Northanger Abbey از جان جین اوستین یکی از شاهکارهای ادبیات انگلیسی است که به شما میگوید “هیچ چیز در دنیا، علاوه بر داستان درونی و مهیب که در آن قرار دارد اهمیتی ندارد.” این رomance کمی جاافتاده نه تنها به دنیای آیدوریت و جذابیت آن هاله ای از جذابیت میدهد، بلکه انتقادی ظریف و نوآموزی نیز دارد.
با شروع به خواندن این رمان، شما به دنیای زنده و تنظیم شده یک جوان قلب میزنید که با دیدگاهها و تصویر سازیهای خود باعث متوجه شدن خودش شده است. وقتی کتاب داستان از “احساس و موظفت به خواسته” خودمتنذی وارد میشود، شما را به وجههای دیگری از داستانها میبرد.
اگر میخواهید در دنیای خاموش و بیصدا با بردگانای که قلبی پر شور به دستشان داشته باشند وارد شوید با ما در مرشدی همراه شوید. داستانهای جذابی که “باید به جابهجا اتفاق بیفتند” و “چیزهایی که فراموش نشوند وقتی که بنده و پرداز، به جای خود پهن میکنند” به شما نشان خواهند داد. تصویر بالا تزئینی است – اکنون آمدن و همراهی با ما است.