رئیس جمهور دونالد ترامپ در 19 ژوئن اعلام کرد که در دو هفته آینده تصمیم خواهد گرفت که آیا ایالات متحده به مبارزات نظامی اسرائیل در ایران پیوست یا خیر. اگر او در مورد تأیید تصمیم بگیرد ، ایالات متحده با اهداف مبهم وارد جنگ در خاورمیانه خواهد شد (از جمله اما لزوماً محدود به مقابله با تکثیر هسته ای) ، یک استراتژی ناقص و خطر ابتلا به گرفتار شدن است.
این چشم انداز ، به طور واضح و درست ، خاطرات دردناک از جنگ عراق را برای بسیاری از آمریکایی ها برانگیخته است. به عنوان رئیس جمهور که ادعا می کند با جنگ عراق مخالفت می کند ، ترامپ به همراه متحدین خود سعی کرده است مداخله نظامی احتمالی ایالات متحده را در ایران به محدوده محدود ، با تمرکز بر هدف واحد تأسیسات غنی سازی هسته ای زیرزمینی فوردو ، که اسرائیل ممکن است قادر به نابودی به تنهایی نباشد ، انجام دهد. این ممکن است بازتاب دقیقی از اهداف ترامپ باشد ، اما حتی این تصمیم خطرات اساسی را به همراه خواهد داشت ، از جمله قصاص ایران علیه تأسیسات نظامی ایالات متحده در خلیج فارس یا حملات تروریستی علیه آمریکایی های خارج از کشور ، که می تواند درگیری ایالات متحده در ایران طولانی تر و عمیق تر شود. حتی اگر یک عملیات محدود ایالات متحده طبق برنامه بدون قصاص انجام شود ، تصمیم به مداخله در درگیری ، به جای پایان دادن به برنامه هسته ای ایران ، یک راه حل پایدار را برای دستیابی به آن سخت تر می کند.
آسیب شناسی سیاست
اظهارات ایالات متحده و اسرائیل در مورد جنگ در ایران دو مورد برجسته ترین آسیب شناسی سیاست خارجی آمریکا در طول قرن گذشته را نشان می دهد. مورد اول این عقیده است که می توان از نیروی هوایی برای دستیابی به اهداف استراتژیک و نه فقط تاکتیکی استفاده کرد. همانطور که اسرائیل آن را ارائه می دهد ، نیروهای دفاعی اسرائیل و موساد در حال از بین بردن ظرفیت غنی سازی هسته ای ایران و سایر بخش های مهم برنامه هسته ای خود هستند. فوردو ، که فقط ارتش آمریكا می تواند با 30،000 پوند بانكنر بكستر از هوا نابود شود ، به عنوان برنامه نهایی غنی سازی ایران به تصویر کشیده شده است: فوردو و سانتریفیوژهای پیشرفته آن را بیرون بیاورید و برنامه هسته ای ایران به طور مؤثر خنثی می شود و تهدیدی خطرناک برای امنیت بین المللی را از بین می برد.
اگرچه مقامات آمریكا ابراز اطمینان می كنند كه بمب GBU-57 می تواند 260 تا 360 پا بتونی را كه از فوردو محافظت می كند ، بشکند ، اما این یك گزاره آزمایش نشده است. به گفته ارتش آمریكا ، این تسهیلات چنان عمیقاً دفن شده است كه احتمالاً نیاز به كاهش چندین بمب GBU-57 با دقت دقیق برای نقض مجتمع زیرزمینی دارد. شرط بندی در برابر نیروی هوایی ایالات متحده اشتباه خواهد بود ، اما این امر غیر منطقی خواهد بود که این مأموریت بتواند شکست بخورد – یک شرط احتمالی دولت ترامپ باید برای آن آماده شود.
