بهار گذشته ، من فرصتی برای سفر به هنگ کنگ داشتم. در حالی که من آنجا بودم ، با افرادی از سرزمین اصلی چین ملاقات کردم و در مورد برنامه های مربوط به برنامه های ایالات متحده و چین صحبت کردم. هنگامی که به خاورمیانه رسید ، یکی از همکاران من اظهار داشت که پکن به همان روشی که واشنگتن انجام می دهد به منطقه نگاه نمی کند و اعلام می کند ، “ما فقط می خواهیم از خاورمیانه بخریم و بفروشیم. این همان است.” انواع تحلیلگران چین مستقر در غرب سیاست های پکن را در طی سالها مشابه توصیف کرده اند ، اما من نمی دانم که آیا رویکرد چینی به منطقه در حال تغییر است یا خیر.
از آنجا که خصومت بین اسرائیل و ایران در اواخر ماه ژوئن به پایان رسید ، وجود داشته است چند گزارش جزئیات تلاش های پکن برای کمک به تهران در بازسازی توانایی های نظامی خود. در صورت صحت ، این حرکات نشان دهنده تغییر قابل توجهی از بی طرفی رسمی چین بر درگیری ها در خاورمیانه است. چرا تغییر؟
بهار گذشته ، من فرصتی برای سفر به هنگ کنگ داشتم. در حالی که من آنجا بودم ، با افرادی از سرزمین اصلی چین ملاقات کردم و در مورد برنامه های مربوط به برنامه های ایالات متحده و چین صحبت کردم. هنگامی که به خاورمیانه رسید ، یکی از همکاران من اظهار داشت که پکن به همان روشی که واشنگتن انجام می دهد به منطقه نگاه نمی کند و اعلام می کند ، “ما فقط می خواهیم از خاورمیانه بخریم و بفروشیم. این همان است.” انواع تحلیلگران چین مستقر در غرب سیاست های پکن را در طی سالها مشابه توصیف کرده اند ، اما من نمی دانم که آیا رویکرد چینی به منطقه در حال تغییر است یا خیر.
از آنجا که خصومت بین اسرائیل و ایران در اواخر ماه ژوئن به پایان رسید ، وجود داشته است چند گزارش جزئیات تلاش های پکن برای کمک به تهران در بازسازی توانایی های نظامی خود. در صورت صحت ، این حرکات نشان دهنده تغییر قابل توجهی از بی طرفی رسمی چین بر درگیری ها در خاورمیانه است. چرا تغییر؟
من هنوز آماده نیستم که اسید-شستشوی لوی خود را از بین ببرد ، اما به نظر می رسد درگیری در اواسط دهه 1980 ، درگیری پروکسی جنگ سرد در خاورمیانه ایجاد شده است. ایالات متحده و اسرائیل ایران را به شدت خونین کردند. چین ، برای محافظت از سرمایه گذاری خود در ایران ، ظاهراً احساس می کند که باید به رژیم کمک کند تا قابلیت های نظامی خود را بازسازی کند. هرکسی که با تاریخ روابط بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی آشنا باشد ، این پویا را به رسمیت می شناسد. به احتمال زیاد منطقه را ایمن تر نمی کند.
علایق چین در خاورمیانه حول ضروری است که من در هنگ کنگ شنیدم: فروش کالاها به و خرید مواد (بیشتر انرژی) از منطقه. این بدان معناست که پکن می خواهد ثبات منطقه ای ، جریان آزاد منابع انرژی ، آزادی ناوبری و دسترسی به بازارها را داشته باشد.
این شرایط با منافع ایالات متحده در منطقه همپوشانی دارد ، اما به جای همکاری ، واشنگتن و پکن در یک رقابت استراتژیک قفل شده اند. این ارتباط کمتری با خاورمیانه و ارتباط بیشتر با تایوان دارد ، آن بخش هایی از آسیا که پکن حوزه نفوذ خود را در نظر می گیرد ، و رقابت اجتناب ناپذیر بین یک قدرت مستقر و افزایشی که می خواهد نظم جهانی را به نفع خود تغییر دهد.
