دیوید هیرست ، که در سن 89 سالگی درگذشت ، در طی چهار دهه تغییر چشمگیر در خاورمیانه ، خبرنگار معتبر گاردین بود. از جنگ شش روزه عرب و اسرائیل در سال 1967 تا بازگشت محکوم به رهبری فلسطین به غزه در سال 1994 ، مقالات عمیق و بی باک هیرست کلید قابل اعتماد برای درک آشفتگی منطقه بود.
تاریخچه وی در مورد درگیری عرب و اسرائیل ، اسلحه و شاخه زیتون: ریشه های خشونت در خاورمیانه ، هنگامی که در سال 1977 منتشر شد ، باعث طوفانی شد (به روزرسانی های مربوط به 1984 و 2003). ژورنال ایالات متحده جمهوری جدید آن را “بدخیم ترین کتاب ضد اسرائیلی تا کنون توسط کسی که ادعا می کند مفسران جدی است به زبان انگلیسی منتشر می شود.
گزارش های ناپسند هیرست پس از پوشش بسیار جدی رژیم های خود ، وی را به طور دوره ای از ورود به مصر ، سوریه ، عربستان سعودی و عراق منع کرد. وی از معدود روزنامه نگاران بود که پس از حمله گاز سال 1982 که توسط ارتش رئیس جمهور آغاز شد ، از شهر سوریه HAMA گزارش داد هافز اسد شهروندان خود ، که هزاران نفر کشته شدند. هیرست در گزارش خود خاطرنشان كرد: “عمق بحران در نظم عرب موجود ، و به طور خاص برای سوریه ورشکستگی حزب حاكم باات و مأموریت خود منصوب شده آن برای آوردن” وحدت ، آزادی و سوسیالیسم “به ملت عربی تقسیم شده و عقب مانده”.
رهبر فلسطین یاسر عرفات به همین ترتیب در سال 2001 کارت گزارش Witering را دریافت کرد ، هنگامی که هیرست درباره “خودآرایی بدنام” و کل حرفه وی یکی از “اعتدال روزافزون” نوشت. در یک جمله طولانی کلاسیک Hirst او که توسط هر زیر بخش نگهبان دست نخورده است ، او شیوه کار عرفات را خلاصه کرد: “تمایل وسواس او برای کنترل و سلطه شخصی ، دخالت او در جزئیات بیشتر مدیریت ، انحراف و هوی و هوس او ، ترجیح وفاداری ، هرچند که در ثروت و تجملات خود بی توجه است ، تا از طریق اوضاع و احوال پرستی ، از طریق حیات و آشکار سازی ، از طریق حیات و تسویه حساب ، از طریق حیات و آشکار سازی ، از طریق حیات و آشکار سازی ، از طریق حفاظت و تسویه حساب ، از طریق حفاظت و تسویه حساب ، از طریق حفاظت و تسویه حساب ، از طریق حفاظت و تسویه حساب ، وی در ادامه گفت كه رهبر “نقش همكاري را كه اسلوي اسلو از او خواسته است” بازی كرد. توضیحات وی در مورد فضایل عرفات به همان اندازه دقیق بود: “شجاعت جسمی در مقابل خطر فانی ، فداکاری و نامشخص ، کار تا ساعت 4 صبح”.
در روز اعدام یک رهبر عرب دیگر در سال 2006 ، هیرست نیز ناخوشایند بود: “دیکتاتور عراق صدام حسین، که امروز صبح در سن 69 سالگی اعدام شد ، ممکن است بسیاری از زندگینامه های عمومی را به همراه نکند – او شخصاً برای این کار بیش از حد بی علاقه بود – اما او سالهای آینده یک مطالعه موردی برای دانشمندان سیاسی خواهد بود. زیرا او الگوی نوع خاصی از استبداد جهان در حال توسعه بود ، که بیش از سه دهه در جاه طلبی اصلی خود موفق بود ، که در حال به دست آوردن و حفظ قدرت کامل بود ، زیرا او در اعمال آن مخرب بود.
وی گفت: “با این حال ، در عین حال ، او معمول و مشتق بود.
“استالین نمونه او بود. شباهت از بیش از تقلید آگاهانه ناشی می شد: او در حال حاضر به او در اصل ، خلق و خوی و روش شبیه به او بود. مانند او ، او در نوع فوق العاده ای کمتر از درجه ای منحصر به فرد بود ، در حد فوق العاده ای که ، اگر اشکال ترسو بیشتر از شرور انسان باشد ، سین غیر از استبدادی موفق است ، او آنها را مجسم می کند.”
رویکرد جدی و کاملاً دانشگاهی وی به روزنامه نگاری به نگرش وی به مهلت ها گسترش یافت. پل وبستر، بعداً برای سردبیر The Observer ، به یاد می آورد که توسط ویراستار خارجی آن زمان گاردین گفته می شود ، مارتین وولاکوت، برای به دست آوردن مشخصات قابل توجهی از یکی از شخصیت های اصلی جنگ ایران و عراق. وی گفت: “عصبی از شهرت وی به عنوان یک خبرنگار دشوار برای مقابله با آن ، من به طور آزمایشی این ایده را پیشنهاد کردم ، و پس از یک مبادله کمی سرد ، او موافقت کرد و پرسید که مهلت چیست.