یک تلاش ناموفق در مورد فوردو فقط ایران را برای بازسازی برنامه هسته ای خود به سرعت قرار نمی دهد. همچنین این انگیزه را برای ایران برای ایجاد سلاح هسته ای برای جلوگیری از تلاش های آینده علیه برنامه خود افزایش می دهد. در همین حال ، گزینه جایگزین برای حملات هوایی حمله ای است که شامل استقرار نیروهای زمینی آمریکا برای حمله به فوردو ، قرار دادن اعضای سرویس ایالات متحده در معرض خطر جسمی بیشتر و افزایش احتمال ایران مستقیماً در برابر تاسیسات ایالات متحده در خاورمیانه است.
تصمیم ایالات متحده برای مداخله ، یک راه حل پایدار را برای دستیابی به آن سخت تر می کند.
آسیب شناسی دوم اعتماد به نفس نابسامانی در سهولت است که با آن می توان یک رژیم مخالف را سرنگون کرد و یک ایمان تقریبا کور که یک دولت جانشین بهتر از سلف خود خواهد بود. اسرائیل به طور فزاینده ای کاملاً صریح شده است که هدف آن در ایران این است که سقوط جمهوری اسلامی را به وجود آورد. نخست وزیر اسرائیل ، بنیامین نتانیاهو ، که مدتهاست از تغییر رژیم حمایت می کند ، گفت که اسرائیل “وسیله ای برای آزادسازی مردم پارس” را ایجاد می کند و ادعا می کند که کشتن رهبر عالی علی خامنه ای “به جنگ پایان می دهد”. خود ترامپ گهگاه به جاه طلبی های گسترده تر اشاره کرده است و ادعا می کند که ایالات متحده به دنبال کشتن خامنه ای نیست ، بلکه اضافه کردن این احتیاط ناخوشایند “حداقل در حال حاضر” نیست.
اگرچه رهبری جمهوری اسلامی در بین بخش های بزرگی از جمعیت ایران کاملاً غیرقابل انکار است ، اما تغییر رژیم از یک شاهکار آسان دور نخواهد بود. برخلاف ادعاهای نتانیاهو ، کشتار رهبر عالی بعید است که به خودی خود فروپاشی جمهوری اسلامی را به خود جلب کند. پس از 46 سال ، مؤسسات ایالت به خوبی وارد شده اند و عدم وجود جانشین آشکار در خامنه ای به این معنی نیست که نمی توان پیدا کرد. طرفداران اعتصاب به خامنه گاهی اوقات به فریب اسرائیل از رهبری حزب الله سال گذشته اشاره می کنند. با این حال ، حتی حزب الله همچنان در لبنان به عملکرد خود ادامه می دهد و ایران بسیار قدرتمندتر است.
بر این اساس ، سرنگونی رژیم ایران از نظر نظامی احتمالاً به یک نیروی زمینی بزرگ نیاز دارد. نیروهای دفاعی اسرائیل فاقد توانایی اعزامی و مقیاس برای ایفای آن نقش هستند ، این بدان معنی است که نیروهای آمریکایی باید این کار را انجام دهند. عموم مردم آمریکا به درستی هیچ اشتهایی برای سوءاستفاده دیگر در خاورمیانه ندارند. نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که اکثر آمریکایی ها با تمام مداخلات نظامی در ایران مخالف هستند.
موفقیت توهین آمیز
حتی در صورتی که ایالات متحده و اسرائیل در اهداف خود برای از بین بردن فوردو یا حتی برکناری جمهوری اسلامی “موفق” شدند ، این احتمالاً دستاوردهای زودگذر یا پیروزی های پیروانی خواهد بود. تجهیزات نابود شده را می توان بازسازی کرد. یک دولت استبداد را می توان با یک دولت حتی تر جایگزین کرد. و حتی خوبترین اقدامات می تواند برعکس نتیجه مورد نظر را ایجاد کند. از بین بسیاری از درسهایی که سیاستگذاران ایالات متحده باید طی 25 سال گذشته آموخته باشند ، یکی از مهمترین آنها این است که موفقیت نظامی به طور ناقص ، اگر اصلاً ، به موفقیت سیاسی ترجمه کند.
