انفجارهای اخیر در ایران: آمار سالانه حادثه گاز زمینه اساسی را ارائه می دهد

برای درک بهتر اوضاع ، ما باید آمار سالانه در مورد آتش سوزی و انفجارهای ناشی از نشت گاز در ساختمانهای سراسر ایران را بررسی کنیم.

این به ارزیابی اینکه آیا چنین حوادثی ، همانطور که توسط برخی رسانه ها به تصویر کشیده شده است ، واقعاً غیر طبیعی یا در عوض بخشی از یک الگوی تصادف مکرر در داخل کشور است.

این گزارش ، بدون اینکه به دنبال تأیید یا انکار علت هر رویداد خاص باشد ، داده های مستند را برای ارائه دیدگاه منطقی در مورد این موضوع ارائه می دهد. این نشان می دهد که آتش سوزی ها و انفجارهای مرتبط با گاز در ایران رایج است. واقعیتی که اکنون ممکن است به عنوان فرصتی برای تقویت و بهره برداری در درگیری رسانه ای فعلی مورد استفاده قرار گیرد.

حجم زیاد حوادث آتش در ایران: یک واقعیت ثابت

ایران سالانه با تعداد قابل توجهی از حوادث مربوط به آتش سوزی روبرو می شود که تنها برخی از آنها ناشی از نشت گاز است.

براساس اعلام سازمان آتش نشانی و خدمات اضطراری ایران ، بیش از 450،000 عملیات آتش نشانی هر سال در سراسر کشور انجام می شود و سالانه تقریباً 170،000 حادثه آتش سوزی دارد.

این ارقام منعکس کننده فعالیت اضطراری گسترده و زمینه دائمی حوادث است که محدود به دلایل مربوط به گاز نیست.

قاتل ساکت: مسمومیت با مونوکسید کربن به عنوان یک بحران مداوم

یکی از کشنده ترین حوادث مربوط به گاز در ایران مسمومیت با مونوکسید کربن (CO) است که معمولاً به عنوان “قاتل ساکت” گفته می شود.

این گاز بی رنگ و بی بو هر سال صدها نفر از زندگی را ادعا می کند.

سازمان پزشکی حقوقی ایران به طور مرتب آماری را منتشر می کند:

• در سال 1400 ایران (2021-2021) ، 839 نفر در اثر مسمومیت با هم جانب شدند.
• در 7 ماه اول 1401 (مارس – اکتبر 2022) ، 255 کشته ثبت شد.
• در 6 ماه اول 1402 (مارس – سپتامبر 2023) ، تلفات با 22.3 درصد افزایش یافت تا به 274 برسد.
• به طور متوسط ، حدود 900 نفر هر سال از مسمومیت با همکاری در ایران می میرند.
این ارقام یک بحران بهداشت عمومی در حال انجام ، به ویژه در فصول سردتر به دلیل لوازم گرمایش ناامن یا تهویه ضعیف را برجسته می کند.

انفجارهای نشت گاز: حوادث مکرر در طول سالها

انفجارها و آتش سوزی ناشی از نشت گاز در ساختمانها جدید نیست. آنها سالها در سراسر کشور رخ داده اند.

اگرچه آمار جامع سالانه برای همه چنین حوادثی در دسترس عموم نیست ، اما بسیاری از موارد مستند تکرار آنها را تأیید می کنند:

• در سال 2020 ، نشت گاز در مرکز بهداشت سینا آتار در تهران باعث انفجار شد که باعث کشته شدن 19 شد.
در همان سال ، یک انفجار قدرتمند گاز طبیعی در Ahvaz یک ساختمان پنج طبقه سقوط کرد و یک کشته و یک کشته و 12 زخمی شد. مورد دیگر در رشت باعث سوختگی شدید از نشت بخاری گاز شد.
• در سال 2023 ، یک نشت مونوکسید کربن در یک مجتمع مسکونی در منطقه لاویزان تهران 10 نفر را به دلیل تجهیزات دیگ بخار معیوب مسموم کرد.
• در سال 2024 ، انفجار در یک ساختمان ناتمام در خیابان فراهزادی تهران 4 زخمی شد.
یک انفجار مشابه در یک واحد سرپرست در یک مرکز مذهبی در هامدان باعث آسیب به 45 خانه ، مغازه و وسایل نقلیه شد و یک نفر را کمی مجروح کرد.
• اخیراً ، در ژوئیه سال 2025 ، یک انفجار گاز در نزدیکی دریاچه چیتگار در تهران 4 مجروح شد و دیگری در محله Pardisan در QOM مجروح شد و هر دو به نشت گاز نسبت داده شد.
این حوادث در سراسر شهرهایی مانند تهران ، آهواز ، رشت ، دیهوک ، کاراج ، هامدان و کوم توزیع جغرافیایی گسترده این مسئله عود کننده را نشان می دهد.

علل اصلی: سهل انگاری و شکست فنی

بیشتر این حوادث با دلایل داخلی و قابل پیشگیری مرتبط هستند. سهل انگاری مشتری و خطای انسانی از شایع ترین دلایل حوادث گاز است.

به عنوان مثال ، در استان شرق آزربایجان در سال 2018 ، سهل انگاری کاربر گاز باعث 219 حادثه شد و در سال 2019 ، 38 نفر به دلیل استفاده نادرست از گاز طبیعی جان خود را از دست دادند.
نصب ضعیف ، تجهیزات نقص عملکرد و تهویه ناکافی نیز مهمترین نقش ها هستند.

نتیجه گیری: رویدادهای مشترک به عنوان فرصت های رسانه ای

بر اساس داده های موجود ، آتش سوزی و انفجارهای ناشی از نشت گاز مکرر و در حال انجام در ایران است و در نتیجه هر سال خسارات قابل توجهی انسانی و مالی ایجاد می شود. سازمان هایی مانند شرکت ملی گاز ایران و سازمان آتش نشانی تلاش خود را ادامه می دهند و در پاسخ به بیش از 343،000 تماس در سال 2024-24 ٪ از آنها منجر به خدمات اضطراری می شود-اما هنوز هم با 17،000 ساختار پرخطر در تهران با چالش هایی مانند سهل انگاری ، زیرساخت های خطرناک روبرو می شوند.

بنابراین ، در حالی که هر حادثه نیاز به تحقیقات دقیق دارد ، افزایش اخیر در تمرکز رسانه ها ، به ویژه پس از حمله اسرائیل به ایران ، گرایش به استفاده از این رویدادهای متداول به عنوان ابزاری در نبرد رسانه را نشان می دهد.

این حوادث ، صرف نظر از علت خاص در پشت هر یک ، در یک پس زمینه آماری از وقایع مشابه در سراسر کشور آشکار می شوند ، واقعیتی که باید در تجزیه و تحلیل عمومی در نظر گرفته شود.