ایالات متحده و جمهوری اسلامی ایران در یک بن بست هستند که تنش ها زیاد است و حداقل در حال حاضر معامله هسته ای از بینش خارج می شود.
براساس گزارش Axios ، عباس آراگچی ، وزیر امور خارجه ایران ، اخیراً از استیو ویتكوف از فرستاده كاخ سفید سؤال كرد كه آیا این دو طرف ابتدا می توانند در مورد توافق موقت مذاكره كنند ، زیرا دستیابی به توافق نهایی در جدول زمانی ترامپ غیرممكن است.
وزیر امور خارجه آمریكا ماركو روبیو می گوید كه آمریكا جنگ با ایران را نمی خواهد ، اما آماده است تا كاری را برای جلوگیری از توسعه سلاح های هسته ای انجام دهد. وی افزود: ایران هنوز می تواند یک برنامه هسته ای غیرنظامی داشته باشد تا زمانی که اورانیوم را غنی نکند ، که پیش نیاز برای توسعه هسته ها است.
علیرغم موضع معصوم که توسط نمایندگان ایالات متحده گرفته شده ، ایران با احتیاط است.
طبق تصاویر ماهواره ای که توسط موسسه علوم و امنیت بین المللی مستقر در لندن منتشر شده است ، ایران مجتمع اصلی هسته ای خود را با یک محیط امنیتی گسترده در حدود دو شبکه تونل زیرزمینی محصور می کند. این ممکن است تحت تأثیر هشدار قبلی ترامپ باشد که در صورت عدم موافقت با توافق هسته ای ، ایرانیان بمباران می شوند.
این بی اعتمادی و خصومت غالب بین ایالات متحده و ایران به دهه ها برمی گردد ، هنگامی که انقلاب اسلامی پادشاه تحت حمایت ایالات متحده ، شاه محمد رضا پهلوی را سرنگون کرد و یک جمهوری اسلامی تأسیس کرد تا توسط آیت الله روح الله خمینی اداره شود.
آنچه در پی آن بود ، یک بحران گروگان 444 روزه و یک عمل ناکام عملیات Eagle Claw بود.
چه چیزی منجر به بحران گروگانگیری شد؟
مقدمه بحران گروگانگیری ایران انقلاب ایران در سال 1979 بود که منجر به سرنگونی سلسله پهلوی تحت حمایت ایالات متحده و سرش محمد رضا پهلوی شد ، در سال 1979 پس از یک سال اعتراضات شدید از ژانویه سال 1978.
محمد رضا شاه پهلوی ، رهبر سرنگون ایران ، با چندین دولت ایالات متحده ارتباط داشت و همین امر باعث شد رهبران انقلابی ایران نسبت به ایالات متحده بی اعتمادی شدید داشته باشند.
ایرانیان ایالات متحده را متهم کردند که استبدادی شاه را فعال کرده و منجر به نابرابری های اجتماعی و فساد در دولت ایران شد. علاوه بر این ، انقلابیون ایران نیز آمریکا را به دخالت خارجی در کشورشان متهم کردند.
به همین دلیل سفارت ایالات متحده در تهران محل اعتراضات منظم ایرانیان علیه حضور آمریکا در این کشور از سال 1978 بود.
شاه با پایان اجتناب ناپذیر ، شاه در 16 ژانویه سال 1979 به تبعید در مصر رفت. اندکی پس از آن ، آیت الله روح الله خمینی ، یک روحانی اسلامی با نفوذ عمیق بر وجدان مردم ایران ، پس از پانزده سال تبعید از فرانسه بازگشت.
آیت الله سرانجام جمهوری دلی اسلامی ایران را تأسیس کرد و در 11 فوریه به اولین رهبر عالی خود تبدیل شد. چند ماه بعد ، در 22 اکتبر ، شاه محروم وارد ایالات متحده شد تا درمان سرطان خود را دریافت کند.
در حالی که شاه تحت حمایت آمریکا اکنون مدتهاست که از ایران رفته بود و دولت تغییر کرده بود ، عصبانیت بین ایرانیان هنوز در حال رشد علیه ایالات متحده بود.
ورود شاه به شهر نیویورک باعث آتش سوزی در حال حاضر شدید شد. “در پی یک انقلاب موفق توسط بنیادگرایان اسلامی علیه شاه طرفدار آمریکایی ایران ، ایالات متحده به یک موضوع انتقادات ویروس تبدیل شد و سفارت ایالات متحده در تهران یک هدف قابل مشاهده بود.” مطابق به دفتر مورخ ایالات متحده.
