رویکرد ترامپ به ایران می تواند مشکلات اساسی برای اسرائیل ایجاد کند – رو به جلو

رئیس جمهور دونالد ترامپ در 23 آوریل. عکس توسط Chip Somodevilla/Getty Pictures

رئیس جمهور دونالد ترامپ در جستجوی توافق هسته ای جدید با ایران ، مشتاق به نظر می رسد که وضع موجود را مختل کند – بدون دید منسجم برای نحوه انجام این کار.

به همین دلیل است که مارس اولتیماتوم او که اگر مذاکرات طی دو ماه موفق نشود ، او اقدام نظامی – که تقریباً مطمئناً توسط اسرائیل به آن کمک کرده بود – در نظر می گرفت ، بسیار خطرناک است.

با تیک زدن ساعت ، استیو ویتکوف ، فرستاده ایالات متحده و عباس آراگچی ، وزیر امور خارجه ایران ، فقط چند روز پیش برای دومین بار ملاقات کردند ، با این که دومی مذاکرات را با هدف توافق هسته ای جدید توصیف کرد.سازنده. ” و در حالی که شمارش معکوس ترامپ به وضوح از تمایل به از بین بردن سریع و به طور قطعی تهدید هسته ای ایران ناشی می شود ، به ویژه برای اسرائیل باعث افزایش چشمگیر می شود.

چشم انداز معامله سودمند با ایران همیشه باریک بوده است – که بخشی از این است که بسیاری از افراد ، از جمله ترامپ ، اولین معامله ایران را که توسط رئیس جمهور پیشین باراک اوباما انجام شده بود ، بسیار ناقص دانستند. رژیم ایران از نظر ایدئولوژیکی در مقابله با منافع ایالات متحده ، از جمله با جستجوی نابودی اسرائیل خم شده است. هیچ توافق هسته ای این واقعیت اساسی در مورد تعامل ایران با جهان را تغییر نخواهد داد.

این بدان معناست که ، اگر ایران تصمیم بگیرد که در ازای شل شدن تحریم های ایالات متحده ، تلاش های هسته ای خود را به عقب برگرداند ، ممکن است از این امر برای سرمایه گذاری مجدد در توانایی های نظامی معمولی خود و پروکسی که ایالات متحده و اسرائیل را تهدید می کند ، کمک کند. به عبارت دیگر: تهدید هسته ای ممکن است کاهش یابد ، اما ایران هنوز هم می تواند میز مذاکره را به طور دیپلماتیک جسارت و قدرتمندانه از نظر نظامی ترک کند.

یک معامله همچنین لزوماً با تسکین بحران اقتصادی این کشور ، باعث بهبود وضعیت داخلی متزلزل رژیم ایران می شود. اساسی در مورد مذاکرات ویتکوف این عقیده است که تهدید متعارف ناشی از ایران نسبت به هسته ای ارجح است.

و مشخص نیست که یک معامله جدید فرصتی برای نتیجه واقعی برای برنامه هسته ای ایران دارد. Witkoff اخیراً خواسته این که یک معامله جدید شامل ایران است که موافقت خود را برای از بین بردن کامل برنامه غنی سازی هسته ای خود ، یک انتخاب درست پس از اینکه وی پیش از این پیشنهاد کرد که دولت ممکن است با عقب نشینی صرف موافقت کند ، انتخاب می کند. اما آراگچی ، همکار ایرانی وی ، صریحاً دارد نوشته شده به اصطلاح “الگوی لیبی” که نخست وزیر نتانیاهو و دیگران در اسرائیل به آن اشاره کرده اند-توافق 2003 که بر اساس آن لیبی موافقت کرد تا برنامه هسته ای خود را به طور کامل از بین ببرد.

آنچه این امر به وجود می آورد ، چیدمان گسترده ای است که شبیه توافق هسته ای 2015 با ایران است که ترامپ در اولین دوره خود از آن عقب نشینی کرد. این معامله ، معروف به JCPOA ، توسط بسیاری مخالف بود اسرائیلی مقامات امنیتی به دلیل عدم برنامه ریزی برای از بین بردن کامل برنامه هسته ای ایران و عدم پرداختن به فعالیت های غیر هسته ای ایران-همه در حالی که رژیم را از طریق تسکین تحریم تقویت می کنند.

JCPOA چندین سال طول کشید تا مذاکره شود ، و با توجه به میزان برنامه هسته ای ایران ، اشکالاتی قابل توجه آن احتمالاً امروزه نیز برجسته تر خواهد بود پیشرفته در سالهای بعد بازه زمانی محدود ترامپ برای دور فعلی مذاکرات ارائه داده است ، اما امکان پرداختن به نقص های آخرین معامله را از بین می برد. فشار برای دستیابی به یک توافق عجولانه می تواند منجر به تقویت رژیم ایرانی شود که به طور کامل جاه طلبی های هسته ای خود را رها نکرده است و بهتر است برای تقویت توانایی های نظامی سنتی خود قرار بگیرد.

