جان میلتون یکی از بزرگترین نویسندگان و شاعران انگلیسی در تاریخ ادبیات جهانی است که تأثیر بسزایی بر ادبیات و فرهنگ داشته است. او در سال 1608 متولد شد و در سال 1674 درگذشت. میلتون یکی از بنیانگذاران شعر انگلیسی باستان و ادبیات رمزگونه بود و آثار او نمونههایی بینظیر از ادبیات جهانی محسوب میشوند.
او در زمان خود به دلیل ایدئولوژیهای خود، به ویژه اعتقادات مذهبی خود به عنوان یک اندیشمند دینی شناخته میشد. او در آثار خود به موضوعاتی چون خدا، انسانیت، اخلاق و علم پرداخت و از طریق شعر و نثر، افکار و اعتقادات خود را به خوانندگان منتقل کرد.
آثار برجستهی جان میلتون شامل اپوستولوا ساحره حیلتگر (Paradise Misplaced)، اپوستولوا از: آدم و حواء (Paradise Regained) و سامسون از (Samson Agonistes) میشوند که هر یک از این آثار شامل مضامین گوناگونی چون جنگ ابدی بین خیر و شر، اعوجاج انسانیت و مفهوم آزادی مطلق است.
آثار میلتون تأثیری بینظیر بر ادبیات جهانی داشتهاند و به ویژه بر شاعران و نویسندگان بعدی تأثیرگذار بودهاند. او در جریان تاریخ ادبیات جهانی با حضورش در جریان پرورش فقرات ادبیات دینی و رمزگونه محسوب میشود.
میلتون در دوران خود با انتقادات و انتقاداتی مواجه بود ولی با عقاید قوی و ایمان به انتقادات به سبک خود پایبند ماند. او از اندیشمندان و شاعرانی بود که از عقاید و اعتقادات خود هیچ گاه فرار نکرد.
با نقل قول بزرگ “A thoughts to not be modified by place or time. The thoughts is its personal place, and in itself, could make heaven of Hell, a hell of Heaven.” میلتون از ویژگیهای شخصیتی و اندیشههای خود نمونههایی ارائه کرد که تاکنون در ادبیات جهانی اثرگذار بودهاند.
بهطور کلی، جان میلتون با آثار خود در ادبیات جهانی جایگاه ویژهای داشته است و هنوز هم برای نویسندگان و اندیشمندان به عنوان یک قهرمان ادبیات معاصر محسوب میشود.
با ما در مرشدی همراه شوید.
تصویر بالا تزئینی است.