کمتر از یک ماه پس از اینکه شاه پا به ایالات متحده گذاشت ، جمعیتی حدود 3000 نفر ، که برخی از آنها مسلح بودند ، در 4 نوامبر به سفارت حمله کردند و پس از محاصره مختصر ، 66 زن و مرد آمریکایی را گروگان گرفتند.
گروگان ها از Chargé D’Affaires گرفته تا جوانترین اعضای کارمندان متغیر بودند. به دنبال این ، ایران به طور یک جانبه تمام معاهدات دفاعی را هم با ایالات متحده و هم اتحاد جماهیر شوروی به پایان رساند. بعداً ، برخی از افراد رها شدند و حدود 52 گروگان در ایران ماندند.
طی چند روز آینده ، دستیاران جیمی کارتر رئیس جمهور ایالات متحده و سایر دیپلمات های مستقر در تهران تلاش های ناموفق برای آزادسازی گروگان ها انجام دادند.
یک هیئت آمریکایی به سرپرستی رمزی کلارک ، دادستان کل سابق ایالات متحده با ارتباط با چندین مقام ایرانی که سالها به آن باز می گردد ، وظیفه تأمین آزادی گروگان را بر عهده داشت. با این حال ، آنها از ورود به ایران محروم شدند.
در 12 نوامبر ، وزیر امور خارجه ایران ابولهاسان بانسادر شرط آزادی گروگان را مطرح کرد: استرداد شاه. این امر آغاز یک بحران طولانی است که 440 روز به طول می انجامد ، زیرا کارتر از ورود به اخراج شاه خودداری کرد.
دولت کارتر هر ترفند موجود در این کتاب را امتحان کرد ، از یخ زدگی حساب های ایرانی در ایالات متحده تا شکایت از کشور در دیوان بین المللی دادگستری (ICJ) گرفته تا کشور را تحت تحریم قرار دهد. با این حال ، هیچ اقدامی به اندازه کافی قوی نبود که دولت ایران را بودجه کند.
در طول این دوره ، یک عملیات نظامی نیز در پنتاگون شکل می گرفت.
در مارس 1980 ، پنج ماه پس از گروگان ها ، شاه به مصر بازگشت. و در آوریل 1980 ، دولت کارتر آخرین تلاش خندق را انجام داد و راه اندازی مأموریت نجات نظامی ، “عملیات Eagle Claw” را تصویب کرد.
عملیات پنجه عقاب
در حالی که دولت رئیس جمهور جیمی کارتر مشغول تلاش برای تأمین آزادی مقامات سفارت از ایرانیان بود ، رهبران ارتش آمریکا در این دوره یک برنامه مأموریت نجات بالقوه تدوین کردند.
در 16 آوریل 1980 ، رئیس جمهور کارتر مجاز به نجات نظامی بود. هر چهار سلاح ارتش آمریكا درگیر شدند. ایالات متحده از این مزیت برخوردار نبود زیرا پایه های کمی در منطقه داشت که می توانست از آن استفاده کند.
طبق برنامه Operation Eagle Claw ، با نام Code-your Desert One ، سه USAF MC-130 وظیفه حمل یک نیروی حمله 118 نفره از جزیره ماساره ، در نزدیکی عمان ، در خلیج فارس ، به یک مکان دور افتاده در 200 مایلی جنوب شرقی تهران ، همچنین به عنوان بیابان یکی شناخته می شود. MC-130s با سه USAF EC-130s همراه بود که به عنوان حمل و نقل سوخت خدمت می کردند.
حدود هشت هلیکوپتر RH-53D در داخل شرکت هواپیمایی USS Nimitz قرار بود با MC-130 دیدار کنند. در آنجا ، C-130 هلیکوپترها را سوخت گیری کرده و سربازان جنگی را انتخاب می کنند و آنها را به مکانی 65 مایل در خارج از تهران منتقل می کنند ، جایی که سربازان پنهان می شوند.
شب بعد ، سربازان حمله قرار می گرفتند و به سمت سفارت سوار شوند و به رانندگان ، مترجمان و مأمورین قابل اعتماد متکی باشند.
طبق این طرح ، سربازان جنگی سپس سفارت را طوفان می کنند و در مجتمع سفارت یا یک زمین فوتبال محلی با گروگان های آزاد شده جمع می شوند تا نیروی هلیکوپتر بتواند آنها را انتخاب کند.
