قصه‌ای از مرزهای انسانیت
در یکی از روزهای سرد زمستانی، در دهکده‌ای دورافتاده در دل کویر ایران، پیرمردی به نام "حامد" روی صندلی چوبی جلوی خانه‌اش نشسته بود و به افق خورشید که آرام در غروب محو می‌شد، خیره شده بود. حامد، که روزگاری معلم دهکده بود، حالا تنها و تنها زندگی می‌کرد. خانه‌اش پر از کتاب‌هایی بود که سال‌ها پیش از شهری دور آورده بود، کتاب‌هایی که حالا خاک‌خورده و فراموش شده بودند.
یکی از این کتاب‌ها، رمان "در انتظار بربرها" نوشتهٔ جی.ام. کوتزی بود. حامد این کتاب را سال‌ها پیش خوانده بود و حالا دوباره آن را باز کرد. داستان دربارهٔ مردی بود که در مرزهای امپراتوری زندگی می‌کرد و شاهد سقوط تمدن و بی‌رحمی انسان‌ها بود. حامد با خواندن این کتاب، خود را در نقش شخصیت اصلی می‌دید، کسی که در برابر بی‌عدالتی و نادیده‌گرفته شدن انسانیت، سکوت کرده بود.
یک روز، زن جوانی به نام "لیلا" به دهکده آمد. لیلا دانشجویی بود که برای تحقیقاتش دربارهٔ فرهنگ و آداب و رسوم روستاها، به این منطقه آمده بود. او با حامد آشنا شد و از او خواست که دربارهٔ زندگی و تجربیاتش برایش تعریف کند. حامد ابتدا دریغ کرد، اما کم‌کم با صحبت‌های لیلا، خاطرات قدیمی‌اش زنده شدند.
حامد به لیلا گفت: «ما در این دنیا مانند مسافرانیم که از مرزهای ناشناخته عبور می‌کنیم. بعضی وقت‌ها، این مرزها جغرافیایی‌اند، مثل کوه‌ها و دریاها؛ و بعضی وقت‌ها، این مرزها درون خودمان است، مثل ترس‌ها و تردیدهایمان. انسان‌ها همیشه درگیر این مرزها هستند، اما کمتر کسی به جست‌وجوی معنای واقعی انسانیت می‌پردازد.»
لیلا با دقت به حامد گوش می‌داد و یاد سخن‌های کوتزی در کتاب‌هایش افتاد. او به حامد گفت: «شما می‌دانید که جی.ام. کوتزی همیشه دربارهٔ مرزهای انسانیت و اخلاق نوشته است؟ او در کتاب‌هایش نشان می‌دهد که چگونه انسان‌ها در مواجهه با قدرت و بی‌عدالتی، گاهی خود را گم می‌کنند. اما در عین حال، همیشه امیدی برای بازگشت به انسانیت وجود دارد.»
حامد لبخندی زد و گفت: «درست است. اما این امید گاهی به سختی پیدا می‌شود. من در طول زندگی‌ام دیدم که چگونه انسان‌ها می‌توانند به هم ظلم کنند، اما در عین حال، دیدم که چگونه کوچک‌ترین اعمال مهربانی می‌تواند دنیا را تغییر دهد.»
لیلا و حامد روزها با هم صحبت کردند و دربارهٔ کتاب‌های کوتزی و مفهوم انسانیت بحث کردند. لیلا متوجه شد که حامد، مانند شخصیت‌های کوتزی، انسانی بود که در برابر بی‌عدالتی سکوت کرده بود، اما حالا با صحبت‌هایش، سعی داشت صدایی برای کسانی باشد که قادر به حرف زدن نبودند.
جی.ام. کوتزی، نویسندهٔ برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات، با آثاری مانند "در انتظار بربرها"، "زندگی و زمانه مایکل ک." و "دیزرلیند"، به بررسی مرزهای انسانیت و اخلاق پرداخته است. او با استفاده از تکنیک‌های ادبی مانند روایت‌های غیرخطی و شخصیت‌های پیچیده، خواننده را به تفکر عمیق دربارهٔ ماهیت انسان وا می‌دارد. آثار او بارها مورد اقتباس سینمایی و تئاتری قرار گرفته‌اند و همچنان الهام‌بخش خوانندگان و هنرمندان سراسر جهان هستند.
با ما در مرشدی همراه شوید و به جست‌وجوی معنای واقعی انسانیت بپردازید. مانند حامد و لیلا، به مرزهای درون و بیرون خود نگاه کنید و به دنبال امیدی باشید که هرگز خاموش نمی‌شود.
تصویر بالا تزئینی است.
