مضامین مسکو خاور میانه را دوباره پیکربندی کرد و تعداد کمی از دهانه ها را پیدا کرد

خلاصه اجرایی:

• کرملین آمادگی ایالات متحده را برای حمایت از کمپین هوایی اسرائیل محاسبه کرد و سرعت آتش بس با ایران را دست کم گرفت و تأکید کرد که اهرم کمرنگ روسیه در درگیری های خاورمیانه است.
• روسیه با وجود حمایت صوتی ، نمی تواند کمک های ملموس ایران را ارائه دهد و تهران را برای کمک های نظامی از روسیه دور کند. این اعتبار مسکو را در بین متحدین از بین می برد و حضور استراتژیک آن را تضعیف می کند.
• مسکو ، که با ابزارهای محدود نظامی و اقتصادی خود ، در حال تماشای نفوذ خود در سوریه ، ایران و سازماندهی ساختارهای کشورهای صادرکننده نفت به علاوه (اوپک+) است.

توقف خصومت در خلیج فارس در تاریخ 25 ژوئن به همان اندازه اعتصاب اسرائیل به ایران در تاریخ 13 ژوئن برای مسکو تعجب آور بود. تلاش های روسیه برای ارزیابی پیامدهای افزایش جنگ هوایی باید محاسبه های تحلیلی آشکار را در نظر بگیرد. جدی ترین خطاهای داوری مربوط به تصمیم رئیس جمهور ایالات متحده دونالد ترامپ برای پیوستن به کمپین هوایی اسرائیل و تصمیم پیگیری برای متوقف کردن آن بود. کارشناسان و مقامات روسی تمایل داشتند که اعتقاد داشته باشند که دولت ایالات متحده در هفته های قبل از اعتصاب تکان دهنده اسرائیل به مذاکره با ایران متعهد شده است ، و سپس تمایل به تأکید بر عدم تمایل وی برای پیوستن به جنگ ، و در حال حاضر آنها ترجیح می دهند که شکنندگی آتش بس را اغراق کنند (Parlamentskaya Gazeta؛ نزاوییزیمایا، 24 ژوئن). این جریان از تفسیر نمی تواند کاملاً پنهان یا انکار مواضع روسیه در خاورمیانه وسیع تر و عدم وجود گزینه های امکان پذیر برای بازیابی نفوذ باشد.

یک گزاره مهم در ارزیابی های روسیه از پیکربندی ژئوپلیتیک جدید در خاورمیانه ، ثبات غیرقابل انکار رژیم اسلامی در ایران است که ظاهراً تحلیلگران روسی تصور می کنند که می توانند در برابر تمام طرح های اسرائیلی و ایالات متحده برای “تغییر رژیم” تحت تأثیر ناپدید شدن نمره فرماندهان برتر سپاهان نگهبان انقلابی مقاومت کنند (ریا نووستی؛ RBC، 28 ژوئن). فقط چند متخصص روسی-که به عنوان “مأمورین خارجی” شناخته می شوند-آرگه که قدرت قدرت توسط آیت الله علی خامنه ای 86 ساله را تضعیف کرده و عمق نارضایتی در ایران عمیق تر شده است (VOT-TAK.tv، 24 ژوئن ؛ زمان مسکو، 27 ژوئن).

رئیس جمهور ایران مسعود پشکیان برای رسیدگی به اجلاس اتحادیه اقتصادی اوراسیا به رهبری روسیه در مینسک دعوت شد و دور جدیدی از اطمینان از حمایت کامل را دریافت کرد (کماندار، 27 ژوئن). محکومیت های بلند “پرخاشگری” علیه ایران نمی تواند ناتوانی روسیه را در ارائه هرگونه کمک معنی دار به دولت ، که با آن پیمان مشارکت جامع استراتژیک را در ژانویه گذشته امضا کرد ، استتار کند (نگاه کنید به EDM، 13 مارس ؛ کارنگی سیاسی، 19 ژوئن).

برای ایران ، که صدها نفر از هواپیماهای بدون سرنشین Shahed-136 را تهیه کرده است-اکنون در گیاه Yelabuga در تاتارستان تولید شده است-این کلمات توخالی ممکن است خیانت کند (نگاه کنید به EDM ، 6 مارس 2023با 22 فوریهبا 4 مارسبا 11 آوریلبا 18 سپتامبر، 2024 ، 4 ژوئن). در نتیجه ، ایران قصد دارد به جای SU-35 روسیه ، نیروی هوایی تجزیه شده خود را با مبارزان J-10C چینی دوباره به عقب برگرداند (news.ru، 27 ژوئن). برای بسیاری از بازیکنان منطقه ای دیگر ، عدم حضور مسکو در کنار متحد اصلی خود ، برداشت های به دست آمده از فروپاشی رژیم بشار اسد در سوریه را تقویت می کند ، که زمانی دژ سنگی روسیه برای نمایش قدرت نظامی در سراسر مدیترانه شرقی و به سمت آفریقا بود (مراجعه کنید به EDM، 6 فوریه ؛ نزاوییزیمایا، 23 ژوئن). حتی بیشترین اندیشمندان در مسکو اعتراف می کنند که پایگاه دریایی تارتوس و پایگاه هوایی Khmeimim به دلیل خصومت ذاتی حاکمان جدید سوریه از بین می روند ، از این طریق رسیدن روسیه را به مناطق کلیدی درگیری در جنوب جهانی (کمبود) کاهش می دهد (topwar.ru، 27 ژوئن). عضویت ایران در سازمان های بین المللی مانند BRICS (گروهی از اقتصادهای سست و گروهی که در ابتدا از برزیل ، روسیه ، هند ، جمهوری خلق چین و آفریقای جنوبی تشکیل شده است) و سازمان همکاری شانگهای ، در مسکو به عنوان ستون های اصلی یک نظم جدید بین المللی به تصویر کشیده شده است ، همچنین نشان داده است که برای جلوگیری از تحقیر حمله Israeli بی استفاده باشد (امور جهانی، 19 ژوئن).

