در آگوست سال 2021 ، جهان به عنوان کنترل طالبان به دست آورد و کنترل خود را به دست آورد و دو دهه پیشرفت به سمت دموکراسی ، حقوق بشر و برابری جنسیتی را از بین برد. در حالی که عناوین بین المللی از آن زمان به بحران های دیگر منتقل شده اند ، میلیون ها زن و دختر افغانستان همچنان تحت سیاست های محدود کننده ای محدود کننده زندگی می کنند که به طور سیستماتیک اساسی ترین حقوق خود را از بین برده اند.
این سری از مصاحبه های ناشناس به کسانی که عمداً خاموش شده اند ، صدا می دهد. از طریق مکالمه های صمیمی با زنان و دختران در سراسر افغانستان ، ما تأثیر عمیق انسان از بازگشت طالبان به قدرت را مستند می کنیم. از دانش آموزانی که مجبور به ترک تحصیلات خود به متخصصانی که از زندگی عمومی خارج شده اند ، این حساب های دست اول واقعیت روزانه در پشت عناوین را نشان می دهد-واقعیت رویاهای معوق ، آزادی ها ابطال می شود و اساساً زندگی می کند.
آنچه ظهور می کند فقط یک وقایع از دست دادن نیست ، بلکه گواهی برای مقاومت فوق العاده است. با وجود محدودیت در حرکت ، لباس ، تحصیلات و اشتغال آنها ، زنان افغانستان همچنان در راه های بزرگ و کوچک مقاومت می کنند. داستانهای آنها توجه ما را نه به عنوان قربانیان انتزاعی از شرایط ژئوپلیتیکی ، بلکه به عنوان افرادی که دیدگاه ها ، آرزوهای منحصر به فرد و عزت و عزت بی نظیر دارند ، می طلبند.
در انتشار این مصاحبه ها ، ما به شجاعت کسانی که با وجود خطر شخصی قابل توجه ، تجربیات خود را به اشتراک گذاشته اند ، احترام می گذاریم. نام آنها تغییر یافته است و جزئیات آن را مبهم می کند ، اما صدای آنها – واضح ، صادقانه و فوری – دست نخورده باقی مانده است.
از آنجا که تمرکز جامعه بین المللی و تعامل دیپلماتیک با رژیم طالبان افزایش می یابد ، این توصیفات به عنوان یک یادآوری قدرتمند است: زنان و دختران افغانستان نباید فراموش شوند و حقوق آنها را نمی توان به نام ثبات یا تسریع از بین برد.
این ششمین در یک سری مصاحبه ها است که بسیاری از جنبه های زندگی زنان و دختران افغانستان را تحت یک طالبان رستاخیز کشف می کند. اولین مورد در این سریال را می توان در اینجا یافت: صدای سریال مصاحبه افغانستان: “همه ما از زندگی عمومی پاک شده ایم”بشر دوم را می توان در اینجا یافت: صدای سریال مصاحبه افغانستان: “ما به مقاومت ، امید و مبارزه برای فردا بهتر می جنگیم”بشر سوم را می توان در اینجا یافت: صدای سریال مصاحبه افغانستان: “ما ، دختران و زنان افغان ، با هر نفس خواستار آزادی خواهیم شد”بشر چهارم را می توان در اینجا یافت: صدای سریال مصاحبه افغانستان: “زنان افغان فقط قربانی نیستند. ما قوی ، انعطاف پذیر و توانا هستیمبشر پنجم را می توان در اینجا یافت: صدای سریال مصاحبه افغانستان: “اگر از حقوق خود دفاع نکنیم ، این می تواند برای نسل های آینده ادامه یابد. ما اجازه نمی دهیمبشر
قبل از اوت 2021 از زندگی خود برای ما بگویید. آیا کار می کردید یا تحصیل می کردید؟ هرگونه جزئیاتی که می خواهید به اشتراک بگذارید قدردانی می شود. ما فقط از شما می خواهیم که پاسخ های خود را به اندازه کافی مبهم نگه دارید تا ناشناس بودن خود را به خطر نزید.
من یک پزشک متخصص در بخش ذهنی و عصبی هستم. قبل از تغییر دولت ، من تخصص پزشکی خود را در بیمارستان دنبال می کردم. بعد از سقوط جمهوری ، بسیاری از چیزها در زندگی من تغییر کرد و من تقریباً یک ماه را در خانه گذراندم. من در این مدت افسردگی شدید را تجربه کردم. داستانهای وحشتناک قتل ، مجازات های عمومی و معرفی قوانین جدید که ادعا می شود به نام اسلام است ، افکار من را مختل کرده و سلامت روانی من را بدتر کرده است.
مجبور شدم تخصص پزشکی خود را تا یک سال به تأخیر بیندازم. برنامه های من برای مهاجرت به خارج از کشور اکنون به تعویق می افتد. عدم اطمینان من را در حالت استرس و اضطراب مداوم که تمام زندگی من را به خود اختصاص داد ، نگه داشت. در طول مدتی که کار نمی کردم ، احساس کردم که 20 سال تحصیلاتم هدر رفته است و رویاهای من خرد شده است. من سعی کردم خودم را متقاعد کنم که این حرفه من است و نباید تحت هیچ شرایطی آن را رها کنم.
