یکی پس از دیگری ، کارخانه های اروپایی تعطیل شدند و سیاستمداران و سیاستگذاران پیشنهاد می کنند که آنها را با کارخانه های سلاح جایگزین کنند. بدتر از این ، بوروکرات های اتحادیه اروپا چنین پوچی پوسیدگی را تأیید می کنند. آنها معتقدند تولید اسلحه جدید راه حلی برای افزایش مشکل بیکاری و همچنین ارائه می دهد فشار ترامپ برای گذراندن نظامی بیشتربشر
آنها باید! هیولاهای Kikimora ، Vodnik و Vova در پشت دره های اوکراین کمین هستند! دو مورد اول فقط شیاطین هستند اگر به آنها ایمان داشته باشید ، اما مورد سوم در گوشت و خون است و ترامپ می گوید اگر در صورت افزایش هزینه های نظامی خود ، به Vova اروپایی ها را بخورد. در نتیجه ، اروپایی ها (به جز اسپانیایی ها) موافقت كردند كه اگر تهدید روسیه نباشند ، خود را از ناشایست ترامپ نجات دهند.
افزایش هزینه های نظامی به عنوان درمانی برای پریشانی اقتصادی از زمان رومی ها یک راه حل قدیمی بوده است. انقلابیون های فرانسوی پیاده روها را از هم جدا کرده بودند و آنها را دوباره نصب کرده بودند تا گردش مالی پولی توده های بیکار را آرام کند! آمریکایی ها نیز می دانند! GNP آنها از سال 1939 تا 1944 به لطف تولید نظامی پرشور 75 درصد رشد کرد! جان مینارد کینز ، اقتصاددان بریتانیایی همچنین افزایش هزینه های کل برای افزایش تقاضای کل را توصیه کرده بود ، با یک اثبات: کشور باید از ظرفیت تولیدی برخوردار باشد!
اقتصاددان هشدار می دهد که افزایش فقط تولید نظامی در اتحادیه اروپا به عقب کار خواهد کرد. کشورهای انفرادی مواد اولیه کافی برای چنین تولیدی ندارند و پس انداز کافی برای پرداخت هزینه های واردات ندارند ، یعنی ظرفیت تولیدی لازم. دولت های اروپایی نمی توانند بودجه لازم را برای افزایش تولید نظامی از برنامه های اجتماعی خود ، که قبلاً در حال تجربه تنگناها بوده اند ، دریافت کنند. فقط به نارضایتی در سراسر اروپا نگاه کنید. به طور خلاصه ، نه نظریه های کینزی و نه ترامپیان قصد ندارند صنعت خودروهای اتحادیه اروپا را از چنگال شرکت های خودروهای چینی نجات دهند.
اگر بوروکرات های اتحادیه اروپا از Chateaus و Manors بروکسل خود خارج شوند ، آنها مشکلات اقتصادی را که مردم عادی در اروپا متحمل می شوند ، می بینند. آنها به ارتش بیشتری یا سلاح های مدرن بیشتری احتیاج ندارند. آنها از روسیه یا چین احساس تهدید نمی کنند. شهروندان عادی هر کشور اروپایی می توانند درد و دردهای اوکراینی را درک کنند. اما این مسئله باید دشوار باشد که چرا بر روی زمین دولت های آنها با تأمین اسلحه به فاشیست ها به عنوان سگهای در حال اجرا صهیونیست های آمریکایی ، نئوکون ها و مداخلات گرایان در تلاش خود برای باز کردن “راه برای گچ زدن از طریق مسکو” ، رنج های خود را تحریک می کنند.
درعوض ، اتحادیه اروپا می تواند کاملاً واسطه ای را که روسیه با اشغال کریمه در سال 2014 آغاز کرد ، واسطه کند. در واقع ، آنها هنگام شروع مذاکرات مینسک ، این کار را انجام می دادند ، اما رئیس جمهور آمریکا جورج بوش آن را خراب کرد. اروپایی ها در سال 2022 شانس دوم را داشتند که نمایندگان هر دو طرف پیش نویس توافق نامه ای را نوشتند که توسط رهبران چشم انداز خود امضا شود. اما قدرتهای پیشرو اروپایی در تلاش بودند تا از نتیجه گیری موفقیت آمیز مذاکرات استانبول جلوگیری کنند. بوریس جانسون ، وزیر وقت بریتانیا ، با عجله از مشورت با رئیس جمهور آمریكا جو بایدن در واشنگتن به كیو ، از ولدیمیر زلنسكی ، رهبر اوکراین خواسته بود كه توافق نامه استانبول را امضا نكند و قول داد كه همچنان به ارائه اسلحه به اوكراین ادامه دهد. علی رغم تلاشهای مشترک داویت آکامیا ، رئیس جناح پارلمانی حزب حاکم اوکراین و دولت انگلیس ، زلنسکی ، خود اعتراف کرد که او قبل از صحبت با جانسون آماده امضای توافق نامه استانبول است.
