خلاصه اجرایی:
- حمله هواپیماهای بدون سرنشین ایرانی در 19 ژوئیه ، یک جنگنده زندگی آزاد کردستان (PJAK) در کردستان عراق را به قتل رساند و حملات تلافی جویانه توسط Pjak در مناطق بنه و ساردشت ایران را به همراه داشت و سیگنال شکست در آتش بس 2011 را نشان داد. Pjak تأکید کرده است که مانند PKK خلع سلاح نخواهد شد و یا منحل نخواهد شد و در صورت تحریک – موقعیت خود را برای نقش سیاسی و مسلحانه فعال تر در کردستان ایرانی نشان می دهد.
- پس از آن از ژوئن 2025 ایران-اسرائیل “جنگ 12 روزه” و روند صلح ترکیه-PKK ، پویایی منطقه ای را تغییر داده و PJAK را از محدودیت استراتژیک قبلی خود و به موضع حیاتی تر سوق داده است.
- رهبران PJAK پیشنهاد می کنند که استفاده فزاینده ایران از هواپیماهای بدون سرنشین و فشار نظامی ناشی از نگرانی هایی باشد که یک PKK از بین رفته می تواند PJAK را قادر به تشدید عملیات در مرز ایران و عراق کند.
در یک حادثه نادر ، یک حزب زندگی آزاد از جنگنده کردستان (PJAK) در یک حمله هواپیماهای بدون سرنشین ایرانی در 19 ژوئیه در Penjwen ، عراق کردستان کشته شد (x/@rojhelatinfo_en، 27 ژوئیه). Peyman Viyan ، رئیس جمهور Pjak ، تأکید کرد که هیچ حمله ای به Pjak بدون جواب نخواهد رفت (rojhelat.info، 26 ژوئیه). حمله هواپیماهای بدون سرنشین ، که چند هفته پس از “جنگ 12 روزه” بین اسرائیل و ایران اتفاق افتاد ، به نظر می رسد بخشی از سرکوب ایران به مخالفت و افزایش دستگیری های گسترده و اعدام های کردها است (حزب کومالا دفتر روابط بین الملل کردستان ایرانی، 6 ژوئیه).
پس از اعتصاب هواپیماهای بدون سرنشین
پس از اعتصاب هواپیماهای بدون سرنشین ، سه درگیری مرزی مسلحانه در مناطق بنه و سردشت ایران رخ داد و چندین عضو از سپاه گارد انقلابی اسلامی (IRGC) کشته شد (کشته شد (rojhlat.info، 25 ژوئیه). اکثر منابع نشان می دهند که این PJAK بود که در پاسخ به اعتصاب هواپیماهای بدون سرنشین در جنگنده Pjak در Penjwen ، درگیری ها را آغاز کرد ، در حالی که وب سایت های وابسته به PJAK دو فیلم از درگیری ها را در نزدیکی Baneh منتشر کردند که شامل جنگنده های PJAK به حمله به سازمان های مرزی ایران است ((x/@vvanwilgenburg، 26 ژوئیه ؛ سازمان هنگاو برای حقوق بشر، 22 ژوئیه). رسانه های دولتی ایران همچنین گزارش دادند که سه مرز مرزی در 21 ژوئیه کشته شدند (زمان تهران، 23 ژوئیه).
طی یک دهه و نیم گذشته ، درگیری های محدودی بین Pjak – جناح ایرانی حزب کارگران کردستان (PKK) وجود داشته است – و رژیم ایران در نتیجه رسیدن Pjak و Tehran در سال 2011. در آن توافق نامه ، ایران قول داد که اگر Pjak در مورد زندانیان سیاسی Kurdish را انجام دهد ، متوقف شود.گودال، 3 سپتامبر 2017). با این وجود ، سیامند موینی ، عضو شورای رهبری PJAK ، به Jamestown گفت كه “آتش بس بین ایران و PJAK در سال 2011 توسط نیروهای سرکوبگر ایران ، ده ها بار نقض شده است ، و هر بار که PJAK به این حملات پاسخ داده است.” (1)
به عنوان مثال ، در اواسط سپتامبر 2018 ، ایران سه عضو PJAK را در درگیری در Sanandaj به قتل رساند (خبرگزاری هاوار، 15 سپتامبر 2018). این همزمان با موشک های بالستیک ایرانی که به دو جناح مختلف حزب دموکراتیک کردستان ایران (PDK-I) در کویا در 8 سپتامبر 2018 برخورد کرد (کردستان 24، 10 سپتامبر 2018). (2) همچنین ، در همان زمان ، ایران سه فعال کرد را به جرم قتل پسر یک امام در ماریوان اعدام کرد ، که وکلای این فعالان آن را انکار کرده اند (سیم، 10 سپتامبر 2018 ؛ کردستان 24، 24 سپتامبر 2018). اعتصابات جمهوری اسلامی در سال 2018 می توانست به عنوان “هشدار دهنده” به احزاب کردی ایران و همچنین به ایالات متحده و دولت منطقه ای کرد (KRG) در عراق شمالی ، اسرائیل و عربستان سعودی تعبیر شود که ایران مایل به استفاده از موشک های بالستیک در برابر دشمنان دولت (دولت) است.کردستان 24، 20 سپتامبر 2018). این امر در طول جنگ 12 روزه ، هنگامی که موشک های بالستیک به اسرائیل برخورد کردند ، به نتیجه رسید.
