این هفته به مسافران در بروکسل ، برلین و هیترو که این هفته در یک ارائه دهنده خدمات “یک حادثه سایبری” در بروکسل ، برلین و هیترو بودند ، گفتند. این حسن نیت ، یک حقیقت بسیار ناخوشایند را پنهان می کند: رهبران اروپا زیرساخت های بحرانی ما را به طرز خطرناکی در معرض خطر قرار داده اند.
سالهاست که بروکسل شهروندان خود را در مورد چشم اندازهای بزرگ – اهداف آب و هوا ، حقوق دیجیتال ، لفاظی بلند درباره “استقلال استراتژیک” سخنرانی می کند. با این حال ، هنگامی که صحبت از شریان های زندگی مدرن – فرودگاه ها ، شبکه های ریلی ، شبکه های انرژی می شود – در کنترل ها خوابیده است. نتیجه؟ تعداد انگشت شماری از کلیدها ، احتمالاً از دست خصمانه در مسکو ، برای پروازهای زمینی ، هزاران رشته و تحقیر اروپا قبل از جهان کافی است.
این تصادفی نیست. روسیه ماهها را صرف دفاع از هوایی ناتو با حمله به فضای هوایی بالتیک و دریای شمال کرده است. حال ، گویا تأکید می کند که می تواند از هر جهت اروپا را آزار دهد ، فرودگاه های ما به یک حمله سایبری طعمه می روند. کرملین نیازی به شلیک موشک ندارد. با فلج کردن سیستم های شبانه روزی ، به همان تأثیر می رسد: هواپیماها پرواز نمی کنند و اعتماد به نفس در مقاومت غربی متزلزل می شود.
نمادگرایی بروکسل به عنوان صفر زمین به سختی نمی تواند واضح تر باشد. این به اصطلاح پایتخت اروپا ، کرسی اتحادیه اروپا و مقر ناتو است. با این حال ، یک حمله نسبتاً ناخوشایند به ارائه دهنده شخص ثالث ، این سیستم را به آشفتگی انداخته است. اختلال در برلین نشان می دهد که آلمان ، نیروگاه فرضی قاره ، بهتر نیست. و هیترو ، دروازه جهانی انگلیس نیز گرفتار شد – یادآوری اینکه لفاظی قوی انگلیس در مورد امنیت جایگزین سیستم های سخت شده نیست.
نارضایتی عمیق است. دولت های اروپایی ضمن برخورداری از مقاومت سایبری به عنوان یک مسئله جانبی ، میلیارد ها دلار را به یارانه ، صندوق های سبز و پروژه های PET بوروکراتیک ریخته اند. مقامات به جای حفاری کارکنان در پشتیبان گیری دستی ، متنوع سازی تأمین کنندگان و سرمایه گذاری در دفاع های لایه ای ، صندوق ها را تبلیغ کرده و گزارش هایی صادر کرده اند. کمیسیون های بروکسل استراتژی های بی پایان ؛ در همین حال ، هکرها در مسکو یا سن پترزبورگ می نشینند و در سهولت این همه خفه می شوند.
ناتو نیز در درک جدی بودن کند است. ماده 5 در عصر تانک ها و بمب افکن ها تهیه شد. با این حال ، هنگامی که زیرساخت های غیرنظامی توسط یک بازیگر خصمانه دولت فلج می شود ، آیا این به معنای حمله به خود اتحاد نیست؟ سکوت از مقامات ناشنوا است. دیترز اروپا ، آزمایشات روسیه – و هر تأخیر اعتصاب بعدی را تحریک می کند.
اشتباه نکنید: این یک قطع تصادفی نبود. این یک تظاهرات بود. روسیه از اروپایی ها می خواهد که احساس آسیب پذیری کنند ، این سؤال را مطرح کنند که آیا رهبران آنها می توانند چراغ ها را روشن کنند یا هواپیماها پرواز کنند. با قضاوت در مورد هرج و مرج آخر هفته ، این پیام در حال فرود است.
پاسخ بروکسل به احتمال زیاد معمول خواهد بود: اعلامیه های تشریفات ، شاید “کارگروه” و وعده های “درسهای یادگیری”. اما مگر اینکه اروپا فرهنگ نارضایتی خود را پاره کند و به طور جدی در مقاومت در برابر مقاومت سرمایه گذاری کند ، اعتصاب سایبر بعدی زودتر خواهد آمد ، سخت تر می شود و باعث اختلال بیشتر می شود.
آنچه لازم است ساده است. اول ، پاسخگویی: دولت ها و اتحادیه اروپا باید شکست را بپذیرند و دفاع سایبر را به عنوان اولویت اصلی امنیت رفتار کنند ، نه یک حاشیه بوروکراتیک. دوم ، سرمایه گذاری: این به معنای پول نقد سخت برای سیستم های اضافی ، ممیزی های مستقل و حمایت از درجه نظامی برای زیرساخت های غیرنظامی است. سوم ، بازدارندگی: مسکو باید ساخته شود تا درک کند که جنگ هیبریدی هزینه هایی دارد ، اعم از تحریم های اقتصادی و یا اعتصاب سایبری.
سفر هوایی لوکس نیست. این خون حیات اقتصاد اروپا ، مجرای تجارت ، تجارت و روابط خانوادگی است. اجازه دادن به آن توسط هکرها فلج می شود ، در حالی که رهبران بروکسل با طرح های باشکوه کمانچه ، کمبود وظیفه است.
آخر هفته هرج و مرج سایبر باید یک تماس بیدار باشد. اگر اروپا اکنون دفاع خود را سخت نکند ، اعتصاب بعدی ممکن است به سادگی عزیمت را به تأخیر نکشد. این می تواند تجارت ، بیمارستان های فلج یا شهرهای تاریک را متوقف کند. کرملین ما را آزمایش می کند. تا کنون ، ما را در خواب می دید.
برای اخبار بیشتر و امور جاری در اتحادیه اروپا امروز اینجا را کلیک کنید
نمایش ارسال: 754