اما این رقابت در نقاط مختلف جهان از جمله خاورمیانه آشکار می شود ، جایی که پکن و واشنگتن دائماً در تلاشند تا از یکدیگر پیشی بگیرند.
یمن و حوثی ها نمونه خوبی از نحوه بازی این رقابت هستند. اگرچه چین و واشنگتن علاقه مشترکی را برای تضمین آزادی ناوبری دارند ، اما آنها به چالش هایی که حوثی ها برای حمل و نقل در دریای سرخ به طرق کاملاً متفاوت ارائه می دهند ، نزدیک شده اند. پکن اساساً برش داد معامله با حوثی ها برای محافظت از خطوط حمل و نقل چینی در برابر حمله. واشنگتن ، به نوبه خود ، از قدرت نظامی برای مجبور کردن حوثی ها برای عقب نشینی (با نتایج مختلط) استفاده کرد. این یک بازی عالی برای پکن است. واشنگتن در افکار عمومی جهانی به دلیل اعتصاب حوثی ها ، و منابع نظامی آمریکا که در غیر این صورت ممکن است در آسیا مستقر شود ، در خاورمیانه گیر کرده است. به عنوان یک امتیاز ، ارتش چین از پایگاه خود در جیبوتی استفاده می کند تا نگاهی خوب به نحوه عملکرد نیروی دریایی ایالات متحده داشته باشد – که می تواند در صورت خصومت در تنگه تایوان مفید باشد.
چینی ها همچنین از حمایت آمریکایی از اسرائیل پس از حملات حماس در 7 اکتبر 2023 استفاده کرده اند تا نه تنها در خاورمیانه بلکه در کل آنچه که به عنوان South International شناخته می شود ، مزیتی کسب کند. پکن بوده است از نظر غیرعادی بحرانی از اسرائیل ، اما به نظر می رسد که لحن شدید ارتباط کمتری با گرفتاری فلسطینی ها در غزه و همه چیز در ارتباط با واشنگتن به رنج فلسطین دارد و از این طریق آسیب های بیشتری به شهرت جهانی ایالات متحده وارد می کند.
قطع معاملات با حوثی ها و روشن کردن لفاظی های ضد اسرائیل روش های کم هزینه ای برای سیاست گذاران چینی است که به همتایان آمریکایی خود سردرد می دهند. به نظر می رسد این کاملاً متفاوت از رویکرد آنها به ایران است که در واقع پکن به آن احتیاج دارد. دولت چین می تواند بدون حوثی ها یا اختراع با هدف اسرائیل مدیریت کند ، اما به راحتی نمی تواند تقریباً 13 درصد از روغن آن را جایگزین کند وارد کردن از تهران این یک چیز بزرگ برای بزرگترین وارد کننده نفت خام جهان (11.1 میلیون بشکه در روز در سال 2024) و دلیل اینکه چین به ثبات ایران واگذار شده است. در سال 2021 ، وزرای خارجی دو کشور امضا شده توافق نامه همکاری 25 ساله. اگرچه نسخه نهایی هرگز علنی نشد ، اما نیویورک تایمز نگه داشتن یک پیش نویس این امر پکن را موظف به سرمایه گذاری 400 میلیارد دلار در ایران در ازای عرضه بدون وقفه نفت به شدت تخفیف داد. اگرچه دسترسی آسان به منابع انرژی برای پکن برای این معامله مهم بود ، اما پیش نویس مقررات مربوط به پروژه های زیرساختی و پیشرفت های دفاعی و امنیتی را شامل می شد.
با این حال ، حتی اگر توافق نهایی از پیش نویس جدا شود ، تجارت نفت به تنهایی نشان دهنده رابطه محکم تر بین پکن و تهران است تا تحلیلگران و سیاستگذاران به طور کلی از آن قدردانی می کنند. به همین دلیل است – بر ادعاهای مهره سازانبا واقع گرایانوت منتقدان بازتاب اسرائیل– جنگ در ماه ژوئن بین ایران و اسرائیل به نفع پکن نبود.
