یکی از شاخص های کاهش این است که وقتی چیزی را اختراع می کنید اما دیگران در استفاده از آن بهتر از شما می شوند. اروپایی ها دیپلماسی مدرن را اختراع کردند ، از جمله نسخه ای که گفته می شود: “دیپلماسی زمانی است که کسی را به جهنم می فرستید و آنها را به دنبال سفر می اندازید.” ما دیگر نمی دانیم چگونه این کار را انجام دهیم – اما دیگران این کار را می کنند.
بزرگترین دیپلمات های همه زمان ها یک فرانسوی و یک اتریشی بودند. چارلز-موریس د تاللیراند-پیرگورد استاد فرصت طلبی سیاسی بود که فقط توسط همتای هابسبورگ ، کلمنز فون متترنچ رقیب بود. Talleyrand و Metternich رئیس دیپلمات های قدرت جهانی بودند. پس از شکست ناپلئون ، فرانسه کشوری بسیار ناامید و بدون اهرم نظامی بود. مستریت تالیلی شامل حکاکی کردن یک طاقچه برای فرانسه با بازی همه در مقابل یکدیگر – انگلیسی ها در برابر پروسی ها و اتریشی ها در برابر روس ها بود. او دقیقاً مفهوم تعادل قدرت را اختراع نکرد ، اما از آن با نبوغ بی نظیر سوءاستفاده کرد.
امروز ، تنها چیزی که دولت ایران و دولت ترامپ در مورد آن موافق هستند این است که اروپایی ها نقش مفیدی در دیپلماسی خاورمیانه ایفا نمی کنند. یک روزنامه آلمانی اخیراً شکایت کرد که هیچ کس دیگر اروپایی ها را آگاه نمی کند. کاهش وقتی عناوین روزنامه ها را در امتداد آن خطوط مشاهده می کنید.
بنابراین یک تالیراند مدرن در مورد چین و دونالد ترامپ چه فکر می کند؟ البته من حدس می زنم ، اما ما در یک وضعیت کلاسیک از نوع Talleyrand قرار داریم. دشواری برای وی این بود که متحد 27 کشور عضو اتحادیه اروپا ، به علاوه انگلیس و نروژ ، در یک موقعیت مشترک – بر خلاف بازی کردن آنها در برابر یکدیگر ، این همان کاری است که ما قبلاً انجام می دادیم. به ترتیب از نظر بزرگی سخت تر از تقسیم است. هنگامی که ایالات متحده تعرفه های اروپا را تهدید کرد ، احتمالاً Talleyrand به شورای اروپا توصیه می کرد تا بیانیه ای را برای استقبال از عصر جدید روابط اقتصادی معاملاتی صادر کند و سپس برخی از اقدامات مشخص را انجام دهد که باعث تحریک ترامپ می شود.
با نگاهی به عقب ، می توانیم فرصتی از دست رفته برای ادعا را ببینیم. دولت بایدن پیش از این فروش نیمه هادی های با کارایی بالا به چین را ممنوع کرده بود و به دولت هلند به شدت تکیه می داد تا صادرات ماشین آلات به چین را که می تواند آنها را تولید کند ، متوقف کند. این شرکت مورد نظر ASML است ، انحصار جهانی دستگاه های لیتوگرافی با کارایی بالا ، که مسیرهای سه بعدی کوچک را به سمت ویفرهای سیلیکون سوق می دهد. ASML به اروپا چیست که زمین های نادر برای چین است. رئیس جمهور شی جینپینگ هنگام ممنوعیت صادرات آنها پس از تحمیل ترامپ تعرفه های خود بر چین ، انحصار زمین های نادر کشور خود را به تأثیر بزرگی برساند. اروپایی ها می توانستند همین کار را با ASML انجام دهند – ممنوعیت صادرات شرکت. اما آنها به روح گمشده یک تالیلی یا یک Metternich نیاز داشتند تا چنین حرکتی جسورانه انجام دهند.
کاهش اروپا وقتی در طی یک دوره طولانی مورد بررسی قرار می گیرد ، چشمگیر است. اما طی یک دهه گذشته پیشرفت کرده است. ده سال پیش ، تقریباً دقیقاً به روز ، دیپلمات های اروپایی پیشگام توافق هسته ای ایران بودند. ایران موافقت کرد که تعداد سانتریفیوژها را حدود دو سوم کاهش دهد. ایران همچنین موافقت کرد که انبار اورانیوم غنی شده خود را حفظ کند. این توافق نامه با رویه های معمول نظارت و اجرایی انجام شد.
ترامپ در سال 2018 از قرارداد هسته ای ایران خارج شد – و این پایان آن بود. امروز ، اروپایی ها هیچ نقش مستقلی در دیپلماسی خاورمیانه ندارند. پس از اینکه ترامپ بمب های خود را بر روی ایران انداخت ، رهبران اروپایی از ایران خواستند که به میز مذاکره برگردند ، به ظاهر فراموشی از این واقعیت که معامله ای که آنها مذاکره می کردند میز مذاکره را تشکیل می دهد – و این ترامپ بود که آن را از دست داد.