اولتیماتوم محدود به ترامپ نیز خطر رویارویی نظامی را افزایش می دهد. با توجه به اخیر نیویورک تایمز گزارش، ترامپ از زمان تصدی مقام در مورد هماهنگی با اسرائیل در مورد اعتصاب احتمالی به اماکن هسته ای ایران بحث کرده است. این اشتباه است که در صورت اتمام این برنامه ها ، قصاص مخرب ایران را دست کم بگیرید. این امر می تواند هر دو اهداف غیرنظامی و نظامی اسرائیلی و ایالات متحده را در خاورمیانه در صندلی های خود قرار دهد و از احتمال جنگ مخرب در مقیاس کامل برخوردار باشد.

بله ، ایران در میان جنگ 7 اکتبر ، در اعتصابات تلافی جویانه خود به اسرائیل ، عمداً از خطر خسارت واقعی خودداری کرده است. و این استدلال وجود دارد که اعتصاب مشترک به تأسیسات هسته ای ایران تنها راه برای جلوگیری از دستیابی به ایران از دستیابی به سلاح هسته ای یا بازگرداندن آن به جدول برای بحث در مورد معامله در مورد شرایط سودمند است.

اما لحظه فعلی برای خطرناک بودن یک جنگ تمام عیار ایالات متحده و اسرائیل با ایران به دور از ایده آل نیست. و مهلت ترامپ فشار را برای انجام اقدامات قاطع در یک بازه زمانی معین ، حتی اگر شرایط مطلوب نباشد ، افزایش می دهد.

دولت ایالات متحده و دولت اسرائیل در حال حاضر در بین شرکای کلیدی منطقه ای و بین المللی با کسری اعتماد شدید روبرو هستند. در مورد ایالات متحده ، این نتیجه ترامپ است دیدگاه بحرانی از ناتو ؛ یخ زدگی نزدیک به کمک های خارجی ؛ تحمیل قریب الوقوع تعرفه ها در شرکای تجاری کلیدی ایالات متحده ؛ و تمایل به پشتیبانی از پشتیبانی برای متحدان کلیدی که با تهدیدهای استراتژیک مشترک روبرو هستند.

این پویایی روابط ایالات متحده با شرکای اروپایی را به چالش کشیده است که هماهنگی آنها در هرگونه رویارویی با ایران ضروری است. و ترامپ برنامه بحث برانگیز از بین بردن فلسطینی ها از غزه کشیده اعتماد با کشورهای عربی که نگرانی در مورد جاه طلبی های منطقه ای ایران دارند.

این می تواند مشکلات واقعی برای اسرائیل ایجاد کند. کشورهای عربی اهل سنت مانند اردن ، امارات و عربستان سعودی که در مخالفت با فعالیت بدخیم ایران با اسرائیل و ایالات متحده هماهنگ هستند در سالهای اخیر اولویت بندی شده قیدبشر آنها آگاه هستند که یک جنگ ایالات متحده و ایران یا اسرائیل و ایران می تواند اقتصاد منطقه ای را ویران کند و به طور بالقوه شعله های بنیادگرایی شیعه با گزارش های ایرانی را هوادار کند و ثبات رژیم های خود را تهدید کند.

دلهره از جهت جنگ غزه ، چشم اندازهای کم رنگ برای پیشرفت در مورد فلسطین و اسرائیل به طور فزاینده ای پرخاشگر پس از اکتبر 7 دکترین امنیتی بیشتر ظرفیت خود را برای به دست آوردن این شک به اسرائیل در هنگام اعتصاب به ایران از بین می برد. اسرائیلی ها بی اعتمادی عمیق در رهبری آنها و تعداد فزاینده ای از مخازن IDF در حال کاهش گزارش وظیفه باعث می شود این وضعیت به ویژه بی خطر باشد. جنگ همه جانبه با ایران باعث انسجام اجتماعی در مواجهه با چالشی می شود که نیاز به وحدت و مقاومت دارد.

حقیقت این است که عجله به معامله یا جنگ با ایران احتمالاً اشتباه خواهد بود. اما با توجه به اینکه ترامپ قبلاً جدول زمانی دو ماهه را برای گفتگوها تعیین کرده است ، در صورت عدم موفقیت مذاکرات ، ما و بازدارندگی اسرائیل را از بین می برد. مسئله هسته ای ایران چالشی است که هیچ مشکلی در آن وجود ندارد. مهم نیست که نتیجه این مذاکرات ، مسیر پیش رو به برنامه ریزی دقیق و هماهنگی عمدی بستگی دارد-اولتیماتوم های بد تصور و دیپلماسی آستانه.