شورای امنیت سازمان ملل متحد این هفته برای ارزیابی اوضاع در افغانستان جلسه ویژه ای برگزار کرد ، در حالی که ذینفعان بین المللی دیدگاههای متناقض و متضادی در مورد تعامل با دولت تحت هدایت امارات اسلامی ارائه می دهند.
این نشست در میان نگرانی های فزاینده در مورد شرایط بشردوستانه ، فرسایش حقوق زنان و رویکرد شکستگی جامعه بین المللی به آینده کشور صورت می گیرد.
Roza Otunbayeva ، رئیس مأموریت کمک به سازمان ملل در افغانستان (UNAMA) ، “استراتژی موزاییک” تازه رسمی سازمان ملل را با هدف مشارکت متمرکز بدون مشروعیت بخشیدن به نظم سیاسی فعلی ارائه داد.
اوتونباویوا به شورای امنیت گفت: “هدف از این تعامل متمرکز ، حمایت از ظهور افغانستان است که با خود و همسایگان خود در صلح زندگی می کند ، به تعهدات بین المللی پیروی می کند ، دوباره به جامعه جهانی می پردازد و از بازگشت به چرخه خشونت جلوگیری می کند.”
وی هشدار داد كه امارات اسلامی افغانستان (IEA) همچنان ممنوعیت آموزش دختران را تهدید به تعمیق انزوا بین المللی افغانستان می كند. وی گفت: “سیاست هایی که حقوق زنان و دختران را محدود می کند ، مانع اصلی ادغام مجدد افغانستان در سیستم بین المللی است.”
سیما باهوس ، مدیر اجرایی زنان سازمان ملل متحد ، این نگرانی ها را ابراز کرد و اظهار داشت که مشارکت کامل زنان برای دستیابی به آرامش و مشروعیت پایدار ضروری است.
وی خاطرنشان كرد: “بدون ورود کامل و فعال زنان ، هیچ ثبات پایدار یا پیشرفت واقعی در تلاشهای سیاسی یا بشردوستانه حاصل نمی شود.”
در میان این زمینه ، سفیر ایالات متحده ، دوروتی شی ، تأیید کرد که واشنگتن در حال ارزیابی مجدد سیاست خود در مورد افغانستان است.
وی گفت: “تقریباً چهار سال از زمان کنترل طالبان (IEA) گذشته است ، اما اوضاع وخیم باقی مانده است.”
Shea تأکید کرد که استراتژی تجدید شده دولت ترامپ بر تضمین منافع ایالات متحده ، از جمله حمایت از شهروندان آمریکایی ، کاهش تهدیدات تروریسم و آزادی آمریکایی های بازداشت شده متمرکز خواهد شد.
Shea اظهار داشت: “رویکرد ما برای کمک پایدار نبوده و نتوانسته است نتایج مورد نظر را به دست آورد.” “اکنون زمان آن رسیده است که طالبان اجرا کنند.”
اظهارات وی نشانگر تغییر به سمت مشروط بیشتر ، مبتنی بر نتیجه و دور از تعهدات باز بود.
با این حال ، سایر اعضای شورا در برخورد با امارات اسلامی احتیاط کردند.
فرستاده چین ژن شوانگ خواستار رویکردی عملی تر شد و هشدار داد که علیه سیاسی کردن کمک های بشردوستانه و هشدار دادن به حقوق زنان نباید تنها فشارسنج درگیری بین المللی باشد.
گنگ گفت: “ما باید به سنت ها و واقعیت های افغانستان احترام بگذاریم.”
نماینده قطر اعلام کرد که قصد دارد از 30 ژوئن تا 1 ژوئیه دو جلسه مهم کارگروه تحت روند دوحه را برگزار کند. این جلسات-با ضد مواد مخدر و توسعه بخش خصوصی-نمایندگان IEA را شامل می شود ، و حاکی از ادامه فعالیت فنی حتی در میان احتیاط دیپلماتیک است.
جلسه شورا اختلافات رو به رشد را در مورد چگونگی دستیابی به آینده افغانستان به دست آورد: خواه دولت تحت رهبری IEA بر سر تخلفات حقوق بشر منزوی شود ، یا برای حفظ ثبات و جلوگیری از فروپاشی بشردوستانه ، به صورت عملی درگیر شود.