برخورد و ژئوپلیتیک منطقه ای
درگیری ها در ماه ژوئیه در مناطق بنه و سردشت ایران نیز در میان روند صلح مداوم در ترکیه بین PKK و ایالت ترکیه رخ داد ، که در آن PKK قول داده است که خود را منحل کند (چشم خاورمیانه، 11 ژوئیه). علیرغم مذاکرات به ظاهر خوب ، حمله هواپیماهای بدون سرنشین به PJAK در ابتدا در ترکیه مقصر بود. با این حال ، پس از تحقیقات ، Pjak سرزنش خود را به ایران تغییر داد.
به گفته موینی ، “حملات هوایی ترکیه – با جت های جنگنده و هواپیماهای بدون سرنشین – به طور مکرر نیروهای ما را هدف قرار داد (قبل از روند صلح) … تعبیر ما این بود که همکاری تاکتیکی بین ایران و ترکیه علیه نیروهای Pjak وجود داشته است. از این رو ، آن حملات ترکیه در چارچوب آن همکاری رخ داده است.” (3) موینی معتقد است که پس از شروع گفتگوی صلح بین PKK و ترکیه ، حملات ترکیه کاهش یافت و سپس به طور کلی متوقف شد ، که “ایران را نگران کرد ، زیرا می ترسید نیروهای Pjak در داخل ایران و در امتداد مرز فعال تر شوند.” موینی افزود ، “پیامدهای جنگ” 12 روز “همچنین نگرانی های ایران را در مورد توانایی های نظامی Pjak افزایش داد ، و ایران می خواست اقدامات احتیاطی نظامی را انجام دهد و حملات هواپیماهای بدون سرنشین را علیه ما افزایش دهد.”
موینی تأکید کرد که Pjak همچنان به حق خود برای پاسخگویی به همه حملات ارتش ایران ادامه می دهد. یک عضو سابق PJAK ، Shamal Bishir ، اظهار داشت که با “حرکت تجدید شده نسبت به حل و فصل مسالمت آمیز سوال کرد (در ترکیه) و مهمترین آنها ، جنگ 12 روزه بین ایران و اسرائیل در ژوئن 2025 ، تعادل منطقه ای که در سال 2011 شکل گرفته بود ، به پایان رسید. ما اکنون وارد یک East جدید و نامشخص می شویم. (4) به گفته بیشیر ، “Pjak در حال تغییر مجدد خود است.
علاوه بر این ، Pjak تأکید کرده است که دقیقاً مانند SDF در سوریه ، منحل نخواهد شد. موینی ادعا می کند که روند صلح با ترکیه “شامل کردستان شرقی و ایران نیست. تا زمانی که مبارزه ما برای رهایی کشور ما و مردم ما به نتیجه برسد ، باید ادامه یابد.” این نشان می دهد که PJAK همچنان در سطح سیاسی و نظامی در سیاست کرد های ایرانی فعالیت خواهد کرد. رسانه های دولتی ایران همچنین ابراز نگرانی از “ادامه فعالیت های مسلحانه PJAK علی رغم خلع سلاح PKK” (abna24، 29 ژوئیه). با این حال ، موینی اظهار داشت که Pjak درگیر دفاع از خود است: “اگر مورد حمله قرار بگیریم یا در صورت لزوم ، ما از خود و مردم خود به هر طریقی لازم دفاع خواهیم کرد.”
پایان
حمله هواپیماهای بدون سرنشین ایران به PJAK نشان می دهد که ایران نگران این است که به دلیل روند صلح در ترکیه و تضعیف ایران پس از “جنگ 12 روزه” با اسرائیل ، Pjak توانمند و فعال تر شود. با این وجود ، PJAK تأکید کرده است که این گروه به نیروهای ایرانی حمله نخواهد کرد مگر اینکه در ابتدا مورد حمله قرار گیرد (اخبار ANF، 7 اوت). در کل ، وقایع فعلی نشان می دهد که PJAK قصد ندارد قدم به عقب کند و در آینده نزدیک فعال تر خواهد شد.
یادداشت ها:
(1) مصاحبه نویسنده با سیامند موینی ، عضو شورای رهبری PJAK ، 7 اوت.
(2) PDK-I دوباره در اوت 2022 متحد شد.
(3) مصاحبه نویسنده با سیامند موینی ، عضو شورای رهبری PJAK ، 7 اوت.
(4) مصاحبه نویسنده با شمل بیشیر ، عضو سابق PJAK ، 4 اوت.
