تهران – در یک یادداشت ، روزنامه ایران به حضور رئیس جمهور مسعود پشکیان در اجلاس سازمان همکاری شانگهای (SCO) در تیانجین پرداخت و نوشت: حضور رئیس جمهور ایران در اجلاس SCO از بسیاری جهات مهمتر از سایرین است.
اهمیت این رویداد این است که در حالی که رئیس جمهور چین در اجلاس دو روزه میزبان تعداد قابل توجهی از سران ایالتی است ، پشکیان مجدداً به موقعیت ایران در برنامه فشرده جلسات سران ایالتی و حاشیه می پردازد. این ما را به این واقعیت یادآوری می کند که ایران بازیگری است که نمی توان آن را نادیده گرفت و حضور آن در عرصه بین المللی دارای وزن و پرستیژ قابل توجهی است. شاید برجسته ترین جنبه این سفر ، مشارکت رئیس جمهور در یک اجلاس بزرگ بین المللی پس از جنگ 12 روزه ایران و اسرائیل باشد. این رویداد در شرایطی اتفاق می افتد که برخی از رسانه های غربی و منطقه ای در تلاشند تا تصویری ضعیف از ایران ارائه دهند. با این حال ، حضور فعال ایران در بین رهبران برجسته اوراسیا ، با تعریف مجدد قدرت این کشور ، نشان می دهد که ایران هنوز توانایی تأثیرگذاری بر معادلات منطقه ای و منطقه ای را دارد. این حرکت هم تثبیت موقعیت دیپلماتیک است و هم بازتاب ثبات نسبی سیاست خارجی ایران پس از بحران.
کیهان: حضور مهمی در کنار قدرتهای منطقه ای
کیان با جستجوی دیدگاه های Hooman Peymani ، یک متخصص در زمینه امنیت منطقه ای ، در اجلاس شانگهای در مورد حضور ایران در اجلاس شانگهای بحث کرد. وی گفت: سازمان همکاری شانگهای در درجه اول برای مقابله با گسترش نفوذ غربی در آسیای میانه و اوراسیا تشکیل شده است. در این چارچوب ، عضویت ایران در بلوک تاکنون نمادین تر از عملیاتی بوده است. با این حال ، حضور ایران بی فایده نبوده است ، و این عضویت می تواند راه را برای حضور برجسته تر در عرصه های اقتصادی و امنیتی ، به ویژه در زمینه فعال سازی اخیر مکانیسم Snapback (علیه ایران توسط Troika اروپا) هموار کند. حتی اگر مکانیسم فوری بازگردد (UN) تحریم می کند وضعیت با گذشته متفاوت خواهد بود. امروز ، هیچ اجماع جهانی در مورد تحریم ها علیه ایران وجود ندارد. بسیاری از کشورها ، حتی متحدین ایالات متحده ، تحت فشار سیاست های واشنگتن قرار دارند. چین و روسیه ، که خودشان با تحریم های غربی روبرو هستند ، انگیزه بسیار قوی برای مقابله با مکانیسم فوری و مجدداً مواضع خود دارند. اعضای قدرتمند شانگهای مانند روسیه و چین ممکن است تمایل بیشتری به حمایت از ایران در خارج از سازمان داشته باشند زیرا آنها تهدیدی را برای ایران به عنوان تهدیدی برای خودشان می بینند.
خراسان: اهمیت تراز کردن با منافع چین
در مقاله ای ، خوراسان در مورد اهمیت تراز کردن منافع ایران با چین بحث کرد. این نوشت: سیاست فعلی چین در مورد درگیری فعلی بین ایران و اسرائیل “بی طرفی سود گرا” ، مخالفت کلامی با حملات ، تأکید مکرر بر آتش بس و حمایت بشردوستانه ، حمایت از انرژی و شریان های مالی و تنظیم سریع جریان نفت است. این چارچوب پیام واضحی دارد: چین یک مدیر ریسک است و در میدان نبرد بازیگر نمی شود. حداقل در بازه زمانی فعلی ، نمی توان از حمایت پکن از تهران انتظار داشت ، بلکه تمرکز آن باید بر تراز کردن منافع چین با ثبات منطقه ای به روشی مؤثرتر باشد. همچنین ، استفاده از ظرفیت میانجیگری چین در قالب مذاکرات محدود امنیت نظامی می تواند یک سیاست مناسب مبتنی بر منافع ملی ایران باشد. اگر منافع چین از هزینه های خود در حمایت از ایران بالاتر باشد ، بی طرفی سودآور پکن به نفع تهران کار خواهد کرد بدون اینکه انتظار داشته باشد که در ایران به عنوان یک متحد جنگ بایستد.
Ham Mihan: فعال سازی Snapback و Impression در فروش نفت
در مصاحبه ای با مسعود هاشمیان ، متخصص مدیریت انرژی استراتژیک ، هام میهان تأثیر تحریم های فوری بر فروش نفت ایران را بررسی کرد. وی گفت: Snapback در حال حاضر هیچ تاثیری در فروش نفت ما ندارد و فقط تأثیر روانی دارد. ایالات متحده و اسرائیل به دنبال اجماع علیه ایران هستند. از آنجا که ایالات متحده از JCPOA خارج شد ، اروپایی ها نیز عملاً از JCPOA خارج شده اند. آمریکایی ها تحریم ها را بر روی ما محکم می کردند و هر روز آنها را محکم می کنند و همین امر باعث شده است که ما در هر زمینه ای از سیستم تجاری عادی با جهان H نداریم. با این حال ، شرکت ملی نفت ایران همیشه راه حل هایی پیدا کرده است و اساساً این تحریم ها بر فروش نفت ایران تأثیر نداشته است. البته بهتر بود اگر این مبادلات را بر اساس مبادلات تجاری صاف بین المللی انجام می دادیم. با این حال ، ما به این نوع فروش تسلط داشته ایم و راه های فرار از تحریم ها را می دانیم. این همچنین در مورد صادرات پتروشیمی ها صادق است. با این حال ، بعید به نظر می رسد که در بخش های تجاری و حمل و نقل در بخش های نفت و انرژی بر اساس Snapback تغییراتی ایجاد شود.