از آن زمان ، آب زیادی در زیر این پل گذشت و اروپایی ها به خاطر اسلحه هایی که به اوکراین داده اند توسط ایالات متحده جبران نشده اند. برعکس ، ترامپ آنها را به دلیل طولانی شدن “جنگ بی پایان بایدن” دیگر ، تعقیب کرد.
اروپایی ها ثابت کردند که آنها نمی توانند در بین خود همکاری کنند تا کمک های صدقه ای مانند اوکراینی ها را با بمب و نارنجک های دستی ارائه دهند. وقتی آنها به توانایی های خود برای دفاع از روسیه نگاه کردند ، آنها سرشان را به سمت Türkiye چرخاند، و آنها عضو احتمالی نیروهای مسلح آینده اروپا را دیدند که آنها همچنان عضویت در اتحادیه اروپا را انکار می کنند. Türkiye علاقه ای به ارتش بد بو اروپا نداشت. اکنون آنها در حال هدایت هواپیماهای جنگی Eurofighter خود به سمت نخل های Türkiye هستند. اما رابطه Türkiye-eu کاملاً متفاوت است! بیایید به نیازهای اروپایی برای قدرت نظامی یا عدم وجود آن ادامه دهیم!
بنابراین ، هنگامی که پول اولیه برای تبدیل کارخانه های اتومبیل بسته خود را به مخزن و موشک ها ندارید ، چه کاری انجام می دهید؟ شما به اطراف می روید و به دنبال شرکای آینده نگر هستید. ببین و ببین! شما دوستان آمریکایی خود را برای سرمایه گذاری در پروژه های خود آماده کرده اید. فقط با یک احتیاط: شما باید به دوستان آمریکایی خود نشان دهید که آن تانک ها ، حامل های زرهی و موشک های زرهی خریداران تضمین شده دارند.
“مشکلی نیست!” شما فکر می کنید دولت ایالات متحده دولت شما را به افزایش بودجه نظامی شما سوق داده است: “اکنون مکانیسم دفاعی مشترک ما ، ناتو ، باید آنها را از ما بخرد.” اما نوو! این دولت قبلی ایالات متحده بود! مورد فعلی از شما می خواهد سرمایه گذاری های نظامی خود را افزایش دهید بلکه سهم خود را در مکانیسم دفاعی مشترک افزایش دهید. خوب ، پاریاهای فقیر اروپایی چه کاری می توانند انجام دهند؟ آنها نخست وزیر قدیمی هلندی خود را وادار می کنند ، در لباس جدید خود از رئیس ناتو ، با نامگذاری او “بابا!”
خواهیم دید که آیا کار می کند یا خیر. ترامپ با خوشحالی این انتصاب را پذیرفت ، اما در عوض ، او چیزی قول نداد. اگر اروپایی هایم را بشناسم ، آنها هرگز به سطح نظامی سازی دهه 1930 بر نخواهند گشت. اروپایی های جوان ترجیح می دهند به جای پادگان های نظامی به سالن های رقص بروند! گیلبرت دکتراو ، یک تماشاگر حرفه ای روسیه و فارغ التحصیل کالج هاروارد (1967) ، دانشمند گذشته و دارنده دکتری فولبرایت و دارنده دکتری. با افتخارات تاریخ از دانشگاه کلمبیا (1975) ، آخرین اجلاس ناتو را یک فاجعه می نامد و اروپا را “مرد مرده” می نامد.
والتر اوبریگ و الیویه ایشنلاوب ، در مقاله خود با عنوان “توسعه اروپا” در وب سایت موسسه ایلیاد برای حافظه طولانی اروپا ، ادعا می کنند که اروپای غربی “با یک بحران هویت عمیق روبرو است. و آنها استدلال می کنند که “ایده یک جهان یکپارچه غرب” بیش از آنچه از زمان جنگ سرد بوده است به چالش کشیده می شود. اوبریگ و ایشنلاوب ، هر دو دانشمند علوم سیاسی ، می گویند که با افزایش تسلط فرهنگی و ایدئولوژیک آمریکا ، “یک جداشدگی سیاسی و معنوی-یک غربی سازی” لزوماً اتفاق می افتد اگر اروپایی ها بخواهند میراث تمدن خود را حفظ کنند.
به سختی می توان گفت که آیا تأثیر آمریکا بر اروپا در امور نظامی به عمق خواهد رسید و آیا اگر اروپایی ها 3 ٪ از تولید ناخالص داخلی خود را در بودجه دفاعی خود به دست نیاورند ، ناتو به یک شبح تبدیل می شود. با این حال ، ما می توانیم ببینیم که نه تنها اروپا ، بلکه پینک فلوید نیم قرن پیش گفت ، “در کل ، شما فقط یک آجر دیگر در دیوار هستید” ، و ما به “کنترل فکر” ترامپ و “بدون طعنه تاریک در کلاس” احتیاج نداریم. بابا دونالد “باید آنها را بچه ها تنها بگذارد.”
