اگر عراق فروپاشی کند ، از بمب یا آراء نخواهد بود. این از سکوت نسلی خواهد بود که نتوانستیم به آن گوش کنیم. برای مدت طولانی ، از جوانان عراقی به زبان سوء ظن صحبت شده است. به نظر می رسد که تنها سرنوشت آنها در مربع های معترض ، بازداشتگاه ها یا قایق های قاچاقچی محدود به مرزهای اروپایی است. دولت ممکن است آنها را به عنوان یک مشکل برای آرامش در نظر بگیرد. اهدا کنندگان با آنها به عنوان آماری برای پرونده رفتار می کنند. به نظر می رسد که سیاستگذاران کمتر از این که به قانونگذاری شکستگی های آن بپردازند ، کمتر به متحد کردن ملت علاقه دارند. مدتی است که عراق بی سر و صدا بزرگترین دارایی خود ، جوانی خود را از دست می دهد.
با این حال ، حقیقت کاملاً واضح است: جوان عراقی ها بمب زمانی عراق نیستند ، آنها تنها آینده ای مناسب آن هستند.
واقعیت را در نظر بگیرید. عراق است پنجم بیشتر کشور با حجم آب و هوا روی زمین. در سال 2023 ، بیش از 140 روز طوفان گرد و غبار ، آسمان عراق را خفه کرد. اکنون ، در ماه مه 2025 ، هنگامی که من می نشینم که در حال نوشتن یک مه دیگر از گریت و خاکستر هستم ، تعجب می کنم ، قبل از اینکه این موضوع را بنامیم ، چند هشدارهای دیگر به آن نیاز داریم: یک بحران ، نه یک فصل؟ کمبود آب در حال تخلیه زندگی از زمین های کشاورزی جنوبی است و یک بار شور خاک حاصلخیز و ترک خورده است. پسران و دختران کشاورزان نه تنها از سرزمین خانواده خود ، بلکه از کشوری که هیچ جایگزینی به آنها ارائه نمی دهد ، در حال فرار هستند. برای همسالان خود در شمال ، و صریحاً برای بقیه عراق ، مهاجرت از رویای دوردست فرصت متوقف شده است. این تنها فرار از اتاقی است که دیوارهای آن با هر روز گذر می شود.
اما ناامیدی داستان کامل نیست. در شهرهایی مانند سلیمانیه و ناصیریه ، جوانان پاکسازی محیط زیست را بدون حمایت دولت ترتیب می دهند. در بغداد ، هاب های فناوری در حالی که قدرت سوسو زدن است ، برنامه نویسی را آموزش می دهند. در اربیل ، هنرمندان روایات جدیدی را در فرهنگی که توسط روحانیون و فرماندهان ربوده شده است ، حک می کنند. این تلاش ها اعتراض نیستند. آنها پیشنهادات هستند. و آنها خواستار پاسخ جدی هستند. با این حال پاسخ های جدی نیاز به اصلاحات جدی دارد.
سیستم آموزش عراق یادگار یک عصر صنعتی است که از بازار کار امروز جدا شده است. در حالی که 92 درصد فقط از کودکان در دبستان ثبت نام می کنند 57 درصد آن را از طریق آموزش متوسطه پایین تر انجام دهید. آموزش حرفه ای پراکنده است. اگر اصلاً یکی از آنها را فرود بیاورد ، جوانان عراقی به طور متوسط دو سال طول می کشد تا کار اول را به دست آورند. بیکاری جوانان در 32 درصدو برای فارغ التحصیلان زنان و دانشگاه بیشتر می شود.
بخوانید: آیا مثلث ایران و عراقنستان راه حلی برای امنیت انرژی اروپا ارائه می دهد؟
حتی کسانی که موفق به حرکت در سیستم هستند ، به چرخه بی امان از محرومیت سیاسی و خستگی مدنی محکوم می شوند. فقط با 16 درصد در مورد جوانان که به زحمت مشغول انتخابات هستند ، نظرسنجی های آینده فقط یک شکست نیست ، بلکه یک مراسم تشییع جنازه برای امید هستند ، بازتابی از تسلیم آرام یک نسل به یک سیستم شکسته. اعتماد به قوه قضاییه و دولت در اطراف یک ناامید کننده است 15 درصدبشر نرخ داوطلبانه نیمی از میانگین منطقه است.
در برچیدن از آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده برنامه های تحت دولت جدید ایالات متحده ، ابتکارات کلیدی جوانان در عراق را مختل کرده است ، از جمله ایجاد شغل ، ایجاد صلح و آموزش های دیجیتال. با بیکاری جوانان بیش از 32 درصد، این عقب نشینی باعث ترک نسلی می شود که در حال حاضر برای ثبات تلاش می کند. اگر دولت عراق بخواهد وارد خلاء شود ، نباید خطاهای قدیمی را تکرار کند. وزارتخانه ها باید برای انتخاب جوانان برای انتخاب عکس ها متوقف شوند و مستقیماً بودجه آنها را آغاز کنند. سازمان های غیردولتی مستقل و تحت هدایت جوانان نیاز به محافظت دارند ، نه تداخل. فضاهای مدنی باید گسترش یابد ، نه نظارت. و ثبت نام یک سازمان مردمی نباید به صبر یک راهب یا ارتباطات یک جنگ سالاری نیاز داشته باشد. این خیریه نیست ؛ این یک موضوع بقا است.
ما به یک استراتژی ملی جوانان نیاز داریم که با جوانان به عنوان معماران دولت رفتار می کند ، نه وراثت آوار آن. این به معنای اصلاح آموزش با نیازهای بازار است. گسترش خدمات بهداشت روان و مراقبت های فراگیر یک ضرورت است. داده های 2023 نشان داد که تقریباً 30 درصد از جوان عراقی ها افسردگی و اضطراب را گزارش کردند. چه مدت دیگر می توان این بحران خاموش را نادیده گرفت؟ ایجاد بودجه غیر متمرکز و در دسترس برای کارآفرینان جوانان ، به ویژه فراتر از بغداد و اربیل. کاهش سن نامزدی. پایان دادن به جرم و جنایت اعتراض مسالمت آمیز. محافظت از اتحادیه های دانشجویی. و مهمتر از همه ، گوش دادن ، زیرا جوانان عراق در حال صحبت هستند. با صدای بلند
سرشماری ملی عراق 2024 یک داستان واضح را روایت می کند: 60.2 درصد از عراقی ها در گروه سن و سال و 36.1 درصد زیر 15 سال هستند. اما جمعیت شناسی سرنوشت نیستند. بدون سرمایه گذاری فوری و پایدار ، این ارقام پیش بینی عدم موفقیت است.
عراقی های جوان بی پروا نیستند ، آنها خسته شده اند. نه رادیکال ، اما در برابر بی کفایتی رادیکال شد. آنها گم نشده اند ، آنها قفل شده اند. و اگر آنها از این کشور فرار کنند ، به این دلیل نخواهد بود که از آن متنفر هستند. این امر به این دلیل خواهد بود که از اعتقاد به آنها امتناع ورزید.
اگر به جای ترس خود ، عراق آن را در اطراف جاه طلبی آنها بنا کنیم ، به نظر می رسد؟
این سوالی است که ارزش پاسخ دادن به آن را دارد ، قبل از اینکه شخص دیگری این کار را برای ما انجام دهد.
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده سیاست تحریریه مانیتور خاورمیانه نیست.
