آخرین پیشنهاد پاکسازی قومی که فلسطینی ها در غزه را هدف قرار داده است ، در قالب ابتکار بازسازی پس از جنگ با حمایت دولت رئیس جمهور دونالد ترامپ ظاهر شده است. این طرح با عنوان “اعتماد بزرگ” (بازسازی غزه ، شتاب اقتصادی و تحول) ، پیش بینی می کند که به اصطلاح “داوطلبانه” از کل جمعیت غزه ، با مشوق های نقدی که به عنوان القاء ارائه می شود.
این طرح به معنای کمی بیشتر از جابجایی اجباری تحت پوشش توسعه بشردوستانه ، نقض قوانین بین المللی و تحریک پاک کردن سیستماتیک مردم فلسطین است.
سند 38 صفحه ای که توسط واشنگتن پست و توسط ارقام درگیر در بنیاد بحث برانگیز غزه غزه (GHF) ، جابجایی بیش از دو میلیون نفر از ساکنان غزه را به یک کشور سوم یا به مناطق داخلی محدود در طی یک اعتماد 10 ساله پیش بینی شده ایالات متحده آمریکا پیشنهاد می کند.
فلسطینی هایی که موافقت خود را ترک می کنند ، 5000 دلار و چهار سال اجاره و یارانه و یا یارانه ای دریافت می کنند ، در حالی که زمین آنها برای تحولات لوکس به وثیقه تبدیل می شود ، از جمله آنچه که این طرح “این طرح را نشان می دهد”غزه ترامپ ریویرا. “
این طرح که به عنوان یک چشم انداز تحول آمیز برای Enclave ساخته شده است ، با وعده های بازده تقریبا چهار برابر سرمایه گذاری 100 میلیارد دلاری به سرمایه گذاران فروخته شده است. با این حال ، فراتر از ارائه های براق شهرهای هوشمند و استراحتگاه های ساحلی ، برنامه ای برای از بین بردن واقعیت جمعیتی غزه نهفته است و مردم خود را به یک مانع یکبار مصرف برای حذف و جایگزین کردن پروژه های شهری به سبک غربی که منافع نخبگان منطقه ای را کاهش می دهد ، کاهش می دهد.
بخوانید: ترامپ برنامه “ریویرا” غزه را در جلسه کاخ سفید با بلر و کوشنر زنده می کند
منتقدین می گویند که این ابتکار عمل از همان بنیادهای ایدئولوژیک به عنوان پروژه های گذشته شهرک کننده استعمار می شود و جبران مالی را به عنوان پوشش برای پاکسازی قومی ارائه می دهد ، ضمن اینکه شغل نظامی را به زبان نوسازی و فرصت می گذارد.
در همین حال ، ترامپ صریحاً غزه را به عنوان یک سایت اصلی برای توسعه مجدد پس از برداشتن ساکنان خود توصیف کرده است. وی از غزه به عنوان “سایت تخریب عظیم” با پتانسیل دست نخورده یاد کرده است: “وی گفت:” باید به روشی متفاوت بازسازی شود. ” دولت وی این تصور را مطرح كرده است كه فلسطینی ها در جای دیگر “به زیبایی زندگی می كنند” و حق بازگشت آنها را انكار می كنند.
سند اعتماد بزرگ هیچ اشاره ای به دولت بودن فلسطین یا خودمختاری نمی کند. درعوض ، این یک اعتماد بلند مدت را تشریح می کند که در آن ایالات متحده و متحدینش ، از جمله شرکت های امنیتی خصوصی ، حاکمیت و کنترل امنیتی را حفظ می کنند ، در حالی که یک سیاست اصلاح شده فلسطین آماده پیوستن به توافق های ابراهیم است.
از نظر مهم ، اسرائیل حداقل برای سال اول تسلط امنیتی را حفظ می کند ، در حالی که مالکیت زمین به نشانه های دیجیتال تبدیل می شود تا برای مسکن در شهرهای هوشمند دارای هوش مصنوعی بازخرید شود ، یا برای اسکان مجدد در خارج از کشور به دست آورد.
کارشناسان حقوقی این طرح را به عنوان نقض قوانین بین المللی بشردوستانه مورد انتقاد قرار داده اند. پروفسور آدیل هاک از دانشگاه راتگرز تأکید کرد که هر برنامه جابجایی که حق بازگشت را انکار می کند یا از دسترسی کامل به نیازهای اساسی مانند غذا و سرپناه ناکام است ، غیرقانونی است. وی هشدار داد ، “داوطلبانه” سطحی عزیمت ، نمی تواند آنچه را که اساساً اجبار در میان ویرانی است ، قانونی کند.
علی رغم زبان خوب بازسازی ، خود فلسطینی ها در مورد پیامدهای این طرح تحت هیچ توهم قرار نمی گیرند. سه چهارم از جمعیت فلسطین از خانه هایشان اخراج شدند در حین تأسیس اسرائیل برای ایجاد یک کشور قومی-ملی گرایانه. برای حفظ یهودیان ، برتری غیر یهودیان در معرض امواج بیشتر پاکسازی قومی قرار گرفته است.