و همچنین یک تاللیروند و متترنیچ مدرن به استادان خود توصیه نمی کردند که تمام کانال های ارتباطی را با ولادیمیر پوتین از هم جدا کنند. آنها نیز در کنار اوکراین بودند ، اما آنها به رهبران اروپایی نمی گفتند که اهداف استراتژیک خود را از نظر تعهد آزاد تعریف کنند. آنها می خواستند از ابهام استراتژیک و به ویژه ، خطوط قرمز را تنظیم کنند. خطوط قرمز همان چیزی است که مردم وقتی استراتژی ندارند ، دارند. استراتژی Talleyrand و Metternich دستیابی به موقعیتی بود که جنگ بدون شکست هر دو طرف پایان یابد. از نظر رویکرد دیپلماتیک آنها ، آنها به ترامپ نزدیکتر از رهبران فعلی اروپا می شدند. وقتی ترامپ دیپلمات بهتری نسبت به شما دارد ، دچار مشکل می شوید.
مانند ترامپ ، شی و پوتین ، آنها اهمیت منابع طبیعی را در قرن بیست و یکم درک می کردند. اروپایی ها منابع کمی از خود دارند ، به جز مواردی که آنها را ممنوع کرده اند ، مانند زغال سنگ یا انرژی هسته ای ، یا از توسعه مانند گاز از یخ زدگی یا استخراج در اعماق دریا امتناع ورزیدند. ترامپ ، پوتین و XI اپراتورهای استراتژیک هستند به این معنا که دیدگاه اقتصادی دارند که فراتر از زندگی آنها گسترش می یابد. شما می توانید از سیاست های اقتصادی آنها به همان اندازه که دوست دارید انتقاد کنید – و من هم این کار را می کنم – اما آنها با هر رهبر اروپایی متفاوت هستند زیرا در وهله اول یک استراتژی اقتصادی دارند.
علیرغم قدرت سوابق آنها ، دیپلمات های بزرگ اروپایی قرن نوزدهم از موقعیت ضعف عمل می کردند. آنها با آنها مشکلی نداشتند چاپلوسی مارک روت از دونالد ترامپ، گرچه چاپلوسی آنها ویتارتر بود. چاپلوسی بخشی از ابزار دیپلماتیک بود. Talleyrand انگلیسی ها را پراکنده کرد. Metternich روسها را پراکنده کرد. هدف از چاپلوسی دستیابی به تعادل سیاسی پایدار در قاره اروپا بود. در پایان و با برخی از وقفه های قابل توجه ، تعادل برای 100 سال آینده به طول انجامید. چاپلوسی روته به گونه ای طراحی شده است که ترامپ را برای مدتی طولانی تر درگیر امنیت اروپا کند – اما بدون پرداختن به مشکل اساسی وابستگی اروپایی. و این تفاوت نهایی بین آن زمان و اکنون است. افق سیاست امروز به ندرت فراتر از روزنامه روز بعد گسترش می یابد.
Talleyrand و Metternich در دیپلماسی و اعتقادات خود قدیمی بودند. Metternich ارتجاعی بود. او دموکراسی را نفهمید. Talleyrand به عنوان حامی انقلاب فرانسه شروع به کار کرد ، اما پس از آن به طور فزاینده ای شک و تردید کرد. اگر من مجبور شدم حدس بحث برانگیز را شرط بندی کنم ، این خواهد بود که هر دو آنها می توانستند یوروسپیک باشند ، حداقل در رابطه با امور بزرگ دولت ، و در عین حال از نظر غیرقانونی از مؤسسات مفید برای منافع اتحادیه اروپا ، مانند سازمان تجارت جهانی یا دادگاه جنایی بین المللی حمایت می کنند. آنها احتمالاً از ائتلاف های تجارت آزاد در بین چند جانبه گرایش پشتیبانی می کنند.
“اگر من مجبور شدم یک حدس بحث برانگیز را شرط بندی کنم ، این بود که Metternich و Talleyrand هر دو یوروسپیک بودند”
قدرت نرم چیز آنها نبود ، اما آنها احتمالاً نقش آن را در دیپلماسی مدرن درک می کردند. با کاهش بودجه کمک های خارجی ، ایالات متحده فرصت های استراتژیک را ترک کرد که اروپایی های باهوش می توانستند به نفع خود سوءاستفاده کنند. اما این چیزی نیست که اتفاق افتاده است. انگلیس از ایالات متحده در کاهش بودجه کمک خود نیز پیروی کرد تا بتواند اهداف هزینه های دفاعی تحمیل شده ایالات متحده را برآورده کند. من هرگز فکر نمی کردم که قدرت نرم می تواند جایگزین قدرت سخت شود ، و من هرگز به رمانتیسم قدرت ساده و ساده که حاکی از گفتمان ادغام اروپا است ، خریداری نکردم. اما وقتی دولت های اروپایی خدمات رادیویی بین المللی خود ، برنامه های زبان خارجی و بورس های خود را کاهش می دهند ، فقدان تفکر استراتژیک می بینم. یا اگر دسترسی دانشجویان خارجی به دانشگاه های غربی را محدود کند.
