اثری از حضور نئاندرتال کشف شده در غار ، ایران غربی

تهران – باستان شناسان شواهدی از سکونت نئاندرتال در غار کوناکرا ، واقع در بخش کوه زاگروس در استان کرمانشاه غربی ایران غربی را کشف کرده اند.

این کشف ناشی از یک پروژه حفاری اضطراری با هدف نجات سایت از آسیب های مداوم ناشی از حفاری غیرقانونی و تخریب طبیعی است.

به گفته نماتری حریری ، رئیس تیم باستان شناسی که منجر به کاوشگر اضطراری می شود ، بقایای موجود در این محل ، استفاده نئاندرتال از غار را تقریباً 40،000 تا 80،000 سال پیش تأیید می کند. حریری اظهار داشت: “به دلیل نابودی گسترده در سالهای اخیر ، ما این پروژه را با مجوز موسسه میراث فرهنگی و تحقیقات گردشگری و پشتیبانی از میراث استان آغاز کردیم.”

این پروژه دو هدف اصلی داشت: نجات و مستندات بقایای فرهنگی و بیولوژیکی در معرض خطر نابودی و دستیابی به داده های علمی مربوط به تاریخ دیرینه ای منطقه است. مکان خاص غار آن را در مجاورت سایر مکانهای باستان شناسی قابل توجه ، از جمله پناهگاه مشهور Bawa-Yawan Rock قرار می دهد.

یافته های اولیه ابزارهای سنگی از نوع Mousterian و لایه های رسوبی را به طرز چشمگیری شبیه به موارد موجود در پناهگاه Bawa-Yawan ، یک سایت شناخته شده نئاندرتال نشان داد. این یافته ها با این فرضیه مطابقت دارد که جوامع نئاندرتال به طور مکرر از سایت در اواخر پلیستوسن استفاده می کردند ، حتی در حضور خطوط برفی مداوم در حدود 1800 متر.

حریری توضیح داد: “شواهد در حال ظهور با تغییرات علمی اخیر در نحوه مشاهده نئاندرتال ها سازگار است – نه به عنوان بدوی یا بیولوژیکی محدود ، بلکه به عنوان هومینین های پیچیده با قابلیت های پیچیده فرهنگی ، شناختی و بقا.”

مصنوعات کشف شده شامل استخوان های حیوانی برش داده شده است که علائم گرمایش را نشان می دهد ، که احتمالاً از قلب های مورد استفاده گروه های نئاندرتال است. استخوان ها نشان دهنده طیف وسیعی از جانوران مانند خرس های غار ، برابر ، بوید ، کاپیدرها ، شغال ها ، خرگوش ها و حتی لاک پشت های آب شیرین هستند – که رژیم غذایی متنوع و تطبیقی ​​را در بین این انسانهای اولیه قرار می دهد.

علاوه بر این ، وجود کوره ها و لایه های خاکستر بیشتر بر استفاده مکرر و سازمان یافته غار به عنوان یک پناهگاه تأکید می کند. حریری افزود: “این کاوش های اضطراری نه تنها برای حفظ شواهد علمی باقی مانده بسیار مهم است بلکه به طور قابل توجهی در درک ما از زندگی نئاندرتال در مرکز غربی غربی نیز نقش دارد.”

یافته های غار Kunakhera ممکن است ادراک از زندگی اولیه بشر در ارتفاعات ایران را تغییر شکل داده و اهمیت منطقه را در روایت گسترده تر تکامل انسان تأکید کند.

Glimpses of Bawa Yawan ، یک پناهگاه قابل توجه Palaeolithic

یکی از قدیمی ترین اشارات شناخته شده به انسان را می توان در Bawa Yawan ، یک پناهگاه سنگی که در منطقه کرمانشاه در ایران غربی واقع شده است ، ردیابی کرد.

به گفته باستان شناس برتر ایران ، سامان حیدر-گوران ، هنر راک کشف شده در باوا یاوان ، قدیمی ترین شواهد اخلاق انسانی است که بر اساس علائم موجود در فلات ایران است.

حیدری-گوران گفت ، این هنرهای سنگی یک پنجره مستقیم به رفتار پیچیده انسانی که به دست آوردن آن در سایر بقایای باستانی اواخر دوره پلیستوسن دشوار است ، باز می کند.

“هنر سنگی سرخپوشان به اشکال مختلفی در سراسر جهان کشف شده است ، از جمله پرتره های حک شده با سنگی و علائم انتزاعی. آنها همیشه یک موضوع مهم و در عین حال جذاب برای باستان شناسان و انسان شناسان بوده اند.”

باستان شناس گفت: “اکنون ، تحقیقات دیرینه ای در کرمانشاه منجر به کشف بسیار مهم نقوش سنگی در یکی از مهمترین مکان های این منطقه شده است.”

وی گفت که با انجام تحقیقات چند وجهی نشان می دهد ، نقوش Bawa Yawan از نظر فرم و محتوا با نقوش سنگی سرخپوشان اروپایی قابل مقایسه است.

“علاوه بر این ، بر اساس یک تحلیل آماری ، نقوش کشف شده در باوا یاوان می تواند مربوط به پدیده داشتن فرزندان و ضبط آن باشد.”

باستان شناس افزود: نزدیکترین لایه مرتبط با هنر راک در Bawa Yawan از 13400 سال پیش تخمین زده شده است.

طبق این مقاله ، حضور طولانی مدت نئاندرتال ها در اوراسیا غربی ، نشان می دهد که آنها یک زیرگونه مقاوم در برابر هومینین بودند. سوابق باستان شناسی و شواهد فسیلی نشان می دهد که به سمت انقراض آنها ، قلمرو آنها به دلایل مختلف از جمله منابع غذایی محدود به طرز چشمگیری محدود شده بود.

من