
درست قبل از نیمه شب روز یکشنبه ، ماتی الله شاهاب از خواب بیدار شد تا خانه خود را در استان دورافتاده کونار افغانستان پیدا کند.
به گفته سازمان ملل ، یک زمین لرزه به اندازه 6.0 به قدر شرقی افغانستان رخ داده و حداقل 800 نفر را کشته است.
حتی اگر مرکز زمین لرزه 16 کیلومتری دورتر بود ، کل روستای شهاب اسداباد لرزید. 23 عضو خانواده که با او زندگی می کنند از اتاق خواب خود فرار کردند زیرا می ترسیدند دیوارها روی آنها بیفتند و تمام شب در باغ خود بیدار بمانند. او می گوید: “همه ما می ترسیدیم.”
مناطقی که در این زمین لرزه قرار گرفتند استان های نانگرهار و کونار بود ، اما به دور از کابل و در پایتخت همسایه پاکستان اسلام آباد احساس می شد.
هنگامی که روز شکسته شد ، ماتی الله – که یک روزنامه نگار آزاد و فعال حقوق بشر است – از خانه خود سوار شد تا سعی کند به منطقه کوهستانی دورافتاده در مرکز زمین لرزه برسد.
او می گوید که مجبور شد از ماشین خود خارج شود و دو ساعت قبل از رسیدن به روستاهای بدترین برخورد ، راه برود زیرا صخره هایی در جاده وجود داشت.
وی به روستای آندارلاچاک رسید تا چندین کودک خردسال را پیدا کند که توسط پزشکان در خیابان تحت معالجه قرار می گیرند. یک جفت کودک نو پا روی یک برانکارد با کبودی روی سینه و صورت خود دراز کشیدند.
کودکان دیگر در ورق های سفید پیچیده شده بودند. حدود 79 نفر فقط در آن روستا جان باختند.
ماتی الله به بی بی سی می گوید: “من بسیاری از اجساد مرده را دیدم.” “من 17 بار پس لرزه ها را احساس کردم.”
ماتی الله به مردم محلی کمک کرد تا برای بسیاری از افرادی که جان باختند ، قبرها را حفر کنند.
او می گوید: “روستاهایی که من بازدید کردم نابود شدند.” یک مرد به شباب گفت که همسر و چهار فرزندش درگذشت. اما بیشتر آنها از صحبت کردن بیش از حد شوکه بودند.
وی گفت: “صورت مردم در گرد و غبار پوشانده شده و سکوت وجود دارد.” “آنها مانند روبات ها بودند – هیچ کس نمی توانست در مورد آن صحبت کند.”
با توجه به جاده های مسدود شده ، عملیات نجات دولت طالبان برای رسیدن به روستاهای کوهستانی به هلیکوپترها اعتماد کرده اند. اما زمین کوهستانی از راه دور و کوهستانی به این معنی است که بعضی از مکان ها غیرقابل دسترسی هستند ، در حالی که گزارش هایی از افرادی که در حال مرگ در زیر آوار هستند در حالی که منتظر نجات هستند ، وجود دارد.
ماتی الله می گوید داوطلبان در تلاش بودند تا افراد به دام افتاده را نجات دهند و دیدند که دو زن از یک خانه ویران شده کشیده شده اند.
او می گوید: “آنها آنها را بیرون آوردند ، مجروح شدند و اکنون در بیمارستان هستند.” به وی اجازه نداشت از عملیات نجات عکس بگیرد زیرا طالبان اجازه عکس های زنان را نمی دهد.
مات الله می افزاید: بسیاری از ساکنان اکنون در فضای باز خوابیده و به چادرها احتیاج دارند.

یکی دیگر از ساکنان منطقه سوکای کونار ، عزت الله صفی ، می گوید بخشی از خانه وی در زلزله فرو ریخت.
وی به بی بی سی گفت: “من به فریادهای کودکان ، زنان و حیوانات بیدار شدم.”
“زمین لرزه شدید بود ، و شب مانند یک آخرالزمان کوچک احساس می شد. وزش باد شدید به دنبال لرزیدن ، باران های سبک در حال سقوط است. فرزندانم به من می چسبیدند و از ترس گریه می کردند. گرد و غبار هوا را پر کرد.
“شبکه تلفن همراه بلافاصله پایین آمد. ما نتوانستیم با اقوام تماس بگیریم. با آسیب دیدگی خانه و بدون برق ، ما از طریق تلفن های خود به نور اعتماد کردیم.”
او می گوید هلیکوپترهای دولتی صبح وارد شدند و مجروحان از کوهها را به سمت بزرگراه اصلی کونار ، که در آنجا توسط وسایل نقلیه به کلینیک ها منتقل شدند ، هوایی کردند.
عزت الله خاطرنشان می کند: “در اینجا یک فضای سنگین از غم و اندوه وجود دارد.”
“() برق خاموش است ، بازارها در تمام روز بسته می شوند. برخی از مناطق هنوز غیرقابل دسترسی هستند – روستاهای دورافتاده پنج تا شش ساعت در کوهستان.”
گزارش های اضافی توسط Iftikhar Khan