تخریب تأسیسات فوردو با تنظیم برنامه غنی سازی خود ، ضربه جدی به جاه طلبی های هسته ای ایران وارد می کند. اما حتی یک عملیات موفق ، کودتایی را به فعالیتهای هسته ای ایران تحویل نمی دهد ، مطمئناً در میانه تا طولانی مدت نیست. برخی گزارش ها حاکی از آن است که ایرانیان ممکن است فوردو را گسترش داده و امکان ذخیره فناوری هسته ای در مکانهای ناشناس در این مجتمع را فراهم می کند که می تواند از یک مأموریت نظامی ایالات متحده یا اسرائیل دست نخورده بماند. در این صورت ، حمله به فوردو زمان کمتری از آنچه پیش بینی می شود خریداری می کند.
حتی در یک سناریوی بهترین حالت که در آن تمام سانتریفیوژها و سایر تجهیزات و زیرساخت های مرتبط با هسته ای از بین می روند ، دانشمندان ایرانی دانش را برای بازسازی حفظ می کنند. با توجه به اینکه بسیاری از انبارهای بسیار غنی شده اورانیوم ایران انتظار می رود که در یک جنگ زنده بماند (از آنجا که اعتقاد بر این است که به طور گسترده در سراسر کشور پراکنده شده و نابودی بسیار سخت تر از سانتریفیوژهای ظریف است) ، ایران برنامه خود را از ابتدا شروع نمی کند. و رهبران ایران انگیزه محکمی برای جلوگیری از تشخیص این بار دارند ، تهدیدی که در صورت خروج از ایران از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای ، که مجوز نظارت بر تأسیسات هسته ای توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی را دارد ، تشدید می شود. در این حالت ، اگر اسرائیل یا ایالات متحده فعالیت های ایرانی را کشف کنند ، تنها جایگزین برای یک راه حل مذاکره ، اعتصاب بیشتر خواهد بود. اگرچه ترامپ ثابت کرده است که مایل به تعلیق عملیات نظامی است که باعث خزش مأموریت می شود ، مانند اعتصابات اخیر به حوثی ها در یمن ، روسای جمهور آینده ممکن است این مسئله را دشوارتر بدانند. به دور از فوردو که یک امر یک طرفه است ، می تواند ادامه جنگ را حفظ کند ، شکل پر هزینه تری از استراتژی اسرائیل برای “چمن زنی چمن” در لبنان و غزه.
عموم مردم آمریکا به درستی هیچ اشتهایی برای سوءاستفاده دیگر در خاورمیانه ندارند.
تغییر رژیم نیز یک راه حل قابل اعتماد برای جاه طلبی های هسته ای ایران نخواهد بود. اگر جمهوری اسلامی فروپاشید ، احتمالاً رژیم جایگزین یک خصمانه دولتی برای ما و منافع اسرائیلی می شود ، همانطور که توسط یکی از آنها مطابقت دارد. در طول خلاء های رهبری ، سازمان یافته ترین عناصر در جامعه اغلب پیروز می شوند. پس از چندین دهه سرکوب علیه مخالفان و جامعه مدنی ، احتمالاً خدمات ارتش یا امنیتی ایران به عنوان بازیگران غالب ظاهر می شوند.
حتی یک دولت طرفدار غربی یا دموکراتیک لزوماً وضعیتی متفاوت از حق اعلام شده ایران برای غنی سازی هسته ای اتخاذ نمی کند. چنین دولتی ممکن است همان رژیم فعلی را برای توسعه سلاح هسته ای احساس کند. احتمال دیگر این است که ایران بتواند با جناح های رقابتی که در مناطق مختلف کشور واقع شده است ، به هرج و مرج فرو رود. وجود مواد رادیواکتیو در چنین محیطی نگران کننده خواهد بود و بی ثباتی مزمن در اندازه ای از ایران که در مسیرهای مهم تجارت قرار دارد ، هرگونه چالش امنیتی را ایجاد می کند.
