از سپتامبر سال 2023 ، حدود سه میلیون افغانی بازگشتند – بسیاری از آنها به زور از همسایگان پاکستان و ایران تبعید شدند. غالباً ، آنها از وسایل خود خسته ، بی نظم و محروم می شوند.
“آنها به وطن باز می گردند که به طرز چشمگیری آماده دریافت آنها نیست، هشدار داد عرفات جمال ، بازنویسی نماینده در افغانستان.
آژانس های سازمان ملل متحد به عنوان نیروهای تثبیت کننده قدم گذاشته اند و در زمان فشار عظیم ، پشتیبانی اساسی را ارائه می دهند. به عنوان مثال ، در گذرگاه های مرزی ، بازپرداخت ها برای کمک به آنها در ساخت پناهگاه یا راه اندازی مشاغل کوچک کمک هزینه های نقدی دریافت می کنند.
افزایش زیرساخت
در جوامعی که تعداد زیادی از افراد مقیم را جذب می کنند ، سازمان ملل با ساخت کلینیک ها ، مدارس ، مسکن و پروژه های معیشت ، زیرساخت های محلی را تقویت کرده است.
آقای جمال گفت ، این تلاش ها هم به عنوان “کمک فنر” و هم به عنوان “موتورهای بازسازی” در مناطقی تحت فشار عمل کرده است.
وی توضیح داد: “با پرورش چنین اکوسیستم امید ، ما به موفقیت اقتصادی دامن زده ایم.”
با کاهش بودجه بین المللی ، مقیاس پشتیبانی به شدت کاهش می یابد. کمک نقدی برای هر خانواده از 2000 دلار به 150 دلار کاهش یافته است – به سختی به اندازه کافی برای تأمین نیازهای اساسی.
“این می تواند به کسی کمک کند تا زنده بماند ، اما رشد نکندآقای جمال گفت: “در حالی که یک بار ما کمک ترمیمی ارائه دادیم ، اکنون پول بقا ناب را تحویل می دهیم.”
سود سهام بزرگ از طریق هماهنگی
وی تأکید کرد که یک پاسخ هماهنگ می تواند بازگشت افغان ها را به فرصتی برای ثبات ، رشد اقتصادی و هماهنگی منطقه ای تبدیل کند. با این حال ، او همچنین یک هشدار واضح صادر کرد: “اگر دور هم نباشیم ، شوک جمعیتی از بازگشت بی نظم ممکن است در عوض ما را به سمت هرج و مرج سوق دهد. “
آژانس پناهندگان سازمان ملل مجدداً بر تعهد خود برای ماندن در زمین و ادامه نجات جان “در جنگ و صلح” تأکید کرد. اما با حمایت بیشتر ، آقای جمال تأکید کرد ، آنها می توانند خیلی کارهای بیشتری انجام دهند.
وی نتیجه گرفت: “ما می توانیم به ترمیم و بازسازی پارچه جوامع پاره شده کمک کنیم.”