عملیات ارتش پیشرفته و تخصصی اسرائیل-که با حملات هوایی ایالات متحده در سه سایت هسته ای ایران-به دو روش بازگردد: اول ، به نظر می رسد که دستور به رهبری آمریکا در منطقه را تقویت کرده است. در سالهای اخیر ، که هر دو دموکرات وت جمهوریخواهان برای کاهش حضور آمریکا در منطقه اقدامات لازم را انجام داده اند ، این عقب نشینی رهبران خاورمیانه را ترغیب کرده است تا با چین (و روسیه) محافظت کنند.
عملیات Hammer Hammer نشان داد که واشنگتن نگرانی های امنیتی کشورهای منطقه ای – نه فقط اسرائیل – را به طور جدی در نظر گرفته است. این یک دستور به رهبری آمریکایی که قبلاً به دلیل نگرانی در منطقه مبنی بر اینکه “محوری به آسیا” واشنگتن شرکای خود را در رحمت تهران ترک می کند ، غنی شده بود. تظاهرات عزم آمریکایی به معنای پایان دادن به نفوذ چینی ها در خاورمیانه نیست. رهبران منطقه مانند روابط اقتصادی خود با پکن هستند ، اما آنها امنیت ایالات متحده را به هر گزینه دیگری ترجیح می دهند.
دوم ، اسرائیلی ها به توانایی نظامی ایران و ابزارهای سرکوب رژیم خسارت زیادی وارد کردند. ایران امروز ضعیف تر از قبل از 13 ژوئن است. یک ایران ناتوان و بالقوه ناپایدار ، از نظر اقتصادی و ژئئو به چینی ها آسیب می رساند. چین عاقلانه نفت را ذخیره می کند ، اما اگر جریان نفت به پکن حتی به طور موقت قطع شود ، احتمالاً تأثیر منفی بر چینی ها (و همچنین هر کس دیگری) خواهد داشت. اگر رژیم اسلامی فروپاشید و رهبری جدید و دوستانه تر ایالات متحده به قدرت رسید ، احتمالاً توانایی پکن را برای پیشی گرفتن یا در غیر این صورت در واشنگتن در منطقه به خطر می اندازد. از این رو ، دولت چین برای بازسازی قابلیت های دفاع هوایی ایران و همچنین انباشت موشک های بالستیک ، با آلاینده حرکت می کند.
همچنین بخشی از یک کتاب بازی منطقه ای را برای کسانی از ما که ده ها سال از خاورمیانه پیروی کرده ایم ، احساس می کند. در سال 1967 ، اتحاد جماهیر شوروی پس از پیروزی خیره‌کننده اسرائیل در جنگ شش روزه ، به سرعت به بازسازی نیروهای مصری حرکت کرد. درگیری اسرائیل از مشتریان مسکو در این درگیری نیز پیروزی برای ایالات متحده بود. تقریباً شش دهه بعد ، به نظر می رسد مشوق ها و فشارهای مشابه در حال شکل گیری روابط رقابتی بین ایالات متحده ، اسرائیل ، ایران و چین است. دولت ترامپ متعهد است تا اطمینان حاصل كند كه اسرائیل آنچه را برای مقابله با تهدیدات خود برای امنیت خود ، از جمله ایران ، نیاز دارد. به همین ترتیب ، چین به تهران کمک می کند تا تهدید اسرائیل را کاهش دهد. اگر درگیری بین اسرائیل و ایران دوباره فوران کند ، این روند به احتمال زیاد خود را تکرار می کند و باعث افزایش بیشتر سهام قابل توجه در مبارزات منطقه ای بین اسرائیل و ایران می شود. این تقریباً اتفاقی است که در طول جنگ سرد رخ داده است.
قیاس به دور از کامل است. اسرائیل کمتر از دولت مشتری است ، مثلاً السالوادور در دهه 1980 بود. همچنین یک رابطه اقتصادی قوی با چین دارد که شرکای آمریکا به طور کلی در طول جنگ سرد نداشتند. با این وجود ، سخت نیست که دوباره آن لرزه های دهه 1980 را بدست آوریم-در حالی که سطح رقابت ابرقدرت را در معرض خطر قرار می دهد-درگیری های صفر حاکم بود و جهان بسیار خطرناک تر بود.
