از طرف گالیا
منتشر شده در
تبلیغ
جمعیت در مرز بین قرقیزستان و تاجیکستان جمع شدند و منتظرند برای اولین بار از سال 2021 از آن عبور کنند.
سرانجام پس از رئیس جمهور تاجیکستان امومالی رحون و رئیس جمهور قرقیزستان سادیر جاپاروف در 13 مارس در بیچکک توافق نامه مرزی را امضا کردند و به چندین دهه اختلافات پایان دادند و درگیری را پایان دادند.
رحون گفت: “این پیمان مرزی پایه و اساس محکمی برای گسترش جامع روابط بین المللی ما ایجاد می کند و صفحه جدیدی را در روابط تاجیک-کیرگییز باز می کند.”
رئیس جمهور قرقیز افزود: “امضای توافق نامه مرزی بین قرقیزستان و تاجیکستان به یک رویداد تاریخی برجسته تبدیل خواهد شد.”
“این مرحله نقش مهمی در تقویت امنیت ، ثبات و توسعه پایدار نه تنها در کشورهای ما بلکه در کل منطقه آسیای میانه نیز خواهد داشت.”
مرز بین دو کشور ، که سالها مورد اختلاف بود ، در سال 2021 به دنبال درگیری های خشونت آمیز بسته شد.
یک تاریخ پرتحرک
مذاکرات در مرز 1000 کیلومتری 23 سال به طول انجامید.
اگرچه کشورها موفق به موافقت با برخی از بخش های مرزی در مناطق کوهستانی شدند ، اما آنها در مورد چگونگی تقسیم زمین و منابع آب مرتع تقسیم شدند.
اختلافات محلی منجر به محاصره جاده ها ، پرتاب سنگ و درگیری هایی شد که غالباً در مرزهای مرزی ترسیم می شد.
ماهیت محلی درگیری ها تا سال 2021 به طول انجامید ، زمانی که برای اولین بار تجهیزات نظامی سنگین درگیر شد.
اختلاف نظر در مورد یک ایستگاه آب آب به یک درگیری تبدیل شد ، که منجر به 55 کشته و 300 زخمی از هر دو طرف شد.
در نتیجه ، هر دو کشور مرزهای خود را بستند و سفر هوایی به دیگری را متوقف کردند.
تنش ها در سپتامبر 2022 دوباره در آنچه شدیدترین رویارویی شد تا به امروز شد.
هر دو طرف دیگر را به حمله اول ، کشته شدن غیرنظامیان و شکستن وعده های آتش بس متهم کردند.
قرقیزستان از 59 کشته و 198 زخمی خبر داد ، در حالی که تاجیکستان 41 کشته و 100 زخمی را گزارش کرد. این خشونت همچنین قرقیزستان را وادار به تخلیه 136،000 نفر به دلیل گلوله شدن کرد.
این درگیری به یک تماس بیدار و فشار برای تجدید مذاکرات مرزی تبدیل شد ، که هنوز هم پیچیده بود.
هر دو طرف می خواستند به نقشه هایی که مورد علاقه آنها بودند ، پیروی کنند.
تاجیکستان امیدوار بود که نقشه های 1924-1927 را دنبال کند ، که هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی برای اولین بار شروع به تعیین مرزهای همه کشورهای آسیای میانه کرد ، ایجاد شد.
با این حال ، قرقیز از نقشه های اخیر ، از جمله مواردی که هنگام تشکیل مشترک المنافع کشورهای مستقل (CIS) ایجاد شده است ، حمایت می کنند.
این مشکل از این واقعیت پیچیده شده است که تاجیکستان دو قلمرو در قلمرو قرقیز – ووروخ و کایراگاچ دارد.
به عنوان بخشی از توافق نامه جدید ، برخی از این سرزمین در ازای قلمرو دیگر به قرقیزستان داده شد.
Kamchybek Tashiev ، رئیس کمیته امنیت ملی قرقیزستان و مذاکره کننده اصلی در مذاکرات مرزی ، خاطرنشان کرد: هر دو طرف امتیازاتی کسب کردند زیرا “مسئله مرزی هرگز نباید به نفع یک طرف حل شود”.
در نتیجه مذاکرات ، کشورها حدود 25 کیلومتر مربع زمین را رد و بدل کردند ، در حالی که برخی از جاده ها و مناطق به عنوان مناطق خنثی برای استفاده مشترک تعیین شده بودند.
دوره جدیدی از همکاری
همراه با توافق نامه مرزی ، این دو رهبر 15 معامله همکاری را امضا کردند که شامل مواردی از قبیل دسترسی به جاده و استفاده از منابع استراتژیک آب بود.
سفر هوایی بین کشورها روز بعد تجدید شد.
انتظار می رود توافق نامه جدید ، که آخرین اختلاف سرزمینی در آسیای میانه را برطرف می کند ، ضمن باز کردن مسیرهای ترانزیت و افزایش تجارت ، ثبات و امنیت در منطقه را افزایش می دهد.
