بازگشت به کابل پس از نزدیک به سه سال مانند آمدن به خانه بود. بلافاصله جوهر افغانستان پدیدار شد. در کنترل گذرنامه ، لبخندی ، دست به قلب و سلام-آلوکوم. همین مورد از آقا ریش پشت پیشخوان است که اطلاعاتی را از خارجی ها که وارد کشور می شوند جمع می کند.
من قبل از اینکه یک افغان به من بیاید از فرودگاه خارج نبودم تا از من بپرسم که آیا به کمک نیاز دارم یا خیر. من این کار را نکردم ، اما چقدر دوست داشتنی و چقدر از افغان خواسته می شود.
برای من افغانستان بیش از امارات اسلامی است و قوانین سرکوبگرانه آنها حاکم بر دختران و زنان یا 20 سال گذشته جنگ سالاری فاسد ، کشنده و مداخله ناکام به رهبری ایالات متحده است ، این مربوط به افغان ها است ، کسانی که من برای دهه ها می شناسم ، دیگران در خیابان ملاقات می کنم ، که لبخند می زنند ، چه کسی می تواند کمک کند ، چه کسی قلب خود را به شما تبریک می گوید.
این سفر به عقب غمگین و شاد بود. غمگین هستم زیرا من برای عزاداری با امیر شاه ، دوست و همکار من بیش از 30 سال ، به کابل رفتم ، درگذشت مادرش ، بیبی حاجی. او یک عمر طولانی زندگی کرده بود ، امیر شاه را به تنهایی بزرگ کرده بود. پدرش هنگامی که فقط دو سال داشت درگذشت.
او پدرش را فقط از طریق یک تصویر می شناسد ، اما مادرش ، بیبی حاجی ، همانطور که می گوید “تمام زندگی من بود ، فقط او و من.”
حتی وقتی او با سالهای گذشت ضعیف تر شد ، همیشه ایستاده بود تا از شما استقبال کند. او صورتم را در دستانش نگه می داشت و به من می گفت چقدر از دیدن من خوشحال است. در این سه سال گذشته از افغانستان ، وی ویدئویی از خانه خود در کابل ساخت و در این ویدئو گفت: “کتی جان شما کابل را ترک کرده اید ، اما مرا فراموش نکنید.”
شما را فراموش می کنید؟ هرگز بیبی حاجی. هرگز!
در گور او دعا کردیم و من دوباره به او گفتم که همیشه او را به یاد می آورم و از او تشکر کردم که مردی شگفت انگیز و عمیقاً مهربان پسرش ، امیر شاه ، رشد کرده بود.
آنها به همراه همسرش ، هشت فرزند بزرگ کردند که همه آنها جان خود را دارند که به لطف عزم و فداکاری بی امان پدرشان افتخار می کنند و به عنوان یک روزنامه نگار در برخی از خطرناک ترین زمان های کشورش کار می کنند. امیر شاه با تاکسی رانندگی حرفه ای خود را آغاز کرد و یکی از معتبرترین روزنامه نگاران افغانستان و قویترین ستون در عملیات آسوشیتدپرس را بازنشسته کرد.
قبر بیبی حاجی ساده ای بود ، اما در سایه خیره کننده حرم زیارات و حرم و مسجد در منطقه Karte Sakhi کابل قرار داشت. مسجد و حرم واقع در شهر کابل ، در پای تپه Asamayi Kabul ، که در شهر به عنوان تلویزیون تپه شناخته می شود ، مکانی مهم برای مسلمانان شیعه اقلیت کشور است.
در اینجا گفته می شود که روپوش پیامبر اسلام ، محمد ، آورده شده است و جایی که علی ، که توسط شیعیان معتقد است وارث معنوی پیامبر اسلام است ، بازدید کرد. در روزهای مقدس ، زمین ها و قبرستان های اطراف آن مملو از نمازگزاران است.
مادر امیر شاه از مکان استراحت نهایی خود خوشحال خواهد شد.
دیدار من نیز خوشحال بود زیرا دوستانی که ده ها سال است که می شناسم ، در آنجا برای بازدید بودند. یکی از دوستانش گفت که من نوشتم که می گویم من در کابل خواهم بود ، “به خانه دوم شما کتی خوش آمدید” ، دیگری گفت: “من اینجا هستم و منتظر هستم. اگر به چیزی احتیاج دارید که من اینجا هستم” و دیگری همانطور که بسیاری از افغان ها اغلب انجام می دهند: “خدا آرزو می کند که شما خوب باشید ، خانواده شما خوب است ، خانه شما خوب است.”
در این کلمات و حتی بیشتر در دوستانی که آنها را بیان می کنند ، راحتی عمیقی وجود دارد.
دلم برای دوستانی که دیگر در افغانستان زندگی نمی کنند ، دلم تنگ شده است ، اما می دانم که عشق کشورشان در قلب آنها هر جا که زندگی آنها را گرفته است ، در اعماق قلب آنها قرار دارد. یکی از دوستان عزیز چندین دهه گفت که خانه اش شاعران و پادشاهان را به طور یکسان از درهای همیشه استقبال خود عبور داده است ، “لطفاً از عزیزترین کابل من در تماس باشید.”
این به زودی سالگرد دیگری از حمله ناکام ایالات متحده به رهبری ما و بازگشت طالبان به کابل و اندیشمندان سیاسی ، فصیح تر از من ، خوب و بد افغانستان امروز خواهد بود.
اما برای من ، بازگشت من به من یادآوری کرد ، چقدر خوش شانس بودم که ابتدا در سال 1986 با افغانستان ملاقات کردم. سپس روس ها مهاجمان بودند و با هم افغانستان رابطه ای با هم به اشتراک گذاشته ام که چهار دهه است ، دولت های مختلف افغانستان و یک حمله آمریکایی.
بزرگترین هدیه ای که به من داده است سخاوت روح مردم آن است و بدون در نظر گرفتن اینکه چه کسی حاکم است و چه کسی حمله می کند ، ثابت مانده است.
کتی گانون نزدیک به 40 سال در پاکستان ، افغانستان ، خاورمیانه و آسیای میانه زندگی و کار کرده است. این قطعه برای اولین بار در اینجا ظاهر شد زیرشاخهبشر
