تهران – از آنجا که دود هنوز از تجاوز بی پروا رژیم اسرائیل علیه ایران بالا می رود ، قدرتهای اروپایی جمعه با فشار دیپلماتیک هماهنگ برای استخراج از تهران ، در ژنو فرود آمدند.
در مذاکرات پرخاشگرانه با وزیر امور خارجه ایران ، عباس آراگچی ، E3 (انگلیس ، فرانسه ، آلمان) و رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا ، کاجا کلالاس خواستار تسلیم حاکمیت هسته ای خود تحت عنوان “تشدید دیپلماتیک” شد-همه در حالی که از محکوم کردن محکوم کردن محكومیت بمب های داوطلبانه و تجدیدنظر در مورد آن اسرائیل.
این مذاکرات علیه زمینه ای از خشونت بی پروا اسرائیل آشکار شد.
درست ساعاتی قبل ، رژیم به راکتور آب سنگین آراک – تسهیلات تحت حفاظت جامع آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) ، و مطابق با مشخصات فنی توافق شده در برنامه جامع اقدام مشترک 2015 (JCPOA) ساخته شد.
ایران سالها در مذاکره JCPOA با اروپا و سایر کشورها-تنها برای اروپا ، پس از عقب نشینی واشنگتن در سال 2018 ، صرف اثبات عدم تمایل یا عدم تحمل تعهدات خود و مقابله با تحریم های ضد ایران شد ، و ریاکاری آنها را لخت کرد.
دیپلمات ارشد ایران آراگچی ، با سخنرانی در شورای حقوق بشر سازمان ملل قبل از ملاقات با اروپایی ها ، ریاکاری غرب را لخت کرد: “ما قرار بود در تاریخ 15 ژوئن با آمریکایی ها ملاقات کنیم تا توافق امیدوار کننده ای را انجام دهیم. حمله اسرائیل در 13 ژوئن خیانت دیپلماسی بود.
سخنان او یک واقعیت ناخوشایند بود: یا اسرائیل به طور عمدی در ششمین دوره مذاکرات ایالات متحده و ایران درست چند روز قبل از شروع – قرار گرفتن در معرض همدستی غربی – یا همانطور که بسیاری از ایرانیان معتقدند ، کل مذاکره شرم آور بود ، با همسایگان غربی اسرائیل برای ماسک آماده سازی برای تجمع در برابر ایران.
قلدری اروپا
رئیس جمهور فرانسه امانوئل ماکرون “راه حل دیپلماتیک” ، که توسط وزیر امور خارجه ژان نوئل باروت منتقل شده بود ، دستور کار واقعی غرب را نشان داد:
I. غنی سازی اورانیوم صفر در خاک ایران ، و معکوس چندین دهه حقوق هسته ای مستقر در زیر NPT.
ii. محدودیت های فلج کننده در برنامه موشک های بالستیک دفاعی ایران.
iii نظارت بر اتحادهای منطقه ای ، ایجاد روابط ایران با متحدین خود به عنوان “تأمین مالی تروریستی”.
IV دیپلماسی متلاشی گروگان ، خواستار آزاد کردن ایران جاسوسان غربی ضمن نادیده گرفتن تخلفات و بدرفتاری با شهروندان ایرانی.
دیوید لامی ، وزیر امور خارجه انگلیس ، تازه از هماهنگی با وزیر امور خارجه آمریكا ماركو روبیو در واشنگتن ، این تهدیدات را تکرار كرد: “ما واضح بودیم: ایران نمی تواند سلاح هسته ای داشته باشد. می تواند بحث هایی در مورد نیازهای انرژی وجود داشته باشد ، اما غنی سازی صفر نقطه شروع است.”
این تقاضا – تسلیم حقوق غیرقابل انکار ایران تحت NPT – در حالی که لامی اعتراف کرد اسرائیل “در جنگ پرخاشگری خود” خوب عمل می کند ، صادر شد.
