در اوج جنگ در افغانستان ، به دنبال افزایش نیروهای رئیس جمهور باراک اوباما در اواخر سال 2009 ، حدود 110،000 عضو خدمات در یک زمان معین به این کشور اعزام شدند. حداقل برخی از این سربازان از نقطه نظر خود در این زمینه که رهبران ارشد را به عقب می کشند ، سالهای بیشتری را برای کشف از بینش می گرفتند.
این یک مشاجره اصلی در کمیسیون جنگ افغانستان، یک نهاد دو طرفه ایجاد شده در کنگره وظیفه دارد حسابداری مفیدی از “جنگ برای همیشه” در آمریکا بسازد. این کمیسیون اکنون تقریباً در نیمه راه وظیفه دو ساله خود قرار دارد و انتظار دارد که در ماه آگوست گزارش موقت را در نقطه میانی رسمی خود منتشر کند.
روز دوشنبه ، این کمیسیون یک جلسه چندگانه در مورد آنچه برای بسیاری از آنها نقطه تعیین کننده جنگ است ، برگزار می کند: افزایشی که ایالات متحده به طرز تهاجمی به درگیری ناشایست توصیه می کند و شروع به اجرای تلاش های ضد شورش می کند که بیش از یک دهه به آن خیره می شود. پیش از این جلسه ، روز جمعه ، دو رئیس کمیسیون ، شامیلا چوداری و کالین جکسون ، با جانبازان نظامی که در دوره افزایش خدمت می کردند برای درک دوره از دیدگاه خود نشستند.
مربوط
چوداری ، که در وزارت امور خارجه ایالات متحده و شورای امنیت ملی کار می کرد و در طول دوره افزایش به پاکستان و افغانستان توجه می کرد ، گفت: صحبت با این جانبازان نشان داد “فقط جایی که استراتژی و سیاست واقعیت را برآورده می کردند.”
وی به ویژه ، مبادله ای با جانبازانی که وظیفه رانندگی کامیون ها را از مرز پاکستان به افغانستان برای تحویل ماتریل و لوازم را به سربازان ذکر کرده است ، اشاره کرد.
چوداری در مصاحبه ای با تایمز ، گفت: “من به او گفتم ،” من این بار در مورد شخصی مثل شما فکر کرده ام ، “زیرا بحث های سیاسی که در واشنگتن داشتیم ، همه چیز در مورد آن بود ، وقتی مسیرها بسته شد ، چه اتفاقی برای افراد ما در این زمینه می افتد.” “و اینجا این شخص بود که ماهها آن را به طور همزمان تجربه می کرد ، و بنابراین این واقعیت را به وجود آورد که فکر می کنم باید در گزارش منعکس شود. و داشتن این جلسات با آنها واقعاً به ما امکان می دهد تا حقیقت اساسی را بدست آوریم.”
این کمیسیون از ابتدا جانبازان را درگیر کرده است ، راه اندازی پورتال جایی که دامپزشکان می توانند داستان ها و سؤالاتی خود را که می خواستند به اشتراک بگذارند. (از آن زمان منتقل شده به یک صفحه وب جدید.)
برخی از یافته های این کمیسیون ، از جانبازان و کارشناسان ، با نتیجه گیری که قبلاً ترسیم شده بود ، تراز می شوند: به ویژه ، که طول و فراوانی استقرار به افغانستان برای روحیه و ثبات نیرو و همچنین تداوم خود جنگ مضر بود.
جکسون ، یک جانباز افغانستان و معاون معاون سابق وزیر دفاع برای افغانستان ، پاکستان و آسیای میانه گفت: “ما در یک جلسه با یک ژنرال سه ستاره صحبت کردیم که گفت:” تمام پدر من می خواهد بداند چرا من مجبور شدم نه بار به آنجا بروم. “
صندلی های کمیسیون گفتند که سایر یافته ها مربوط به کمک به نیروی امنیتی و چگونگی موفقیت آمریكا در مورد آن بوده است ، الگوی پنتاگون برای همکاری با سربازان افغان ، چه كاملاً موفقیت آمیز در زمینه کمک به نیروی امنیتی به اندازه کافی آغاز شده است و اینکه آیا چارچوب دیگری می تواند نتایج بهتری کسب کند.
در میان تأملات مربوط به فشار واشنگتن برای تبدیل شدن به گوشه معنادار جنگ ، و تلاش سربازان و فرماندهان در زمین که با واقعیت های عملیاتی روبرو می شوند و گاهی اوقات پوچ در تلاش برای ایجاد عناصر دموکراسی به سبک غربی در افغانستان ، یک نفر از نقصان مشترک ظاهر می شود: “ما فقط سعی می کردیم بهترین تلاش خود را انجام دهیم.”
وی گفت: “بنابراین این یک نوع واقعی از یک موضوع وحدت آور است ، من استدلال می کنم ، زیرا در واقع بسیار متفاوت از درگیری است که ما در طول جنگ دیدیم ، جایی که شما شاهد سرزنش زیادی هستید که به یک بخش از دولت ایالات متحده در مقابل دیگران می رود. اکنون این یک نوع تجربه مشترک بیشتر شده است ، همه ما سعی داشتیم آن را بفهمیم.” “ما هنوز به این حکم نرسیده ایم ، اما می بینیم که در تفکر همه نهادهای مختلف دولتی در آنجا همپوشانی زیادی وجود دارد. مانند ، بسیار بلندپروازانه در مکانی که نیاز به کمتر دارد.”
تا به امروز ، این کمیسیون 114 مصاحبه انجام داده و چندین جلسه عمومی و جلسات خصوصی برگزار کرده است. چوداری گفت ، مدت گزارش نهایی ، که در اوت 2026 ، مشابه گزارش کمیسیون یازده سپتامبر است که نزدیک به 600 صفحه بود.
مهمترین مانع برای این پروژه همچنان دامنه آن است. بر خلاف بررسی وزارت دفاع اخیراً اعلام شده در مورد افغانستان و تحقیقات کمیته امور خارجه مجلس قبلی – هر دو قصد داشتند تا به تخصیص مقصر بودن برای این مقصر متمرکز شوند خروج فاجعه بار و پرهزینه در سال 2021 – تحقیقات کمیسیون جنگ افغانستان به دنبال این است که از همه طرف افغانستان را به خود اختصاص دهد ، آژانس های درگیر در سراسر دولت و شرکای بین المللی را درگیر کند و یادگیری و موفقیت های مثبت و همچنین شکست را برجسته کند. صندلی ها گفتند ، برای کمک به سازماندهی این پروژه ، آنها جنگ را به حدود هشت دوره مهم تقسیم می کنند ، از جمله ، به عنوان مثال ، حمله اولیه و افزایش.
جکسون گفت ، این کمیسیون متعهد به تهیه گزارشی است که نه تنها برای برنامه ریزان و استراتژیست ها در واشنگتن بلکه به جانبازانی که طی دهه ها در افغانستان خدمت کرده اند ، قابل دسترسی خواهد بود. چگونه آنها این کار را انجام می دهند ، هنوز یک کار در حال انجام است.
جکسون با اشاره به یک مستند جنگی 2010 ، گفت: “ما یک عمل متعادل در اینجا انجام داده ایم. این نمی تواند 100 ٪ یک باب وودوارد – جنگ های اوباما – سطح تجزیه و تحلیل ، واشنگتن در واشنگتن باشد ، اما همچنین نمی تواند 100 ٪ Restrepo باشد.” “و بنابراین سؤال این است ، تعادل مناسب برای انتقال درک از تصمیمات ، تأثیر آنها و کاستی های آنها چیست؟
