرون می کشند تا آب یا انجام کار را انجام دهند ، ازدواج کودک در حال افزایش است و بیماری و سوء تغذیه در حال گسترش است.
ICG نتیجه گرفت: “انجام هیچ کاری ممکن است قحطی تلویزیونی یا فروپاشی ایالتی ایجاد نکند.” “اما رنج گسترده ، خصوصی و ماندگار خواهد بود.”