مشاغل قبلی ایالات متحده و اسرائیل اعتماد به نفس را القا نمی کنند که هر کشور می تواند انتقال به یک رژیم جدید را که دوستانه و ماندگار است تسهیل کند. اشغال عراق ایالات متحده به معنای واقعی کلمه یک مطالعه موردی در فاجعه سیاست خارجی است ، در حالی که مداخلات آمریکایی در افغانستان ، لیبی و سومالی نیز شکست بودند. از نظر اسرائیل ، بیش از 50 سال اشغال در کرانه باختری و غزه فاجعه فوق العاده ای برای فلسطینی ها و اسرائیلی ها ایجاد کرده است. نصب اسرائیل از رئیس جمهور لبنان طرفدار اسرائیلی در دهه 1980 منجر به ترور وی در میان جنگ داخلی وحشیانه ای شد که جامعه لبنان را ویران کرد. بیست سال اشغال لبنان جنوبی منجر به تلفات زیاد اسرائیل و لبنان شد و شرایطی را ایجاد کرد که باعث افزایش قدرت حزب الله شد. هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم تغییر رژیم در ایران متفاوت از گذشته ما و تجربیات اسرائیلی است.
زمان کافی نیست
طرفداران مداخله نظامی ایالات متحده و اسرائیل استدلال می کنند که ، حتی اگر برنامه هسته ای ایران را خاتمه ندهد ، زمان آن را خریداری می کند و جدول زمانی ایران را برای دستیابی به شکست و ساختن سلاح گسترش می دهد. (منابع نظامی اسرائیل می گویند که حملات تاکنون چند ماه ایران را به تأخیر انداخته است.) البته زمان ارزشمند است ، اما وقتی سپری شود ، ایالات متحده و اسرائیل دوباره با تصمیمی بین مذاکره و انجام اقدامات بیشتر نظامی روبرو خواهند شد. هدف مربوطه تأخیر نیست ، اما جلوگیری از رفتن ایران هسته ای است – و از این منظر است که اسرائیلی و اقدامات بالقوه نظامی ایالات متحده باید ارزیابی شوند.
اگر اسرائیل و ایالات متحده از پیگیری تغییر رژیم در ایران خودداری کنند ، قابل تصور است که رهبران جمهوری اسلامی نتیجه بگیرند که خطرات مربوط به افزایش برنامه هسته ای خود یا عجله به شکستن بسیار زیاد است. اما همچنین ممکن است که رژیم نتیجه گیری دقیقی را به دست آورد: تنها راه محافظت از رژیم از دشمنان خارجی ، ایجاد یک عامل بازدارنده هسته ای است. احتمالاً برای رهبران ایران از دست نمی رود که دولت هایی که از برنامه هسته ای خود (لیبی ، عراق) دست می کشند ، سرنگون می شوند ، در حالی که کسانی که (کره شمالی) زنده نمی مانند.
و حتی اگر چنین قمار بپردازد ، برنامه هسته ای ایران را بدون اینکه عجله به سلاح هسته ای ببخشد ، عقب نشینی می کند ، این یک شرط بسیار بد است که با گزینه جایگزین مقایسه شود: توافق نامه ای که تأیید قوی را بر فعالیت های هسته ای ایران تحمیل می کند و زمان کافی را برای تشخیص و پیش بینی شکستگی قرار می دهد. در این شرایط ، خسته کردن هر امکان برای دستیابی به چنین توافق نامه تنها دوره مسئول است. تأخیر دو هفته ای باید ترامپ و اعضای ارشد دولت خود را برای ثبت این واقعیت و انجام آنچه برای اعتراض به معامله ای که به پایان می رسد ، انجام دهد. اگر اینگونه نباشد ، ترامپ ما و امنیت منطقه ای را به نتیجه قمار بی پروا وابسته می کند که می تواند ایالات متحده را به خاورمیانه سوق دهد و یک دلهره سیاست خارجی دیگری ایجاد کند که آمریکایی ها را برای ده ها سال تعقیب می کند.
بارگیری …
