در تاریخ 27 دسامبر سال 1962 ، در یک پالم بیچ ، فلوریدا ، با وزیر امور خارجه اسرائیل ، گلدا میر ، رئیس جمهور جان کندی ، روابط ایالات متحده و اسرائیل را “ویژه” توصیف کرد و موازی با روابط عمیق ایالات متحده و انگلیس بود.
این قیاس ، پیوند واشنگتن با لندن را تأکید کرد – اتحاد نه تنها به منافع متقابل بلکه در تعهد مشترک به ارزشهای اصلی. ایالات متحده به همراه بخشهای بزرگی از عموم خود ، اسرائیل را تجسم واضح از اصول آزادی ، خودمختاری و خودمختاری آمریکایی می دانستند.
طی شصت سال گذشته ، این مشارکت چالش های بی شماری را پشت سر گذاشته است ، اما بنیاد آن در برابر بحران ها محکم بوده است که هرگز هسته اصلی آن را تضعیف نکرده است. با توجه به حمایت گسترده از این “روابط ویژه” در سیستم عمومی و سیاسی ایالات متحده ، ادارات آمریكا به طور مداوم از اقداماتی كه می توانند تنش ها را تحمل كنند ، اجتناب كرده اند.
به عنوان مثال ، در سال 1975 ، تلاش رئیس جمهور جرالد فورد برای “ارزیابی مجدد” روابط با فشار اسرائیل به عقب نشینی سینا در میان واکنش شدید داخلی. به همین ترتیب ، تلاش رئیس جمهور جیمی کارتر برای کارگزاری یک توافق اسرائیل و فلسطین با هماهنگی اتحاد جماهیر شوروی طی چند روز کاهش یافت.
از نظر تاریخی ، حوادثی که به عنوان از بین بردن ریشه های ارزش اتحاد محور ، پیامدهای نامطلوب برای اسرائیل به همراه داشته است. موارد قابل توجه شامل فراخوان رئیس جمهور جورج هو بوش در سال 1992 برای متوقف کردن ساخت و ساز در یهودا و ساماریا به عنوان شرط ضمانت وام برای حمایت از جذب مهاجرت اتحاد جماهیر شوروی ، و توافق هسته ای ایران 2015علی رغم مخالفت گسترده – اوج سخنرانی نخست وزیر بنیامین نتانیاهو به کنگره.
بر خلاف بحران های گذشته ، رئیس جمهور دونالد ترامپ به وضوح از اسرائیل ، میراث تاریخی آن و نقش آن در مقابله با تروریسم و ”محور شر” حمایت می کند. این حمایت در دوره اول وی مشهود بود و تا حدی در دوره فعلی وی ادامه دارد.
با این حال ، سیاست های اخیر خاورمیانه ترامپ ستون دیگر روابط ویژه – علایق مشترک را به چالش می کشد. او اولویت بندی منافع ملی آمریکا ، او پیوند ایالات متحده و اسرائیل را کنار گذاشته است. دینامیک امروز بر خلاف اولین دوره خود ، جایی که این ستون ها تراز شده است ، واگرایی آشکار را نشان می دهد.
هنگامی که به عنوان نامنظم دیده می شود ، ترامپ اکنون یک رویکرد تصفیه شده برای سیاست و امنیت خارجی را نشان می دهد. رئیس جمهور 47 ، دیدگاه دیپلماتیک خود را با عزم و اراده ، با استفاده از دیپلماسی و قدرت نرم برای تغییر شکل خاورمیانه تحت تسلط آمریکا دنبال می کند و منافع مشترک را با شرکای منطقه ای جعل می کند.
هدف وی از اتحادهای پایدار برای گسترش توافق نامه های ابراهیم و کاهش درگیری با ایران باعث شده است که معاملات گسترده دولت خلیج فارس را تحریک کند. این معادله ساده است – سلاح های پیشرفته و فناوری ، از جمله راکتور هسته ای برای عربستان سعودی ، در ازای سرمایه گذاری های قابل توجه در اقتصاد ایالات متحده.
ادغام اسرائیل در یک اتحاد منطقه ای و عادی سازی با عربستان سعودی به عنوان محور استراتژی ترامپ در نظر گرفته شده است. تأیید عربستان سعودی باعث تقویت مشارکت و یکپارچه اسرائیل به جهان اسلام می شد. با این حال ، نتانیاهو تصمیم به دور زدن این چشم انداز گرفت و از سیاست سنتی اسرائیل برای کاوش در هر خیابان دیپلماتیک دور شد.
در پاسخ ، ترامپ از یک برنامه جایگزین به استثنای اسرائیل رونمایی کرد. تحویل اسلحه همچنان ادامه دارد ، اما او به یک استراتژی انزوا و فاصله تغییر یافته است. اعتصابات حوثی ها بدون ورود اسرائیل متوقف شد و باعث شد تا با حملات موشکی مداوم یمن روبرو شود. ایران مذاکرات هسته ای بدون اطلاع نتانیاهو آغاز شد. گفتگو با حماس بدون اطلاع اسرائیل آغاز شد. رژیم جدید دمشق به رسمیت شناختن سریع و تحریم های آرام به دست آورد. برنامه سفر اخیر ترامپ شامل قطر بود اما بیت المقدس را حذف کرد – تصویری شدید از مشارکت در یک دوره برخورد.
ویدئو: ترامپ در 14 مه 2025 وارد قطر می شود / اعتبار: رویترز
موضوع ایران تأکید بر معضل حاد اسرائیل است. علیرغم گزارش آژانس بین المللی انرژی هسته ای مبنی بر اینکه ایران یک کشور آستانه هسته ای است ، دیپلماسی ایالات متحده بدون تغییر باقی مانده است. برای نتانیاهو ، با تهدید ایران بزرگ ، این قابل قبول نیست. به نظر می رسد که پنجره ای برای اعتصاب سایت های هسته ای ایران ، که به طور خلاصه در هنگام انتقال Biden-Trump افتتاح شده است ، با بازگشت ترامپ به سمت خود بسته شده است.
یک عملیات مستقل اسرائیل در میان این مذاکرات ، دید ترامپ در مورد یک خاورمیانه بازسازی شده تحت رهبری ایالات متحده را به خطر می اندازد. چنین حرکتی ، تقریباً غیرممکن و بدون پشتوانه آمریکایی ، خطرناک است که روابط ایدئولوژیک و استراتژیک باقی مانده بین واشنگتن و اورشلیم را خرد کند.