وقتی به کار در بیمارستان بازگشتم ، هر روز سخت تر می شد. حجم کار افزایش یافته است. نظارت بر پزشکان بر ما تماشا می کردند. ما دستورالعمل هایی در مورد نحوه لباس و داماد خودمان دریافت کردیم. به طور ناگهانی قوانینی در مورد صحبت با بیماران مرد و دستورات برای پنهان کردن دلایل واقعی مرگ بیماران وجود داشت. همه اینها برای من بسیار دشوار بود.
چگونه در مورد وقایع اوت 2021 یاد گرفتید ، و افکار یا واکنش های اولیه شما چه بود؟
ورود طالبان در اوت 2021 تغییرات زیادی را برای من و خانواده ام به همراه داشت. وقتی از سقوط جمهوری یاد گرفتم ، اولین واکنش من گریه کردن بود. من تمام اسناد آموزشی خود را برای محافظت از هویت خود پنهان کردم زیرا داستانهایی از رژیم قبلی طالبان در مورد نفرت آنها برای زنان تحصیل کرده شنیده بودم.
غیبت تقریباً یک ساله من در برابر کار ، تأخیر در تخصص من ، محیط تغییر یافته در بیمارستان ، مبارزان طالبان که با سلاح وارد بیمارستان می شوند ، افزایش شیوع بیماری روانی ، عدم امنیت در محل کار ، حجم کار پس از بسیاری از پزشکان از کشور فرار می کنند و کمبود پزشکان متخصص-همه این چیزها استرس و افسردگی ایجاد کرده است.
کدام یک از سیاست های جدید طالبان در مورد زنان بیشترین تأثیر را در زندگی شما یا خانواده یا جامعه شما داشته است؟
بسیاری از سیاست های طالبان همه ما را عمیقاً تحت تأثیر قرار داده است. ممنوعیت زنان شاغل در دفاتر دولتی و مؤسسات خارجی ، افزایش تعداد زنان بیکار و جایگزینی کارکنان حرفه ای با کارکنان غیرقانونی. همچنین کاهش در استخدام پزشکان زن و کاهش قابل توجه در تعداد پزشکان زن ، ماماها و پرستاران در بیمارستان ها ، کلینیک ها و سایر مراکز بهداشتی.
در همین زمان ، بسته شدن مدرسه و دانشگاه برای زنان ، ازدواج های اجباری ، افزایش مالیات و جمع آوری پول از شهروندان بهانه های مختلف منجر به فقر در خانواده های جامعه ما و در سراسر کشور شده است.
آیا می توانید داستانی را به اشتراک بگذارید که نشان می دهد زندگی برای زنان در افغانستان چگونه تغییر کرده است؟
بسته شدن آموزش برای زنان ، برکناری کارگران زن زن – به ویژه معلمان و مدیرانی که غالباً نان آور خانواده بودند. محدودیت در جنبش زنان بدون مهرام ، الزام به پوشش های تمام بدن ، از بین بردن حقوق زنان و آزادی بیان ، کشتار و شکنجه روزنامه نگاران ، مجازات های شدید عمومی-مانند سنگسار و شلاق زدن-سانسور مددیا ، و استادان دانشگاه. اینها همه تغییراتی است که ما دیده ایم و همچنان می بینیم.
آیا می توانید لحظه ای را توصیف کنید که تأثیر قوانین جدید را به شدت احساس کردید؟
یکی از دردناک ترین قوانین وضع شده توسط طالبان ، قانون جدیدی است که من را ملزم می کند که امتحان دیگری را در پایتخت انجام دهم حتی اگر من دوره تخصصی پزشکی خود را قبلاً گذرانده ام. من یک سال کامل و بدون آینده روشن در خانه نشسته ام زیرا وسیله مالی برای سفر و امتحان ندارم. علاوه بر این ، من نتوانسته ام مجوز بازرسی خانه را دریافت کنم و این موضوع افکار من را مصرف کرده است.
ما ، پزشکان زن – یک بار نمادهای پیشرفت ، توانایی و استقلال زنان – اکنون با موانع ، تهدیدها و سکوت روبرو هستیم. بسیاری از زنان دیگر در یک وضعیت قرار دارند.
دوست دارید دنیا در مورد وضعیت فعلی شما چه چیزی را درک کند؟ یا به نظر شما چه سوء تفاهم ترین جنبه وضعیت فعلی شما چیست؟
حتی اگر من واجد شرایط باشم ، نمی توانم به عنوان یک متخصص ذهنی و عصبی خدمت کنم. انتصابات در این دولت دیگر مبتنی بر آموزش یا مدارک تحصیلی نیست. اکنون ، آنها مبتنی بر قومیت ، دین و جنسیت هستند. این دولت همچنان به مردان بر زنان ترجیح می دهد.
چه چیزی به شما امید یا قدرت در این اوقات چالش برانگیز می دهد؟
تنها امید من به خدا متعال است. من هر روز از خواب بیدار می شوم که دعا می کنم که این کابوس به پایان برسد-که روزی من خودکفا خواهم شد و قادر به خدمت دوباره به جامعه خواهم بود. با وجود همه چیز ، من از خانواده محبوب خود سپاسگزارم. آنها هرگز دریغ نکردند که آسایش خود را برای من قربانی کنند و همیشه در کنار من ایستاده اند.
