در سکوت جنگل، ندای زمین
تأثیر حضور انسان‌ها بر تغییرات زیستگاه‌های طبیعی
در دل طبیعت، چه آهسته شده صدا،
گویی زمین را به اسیری گرفته‌ایم، ما.
هر برگ که می‌افتد، خاطره‌ای است از ما،
هر رود که خشکید، نشان از بی‌پروایی ما.
کوه‌ها که به دود محاصره شدند،
دریاها که از زباله لبریز شدند،
مرغان آسمان، به ناچار کوچیدند،
گویی زمین را، از خود رنجیدند.
نقش انسان در طبیعت، شمشیر دو لب است،
هم سازنده‌ایم، هم ویرانگر شب‌ها.
می‌توانیم باغبانِ این باغ شویم،
یا بر باد دهیم، این میراث جاودان.
تغییرات زیست محیطی، زخمی است کهنه،
هر درختی که افتاد، یادآور غرور ماست.
زمین، مادر مهربان، فریاد می‌زند،
“فرزندان، این خانه شماست، آن را نگه دارید.”
تأثیر انسان بر اکوسیستم، درس عبرت است،
هر قدمی که برمی‌داریم، سرنوشت است.
حفاظت از طبیعت، وظیفه‌ای مقدس،
تا جویبارها، دوباره بخوانند سرود زندگی.
با ما در مرشدی همراه شوید،
تا دست در دست، زمین را نجات دهیم.
گام به گام، به سوی آینده‌ای سبز،
جایی که انسان و طبیعت، هم‌نوا شوند.
(تصویر بالا تزئینی است)
این شعر با استفاده از کلیدواژه‌های بهینه‌سازی شده برای موتورهای جستجو مانند “تأثیر حضور انسان‌ها بر تغییرات زیستگاه‌های طبیعی”، “نقش انسان در طبیعت”، “تغییرات زیست محیطی”، و “تأثیر انسان بر اکوسیستم” نوشته شده است تا هم از نظر محتوا عمیق و تاثیرگذار باشد و هم از نظر سئو کارآمد.