من پاسخ دادم: “پنجشنبه ، سکوت طولانی وجود داشت.” که پنجشنبه ، “او سرانجام پاسخ داد.” این پنجشنبه. ” سکوت طولانی وجود داشت ، سپس تلفن منفجر شد. او با عصبانیت خواستار شد. نمایه به درستی ، سه هفته بعد ظاهر شد. “
جیم مویر ، خبرنگار سابق بی بی سی خاورمیانه به یاد آورد که اولین ملاقات با وی در بیروت پس از سالها خواندن مقالات خود را به یاد آورد. وی گفت: “من او را حداقل هشت پا با موهای قرمز شعله ور و چشمان فروزان تصور می کردم ، اما در اینجا این مرد کوچک و خجالتی بود. من نمی توانستم آن را باور کنم. با این حال ، من به زودی فهمیدم که دیوید می تواند یک هک های پرشور را ساکت کند ، زیرا او بی سر و صدا افکار خود را بیرون می آورد. سخنان او چنین وزن و اقتدار غیرقابل توصیف داشت. ادای احترام به “ذهن تحلیلی درخشان دیوید”. “
در دهه 80 هیرست و مویر سریع دوستان بودند و مویر در مسطح ساحلی هیرست در عین المریس ، در کرنیش در بیروت ، برای ماه ها در پایان ، از جمله در محاصره اسرائیل در سال 1982 از شهر ماند. “ذهن او در مورد چیزهای بالاتر ، دیوید قادر به قدم زدن در کفش هایی با سوراخ در کف خود بود تا اینکه همسرش ، آمینا ، به صحنه آمد و اصلاحات را در آن قرار داد.” آمینا یک انسان شناس اجتماعی میراث مصر بود و این دو در سال 1995 ازدواج کردند.
در دهه 80 بیروت به دلیل آدم ربایی شبه نظامیان شیعه بدنام شد و هیرست دو بار هدف آدم ربایان بود ، اما خنک و شانس داشت تا در دقایق اولیه فرار کند. جان گیتینگز ، که در آن زمان در میز خارجی گاردین بود ، هیرست را به خاطر آرامش خود به یاد می آورد. “دیوید در یک بیروت بسیار ناخوشایند آرام بود ، و گاهی اوقات با رد کردن داستانی به عنوان ارزش نوشتن ، یا فقط غیرقابل توصیف ، میز را به او می داد ، اما این روز به خوبی به او خدمت می کرد. او از آنجا که او به یک ماشین همراه بود ، او بازگو کرد که” اکنون یا هرگز “از آنجا که به طور خلاصه متوقف می شود ، از بین رفت و به طور خلاصه ای از آن استفاده می کرد ، در حال حاضر با پایین آمدن مأموریت. با ما روی میز تماس گرفت. “
این یک نشانگر آن سالهای خطرناک است که وقتی روزنامه نگار یکشنبه تایمز دیوید هولدن قربانی آنچه که عموماً به عنوان یک ترور ایالتی تصدیق می شد ، پس از ورود به فرودگاه در قاهره در دسامبر سال 1977 به من گفت که برای ده ها سال معتقد بود که قاتلان به اشتباه DH اشتباه ، روزنامه نگار انگلیسی را شلیک کرده اند.
او با اختیار مشخص ، او کمی از ریشه های خود را فاش کرد. او که در Grange-Over-Sands ، کامبریا متولد شد ، از یک خانواده طبقه متوسط انگلیسی آمده است. زندگی او در خاورمیانه پس از ترک مدرسه راگبی در سن 18 سالگی ، با دو سال خدمت ملی (56-56) به عنوان Pte Hirst ، در مصر و قبرس ، جایی که قبرس های یونانی برای پایان حکومت استعماری انگلیس می جنگید ، آغاز شد. بلافاصله پس از آن ، وی برای مدرک دانشگاهی در دانشگاه آکسفورد تحصیل کرد.
وی سپس تا سال 1963 به عنوان دانشجو در دانشگاه آمریکایی بیروت به خاورمیانه بازگشت و به زبان عربی مسلط شد. سال بعد او شروع به نوشتن برای گاردین ، مستقر در بیروت و قبرس کرد ، تا سال 2001 ادامه داد و پس از آن ساخت مشارکت های گاه به گاه ، از جمله ابهامات، تا سال 2013. مقالات دیگری که وی برای آن نوشت ، شامل The Cristian Science Monitor ، The Irish Occasions ، Stetersburg Occasions در فلوریدا ، Newsday ، Chronicle سانفرانسیسکو و دیلی استار در لبنان بود ، و کتاب او از ایالت های کوچک: لبنان ، میدان نبرد خاورمیانه در سال 2010 ظاهر شد.
در مقاله ای از چشم خاورمیانه در نوامبر 2024 ، عناوین اسرائیل در حال دیوانه شدن است؟ هیرست به اواسط قرن اول میلادی و روزهای متخاصم غیرت و هلن ها بازگشت و صهیونیست های مذهبی اسرائیل را از امروز به عنوان غیرت توصیف کرد. “این یک شکاف اساسی اجتماعی بود – برخلاف چیزی که امروز در اسرائیل اتفاق می افتد – و یک کمک کننده مهم در فاجعه نهایی: فتح رومی ، نابودی معبد و پراکندگی نهایی یهودیان در” تبعید “آنها برای قرن ها.”
او و آمینا دهه گذشته را در فرانسه گذراندند. هر شب آنها اخبار و تحلیل های تلویزیونی الجزیره را تماشا می کردند ، که او از آن به عنوان “جدی و صادقانه” برخوردار بود. یک پشیمانی وی پس از دریافت تشخیص سرطان ، به پایان رسید تا نسخه جدید اسلحه و شاخه زیتون را تمام کند.
وی توسط آمینا ، خواهرش استر و برادر ریموند زنده مانده است.
