مقامات ایران به طور قابل توجهی ممنوعیت سگهای پیاده روی در ملاء عام را گسترش داده اند و محدودیت هایی را از پایتخت ، تهران ، به حداقل 18 شهر در سراسر کشور ، از جمله مراکز بزرگ شهری مانند Esfahan ، Hamedan ، Ilam و Kerman گسترش داده اند.
این اقدام بر روی یک دستورالعمل پلیس سال 2019 ساخته شده است که اولین بار سگ را در حال قدم زدن در تهران ممنوع کرده است و اکنون ممنوعیت حمل سگ ها در وسایل نقلیه و در برخی موارد بسته شدن مغازه های حیوانات اهلی و کلینیک های دامپزشکی غیرمجاز است.
مقامات می گویند که این ممنوعیت برای حفظ “نظم عمومی ، اطمینان از ایمنی و محافظت از سلامت عمومی” ضروری است ، با این که دادستان ها در شهرهای مختلف هشدار دادند که اقدامات قانونی علیه متخلفان انجام خواهد شد.
اجرای آن متفاوت است ، اما اقدامات شامل دستگیری های احتمالی ، ضرب و شتم وسایل نقلیه و توقیف سگ های موجود در نقض قوانین است.
مالکیت سگ و پیاده روی مدتهاست که در ایران بحث برانگیز است ، به ویژه از زمان انقلاب اسلامی در سال 1979. بسیاری از مقامات مذهبی سگ ها را “نجس” و نمادی از نفوذ فرهنگی غربی می دانند.
رهبر عالی آیت الله علی خامنه ای پیش از این اظهار داشته است که نگه داشتن سگ ها به دلایلی غیر از گله ، شکار یا محافظت “قابل درک” است و در سال 2021 ده ها تن از قانونگذار محکوم مالکیت حیوانات خانگی به عنوان “یک مشکل اجتماعی مخرب” که می تواند شیوه زندگی ایرانی و اسلامی را تضعیف کند.
حسن شجائی ، قانونگذار سابق محافظه کار ، با تأکید بر این نکته ، گفت که سگ ها به عنوان محافظ مردم خدمت می کردند اما اکنون “آنها در داخل خانه و جایگزینی برای کودکان هستند” ، که وی ادعا می کرد “مدرن و غربی” است.
وی در مورد X نوشت: “این متعلق به ما نیست ، نه به ایران ما و نه به اسلام ما.”
در حالی که هیچ قانون ملی به صراحت ممنوعیت مالکیت سگ ها وجود ندارد ، مقامات به دستورالعمل های محلی ، دستورات پلیس و برخی از موارد خاص از قانون مجازات و قانون اساسی ایران که به اخلاق و سلامت عمومی برای توجیه ممنوعیت ها می پردازد ، تکیه می کنند. تخمین ها در رسانه های ایران تعداد حیوانات خانگی خانه ، از جمله گربه ها و سگ ها را در حدود 6 تا 8 میلیون نفر قرار داده است.
پام محبی ، رئیس سابق انجمن دامپزشکان ایران ، به رادیو FARDA RFE/RL گفت که قوانینی برای نگه داشتن حیوانات خانگی برای محافظت از حیوانات خانگی و افراد ضروری است اما رویکرد فعلی مقامات را مورد انتقاد قرار داد.
Mohebbi گفت: “این تأسیس ، بی ضرر ترین اعضای جامعه را هدف قرار می دهد که تنها آرزوی آن نشان دادن محبت به موجود زنده دیگر است.”
گسترش ممنوعیت پیاده روی سگ توسط بسیاری از آنها به عنوان بخشی از یک کمپین گسترده تر توسط مقامات ایرانی به فضاهای عمومی پلیس و تقویت هنجارهای محافظه کار اجتماعی دیده می شود. برای برخی از ایرانیان ، مالکیت سگ – مانند مخالفت با قوانین اجباری حجاب یا حضور در اجتماعات زیرزمینی – یک عمل ظریف مقاومت در برابر حاکمان روحانی کشور است.
علی Mojtahedzadeh ، یک کارشناس حقوقی مستقر در ایران ، رویکرد مقامات را برای کنترل مالکیت حیوانات خانگی به تلاش خود برای اجرای روسری اجباری برای زنان و ممنوعیت تلویزیون ماهواره ای مقایسه کرد و خاطرنشان کرد که همه آنها “شکست خورده اند”.
وی در گفت: “و با این حال ، کاملاً حیرت انگیز ، ما هنوز اصرار داریم که همان مسیر را دنبال کنیم و از تصدیق واقعیت ها امتناع ورزیم.”