دشوارترین بخش برای درونی شدن مسکو در تنظیمات سیاسی تغییر یافته در خاورمیانه نقش محوری ایالات متحده است که تحت تأثیر تسلط مجدد نظامی اسرائیل بر همه بازیگران خصمانه قرار گرفته است (ایزوستیا، 23 ژوئن). مفسران اصلی روسیه ترامپ را به عنوان یک معامله ساز سودمند و نه یک موفقیت بسیار موفق به تصویر کشیدند. با این حال ، کاربرد محدود اما کاملاً به موقع او ، با این حال ، چنین دیدگاه هایی را قاطعانه رد کرد (جبهه، 23 ژوئن). فقط وبلاگ نویسان “میهن پرستانه” سخت تلاش می کنند که جنگ دو هفته ای را به عنوان “تئاتر” با هشدارهای مناسب در مورد حرکات نظامی بیش از حد کشیده توصیف کنند ، اما کارشناسان روشنگری به توانایی ایالات متحده در کنترل تشدید پرخطر و اطمینان از بازارهای عصبی اشاره می کنند (forbes.ru، 23 ژوئن ؛ topwar.ru، 27 ژوئن).

مهارت ترامپ در ترکیب حمایت از استراتژی تهاجمی اسرائیل با آغوش سلطنت های غنی از نفت ، هنوز هم می تواند به صخره های ناپایداری ایران برسد ، که مفسران روسی تمایل به بیش از حد بیش از حد دارند (ریس، 25 ژوئن). تهدید معتبر اعتصابات جدید و انگیزه جدی برای تحریم های آرامش بخش هنوز هم به ایالات متحده اهرم منحصر به فردی را در کنترل مشکل ایران اعطا می کند و مسکو را ترک می کند تا این تمرین را در مدیریت درگیری با ظرفیت کمی برای تأثیرگذاری بر مسیر خود مشاهده کند (Novaya Gazeta Europe، 23 ژوئن).

پاداش که روسیه همیشه از سنبله در خصومت در خاورمیانه انتظار دارد ، افزایش شدید قیمت نفت است ، که در حال حاضر پاسخی برای نگرانی های عمیق در دولت در مورد کسری قابل توجه در بودجه دولت خواهد بود (زمان مسکو، 25 ژوئن). در واقعیت ، پس از یک افزایش کوتاه و جزئی ، قیمت برنت معیار به اوایل ژوئن بازگشت ، که برای روسیه خیلی کم است (RBC، 26 ژوئن). واردکنندگان اصلی نفت خلیج فارس این فرض را رعایت کردند که ایران سعی در تداخل در ترافیک تانکرها از طریق تنگه هورموز نخواهد داشت (زنگ، 23 ژوئن). محرک اصلی پویایی قیمت نزولی ، ترجیح عربستان سعودی برای افزایش سهمیه تولید برای همه اعضای سازمان صادر کننده نفت به علاوه (اوپک+) کارتل است ، حرکتی که تهران از آن پشتیبانی می کند و مسکو تلاش کرد تا با آن مخالفت کند و در نهایت شکست خورد. شرکت های نفتی روسیه ظرفیت افزایش تولید را دارند ، اما سوله های صادراتی آنها در بازار جهانی به طور فزاینده ای کم عمق می شوند (کارنگی سیاسی، 18 ژوئن).

روسیه به سختی می تواند در میان عدم اطمینان از قصد واشنگتن برای از سرگیری مذاکرات با ایران از موقعیت تازه ادعا شده از قدرت ، فرصتی برای بازیابی حتی کمی تأثیر پیدا کند. پیشنهاد مداوم پوتین از خدمات میانجیگری برای تهران بی ربط است ، که از دوگانگی روسیه تحریک می شود ، بی معنی برای ترامپ ، که به فرستاده های خود اعتماد خواهد کرد ، و برای اسرائیل غیرقابل قبول است ، که احتمالاً با بیان صدای بلند روسیه از همبستگی با ایران روبرو شده است. در طول یک دهه گذشته ، مانور دیپلماتیک روسیه در خاورمیانه تحت تأثیر آمادگی خود برای پروژه قدرت نظامی قرار گرفته است ، همانطور که با مداخله سوریه و تمایل به پیروی از رهبری عربستان سعودی در قالب OPEC+ (ببینید. EDM، 2 آوریل 2018). در حال حاضر ، برای قدرت های منطقه ای و ذینفعان خارجی به طور فزاینده ای آشکار شده است که مسکو فاقد ظرفیت نظامی برای پروژه قدرت است و هیچ قصد پیروی از قوانین موجود در بازار نفت را ندارد. پوتین مشتاق ابراز احترام و حتی تحسین برای ترامپ است ، اما این چاپلوسی نمی تواند خسارات وارده را با اعدام ظالمانه خود در جنگ غیرقابل تحمل جبران کند.