اظهارات آراگچی پس از دیدار سه و نیم ساعته با فرستاده های اروپایی جایی برای شک و تردید باقی نگذاشت. وی اظهار داشت كه ایران برای تجدید دیپلماسی باز است – “پس از متوقف شدن پرخاشگری و متجاوز پاسخگو است” – اما از مشاركت در هنگام آتش سوزی امتناع می ورزد.
وی در ادامه اصرار داشت كه توانایی های دفاعی ایران از محدودیت خارج است. وی هشدار داد: “توانایی های دفاعی ما غیرقابل مذاکره است.”
آراگچی ابراز “نگرانی شدید” از عدم موفقیت اروپا در محکوم کردن اعتصاب های تل آویو به تأسیسات مسالمت آمیز هسته ای.
وی این حملات را “جنایات جنگی برای نقض قوانین بین المللی” عنوان کرد و آشکار کرد که تهران آنقدر آشکار از همدستی نمی بخشد.
سرانجام ، دیپلمات برتر هیچ سخنی در مورد درگیری ایالات متحده نشان نداد: “ما نتیجه گرفتیم که ایالات متحده از روز اول در این تجاوز بوده است. آنها آن را انکار می کنند ، اما شواهد در غیر این صورت اثبات می شود. اگر واشنگتن مستقیم بپیوندد ، برای همه بسیار خطرناک خواهد بود.”
جنگ از پیش تعیین شده
متن مهم است. تجاوز رژیم اسرائیل در تاریخ 13 ژوئن توسط یک اکوسیستم غربی که ماهها برای تخم گذاری در زمینه کار گذرانده بود ، روشن شد:
ایالات متحده به طور ناگهانی موضع خود را در جریان مذاکرات اخیر عمان سخت کرد و درک قبلی را در مورد سطح غنی سازی رها کرد.
قدرتهای اروپایی ادعاهای تأیید نشده رافائل گروسی ، مدیر آژانس بین المللی انرژی هسته ای را در مورد “انبار اورانیوم” تقویت کردند ، و از پذیرش خود مبنی بر اینکه “هیچ مدرکی وجود ندارد که ایران در حال ساخت سلاح های هسته ای باشد”.
آنها همچنین از قطعنامه هیئت مدیره AIEA حمایت می کردند که به شدت از برنامه مسالمت آمیز هسته ای ایران انتقاد می کرد.
این امر به بهانه خود رژیم اسرائیل را فراهم کرد. پس از آغاز تجاوز ، عمومی ترامپ در مورد کنترل فضای هوایی ایران ، ارزیابی تهران از همدستی ایالات متحده را تأیید کرد.
اروپا: یک ببر بدون دندان؟
شک و تردید ایران نسبت به اروپا ناشی از تجربه تلخ است. تأثیر اروپا وقتی فرو ریخت:
I. پس از پاره شدن ترامپ JCPOA ، نتوانست واشنگتن را مهار کند.
ii. تسلیم تحریم های ایالات متحده ، رها کردن تسکین اقتصادی موعود.
iii این امر برای جلوگیری از پرخاشگری اسرائیل – از غزه تا ایران – بی قدرت بود و فراتر از آن ، در سکوت و عدم تحرک خود همدست به نظر می رسید.
با این حال ، اکنون ، اروپا در حالی که خواستار ابتلا به ایران برای بمباران آن است ، خود را به عنوان “واسطه” قرار می دهد.
این دیپلماسی نیست – این تلاش برای مشروعیت جنگ با روش های دیگر است.
با این حال ، ایران به دلیل دیپلماسی اصولی ، درب را ترک کرد. آراگچی با جلسات آینده E3 موافقت کرد و به تعهد تهران برای حل و فصل مسالمت آمیز اشاره کرد. این توپ اکنون در دادگاه کسانی است که ادعا می کنند برای صلح بیش از شکار ارزش قائل هستند.