آنها توسط گروهی از رنجرهای ارتش آمریكا ایمن می شوند و توسط هلیکوپتر به مکان دیگری ، تقریباً 35 مایل جنوب منتقل می شوند. تیم حمله و گروگان ها از آنجا از ایران بیرون می روند.
به دنبال این ، رنجرز تجهیزات باقیمانده از جمله هلیکوپترها را از بین می برد و برای عزیمت خود از طریق هوا آماده می شود.
“یک عمل بسیار پیچیده ، Eagle Claw به همه چیز طبق برنامه بستگی داشت. هرگونه انحراف می تواند باعث شود که کل عملیات با عواقب احتمالاً غم انگیز از بین برود.” می نویسد نیروی هوایی ایالات متحده.
شکست عملیات Eagle Claw
کنترل کننده های مبارزات USAF مخفیانه در هفته های منتهی به مأموریت برای راه اندازی محل فرود بیابانی به ایران منتقل شدند.
اولین MC-130 با حامل فرمانده مأموریت و کنترل کننده های جنگی USAF ، در 24 آوریل 1980 به محل فرود رسید و نشانگر شروع مأموریت بود.
با فرود آمدن هواپیماها ، کنترل کننده های رزمی مسئول باتلاق آنها و راه اندازی هواپیماهای هوایی بودند. با این حال ، به زودی پس از ورود اولین MC-130 ، این طرح از هم پاشید.
در ابتدا ، اتوبوس حامل مسافر در بزرگراهی قرار گرفت که منطقه فرود را تقسیم می کرد. حزب پیشرفته مجبور شد چهل و پنج نفر را در داخل آن اتوبوس بازداشت و بازداشت کند. اندکی پس از آن ، یک کامیون سوخت از بزرگراه پایین آمد.
علیرغم این موانع ، فرماندهان تیم حمله تصمیم گرفتند که پیش بروند. اندکی پس از آن ، پنج MC-130 باقیمانده به بیابان یکی رسیدند و منتظر هلیکوپترهایی بودند که USS Nimitz را ترک کرده بودند.
با این حال ، در یک بی سابقه چرخش وقایع“این هواپیما با یک هابوب ، یک طوفان ماسه ای با باد شدید که در بیابان رایج است ، روبرو شد. این منجر به مشکلات دید شدید ، آسیب به هواپیما و بیماری در بین خدمه شد.
این تیم دارای یک هلیکوپتر کمتر از نیاز برای حمل و نقل تیم حمله و اسیران بود زیرا مسائل هیدرولیکی RH-53 قابل برطرف نبود. مأموریت سقط شد ، و این بود تصمیم گرفت که تیم حمله به MC-130 منتقل شود در حالی که هلیکوپترها سوخت گیری می شوند و به نیمیتز فرستاده می شوند.
این زمانی است که فاجعه اجتناب ناپذیر اتفاق افتاد.
یکی از تیغه های روتور هلیکوپتر به طور تصادفی با سوخت حامل EC-130 برخورد کرد. هر دو هواپیما در اثر ضربه منفجر شدند و پنج هواپیمای هوایی را در EC-130 و سه تفنگداران دریایی در RH-53 کشتند.
فرماندهان مأموریت دستور دادند كه بقیه هلیکوپترها را رها کنند و همه بتوانند هواپیمای حمل و نقل را سوار کنند ، که بلافاصله به جزیره ماسارا عزیمت کردند.
پنجه عقاب در تاریخ به عنوان یک مأموریت ناکام که برای ایالات متحده غم انگیز شد ، در تاریخ پایین رفت. کاخ سفید روز بعد ، در تاریخ 25 آوریل ، نجات شکست خورده را اعلام کرد.
چند ماه بعد ، شاه در تبعید در مصر درگذشت. این امر منجر به تغییر در دولت ایران شد که شرایط را تغییر داد و خواستار آزادی همه دارایی های شاه از حساب های بانکی آمریکایی وی شد.
بعداً در همان سال ، رونالد ریگان در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده پیروز شد و مذاکرات تازه آغاز شد. سرانجام بازداشت شدگان در 20 ژانویه 1981 ، روزی که ریگان سوگند یاد کرد به عنوان رئیس جمهور آزاد شد.
به راحتی می توان گفت که در حالی که بحران گروگان پس از 444 روز وحشیانه به پایان رسید ، رابطه بین ایالات متحده و ایران هرگز نمی تواند به حالت عادی برگردد.