آنچه اروپایی های مدرن و اجداد آنها مشترک هستند ، احساس برتری اخلاقی و فکری است. اما امروز این مورد سخت تر است. اروپایی ها عاشق فریب و پف کردن در مورد ترامپ هستند. برخی از اقتصاددانان ، که باید بهتر بدانند ، از اتحادیه اروپا خواستند که در برابر تعرفه های ترامپ تلافی کنند: توصیه های بدی که کمیسیون اروپا با رحمت نادیده می گیرد. واقعیت هفته گذشته هنگامی که یک فریدریش مرس وحشت زده به کمیسیون اروپا گفت که آنها باید عجله کنند و آنچه را که معامله تجاری ترامپ ارائه می دهد ، امضا کنند. او کاملاً شبیه این نبود. وی گفت که اتحادیه اروپا نباید به دنبال معامله تجاری کامل باشد که یک کار کمتری انجام دهد. اما آنچه او واقعاً می گفت این است: ما چاره دیگری نداریم. صنعت آلمان خونریزی دارد. تعرفه ها تهدید می کنند که آلمان را طولانی تر می کند رکود دو سالهبشر وقتی استراتژی ندارید ، در برابر افرادی که انجام می دهند از دست می دهید.
اگر اروپایی ها باهوش بودند ، می توانستند از حمله ترامپ به سیستم دانشگاه ایالات متحده به نفع خود سوء استفاده کنند. او نه تنها در حال جنگ با دانشکده های هنری لیبرال ساحل شرقی است. دولت وی در حال قطع بسیاری از برنامه های تحقیقاتی با تکنولوژی بالا است. دلایلی که افراد فناوری ترجیح می دهند در ایالات متحده کار کنند ، دستمزد بالاتر و یک محیط لیبرال تر برای صنعت فناوری است. چرا اروپایی ها نمی توانند دستمزد جذاب را برای دانشمندان ما ناراضی ارائه دهند و باعث استقبال آنها شوند؟
من قصد دارم در اینجا با پیشنهاداتی مبنی بر آنچه اروپا می توانست داشته باشد یا باید فقط در چند ماه گذشته انجام داده باشد ، متوقف شوم. حتی من را در مورد چیزهای بزرگتر مانند اتحادیه مالی یا اتحادیه بازارهای سرمایه یا حتی فقط یک برنامه برای از بین بردن موانع بازار مجرد اروپا شروع نکنید. واقعیت این است که وقتی ترامپ عمل می کند ، اروپا واکنش نشان می دهد. این نیز نشانگر کاهش است. کاهش در هنگام تسویه حساب دوم است. شما دیگر نمی خواهید کار را در فناوری هدایت کنید ، اما وقتی Google یک مرکز داده در کشور خود ایجاد می کند ، یا اگر تسلا یک گیگافاکتوری ایجاد می کند ، خوشحال می شوید.
اروپایی ها ماشین موتوری را اختراع کردند. اما دنیای اتومبیل های برقی یک زمین بازی آمریکایی و چینی خواهد بود. صنعت خودرو شاید دیدنی ترین نمونه کاهش صنعتی اروپا باشد ، اما در صنایع دیگر نیز مانند باتری ها ، پانل های خورشیدی ، راه آهن با سرعت بالا و تجهیزات ارتباط از راه دور اتفاق می افتد. صنایع اروپا مانند دومینو در حال سقوط است و مگر اینکه از آنها محافظت شود ، به سقوط خود ادامه می دهند. اما یارانه ها و تعرفه ها ، که از طریق آن حفاظت صورت می گیرد ، همچنین نشانه ای از کاهش است.
آنچه من در اینجا توصیف می کنم ، کاهش ساختاری طولانی مدت است. از نظر تئوری ، نزول می تواند برعکس شود ، اما این امر به یک اراده سیاسی نیاز دارد که در هر کشور اروپایی که می شناسم کاملاً وجود ندارد. من از یک سیاستمدار واحد یا یک حزب سیاسی واحد در هر کشور اروپایی با تمرکز آشکار بر این موضوعات نمی دانم. آیا کسی به طور جدی معتقد است که مهاجرت کمتر مشکل را حل می کند؟ یا هزینه های بالاتر دولت؟ یا افزایش با هزینه بدهی در هزینه های نظامی؟ یا هر چیز دیگری در اروپا در حال حاضر بحث می کنند؟
انکار و تفکر آرزو یکی دیگر از معیارهای مهم کاهش است. تمام شاخص های من قرمز چشمک می زنند.
Wolfgang Münchau در ماه سپتامبر باز خواهد گشت.
