ایران علی شمخانی ، مشاور سیاسی رهبر عالی کشور علیخامنی، نه اصل هدایت سیاست تهران را در مورد معامله احتمالی با ایالات متحده به اشتراک گذاشته است.
ایران که اصول را آشکارا روی میز قرار داده است جالب است ، و همچنین به نظر می رسد که نمای نزدیک به خامنه ای را نشان می دهد ، که به معامله با ایالات متحده مشکوک بوده است. وی گفته است که ایران پس از دور شدن از توافق 2015 ، دیگر نباید به واشنگتن اعتماد کند.
اصول چیست؟ آنها شامل نه مفهوم هستند که شایسته کاوش هستند.
اصل اول: جدی بودن
ایران می خواهد مذاکرات جدی بودن و هر دو طرف آنها را جدی بگیرند. جمهوری اسلامی نمی خواهد گمراه شود و ایالات متحده نمی خواهد وقت خود را تلف کند. تهران به احتمال زیاد وارد مذاکرات نمی شد مگر اینکه اعتقاد داشته باشد که آنها جدی هستند ، و در ابتدا مذاکرات غیرمستقیم را ترجیح می داد که آیا دولت رئیس جمهور ایالات متحده دونالد ترامپ جدی است یا خیر.
اصل دو: اطمینان
کاملاً مشخص نیست که این به چه معنی است. با این حال ، یک مقاله اخیر در The Guardian خاطرنشان کرد که روسیه می تواند در مذاکرات نقش داشته باشد. همچنین گزارش شده است ، “ایران معتقد است كه اطمینان حاصل كرده است كه هدف آمریكا كل از بین بردن برنامه هسته ای آن نیست.
“قبل از مذاکره روم ، در مداخله ای که سردرگمی در ایران و ایالات متحده را ایجاد می کرد ، ویتکوف در رسانه های اجتماعی به نظر می رسید چنین عینی را تأیید می کند و باعث تحریک در ایران می شود ، اما در روم این تصور را می داد که این پیام های سیاسی عمدتاً داخلی بود.” اطمینان ممکن است به این جنبه از معامله اشاره داشته باشد.
اصل سه: تعادل
این به احتمال زیاد به این مفهوم اشاره دارد که تهران می خواهد “توافق متعادل باشد ، نه تسلیم شود.” تعادل همچنین ممکن است به تضمین هایی که ایالات متحده از معامله دور نمی شود ، اشاره کند.
اصل چهارم: حذف تحریم ها
این مهم است ایران می خواهد تحریم ها برداشته شود و برای دستیابی به آن ، وارد مذاکرات شده است. جمهوری اسلامی همچنین می تواند برای جلوگیری از تحریم ها با روسیه ، چین و سایر کشورها تجارت کند. با این حال ، تهران به وضوح ترجیح می دهد اقتصاد خود را از طریق تجارت با غرب تقویت کند.
اصل پنج: اجتناب از تهدیدها
این اصل برخلاف دولت ترامپ تهدیدات در گذشته در مورد ایران به دنبال سلاح هسته ای. تهران خواستار این شده است که این تهدیدها متوقف شود. نمی خواهد در مورد بمباران یا انواع دیگر حملات بشنود.
به همین ترتیب ، به نظر می رسد که واشنگتن از زمان شروع مذاکرات در اواسط آوریل ، لفاظی در مورد بمباران ایران را کاهش داده است ، اگرچه ممکن است این تغییر کند. با این حال ، تمایل ایران برای جلوگیری از تهدیدها ممکن است تا زمانی که مذاکرات جدی به نظر برسد ، بر ایالات متحده تأثیر بگذارد.
اصل ششم: سرعت
ایران نمی خواهد مذاکرات برای همیشه ادامه یابد ، که این نیز تمایل ایالات متحده است. بنابراین ، به نظر می رسد این اصل مطابق با دستور کار هر دو طرف است. هدف این است که به سمت یک معامله حرکت کنیم ، با هر هفته مذاکرات نتیجه بیشتری حاصل می شود. تاکنون ، این مورد پس از دو جلسه اتفاق افتاده است. با این حال ، احتمالاً جزئیات فنی مسئله ای است.
اصل هفت: مهار مزاحمت ها (مانند اسرائیل)
این اصل به گونه ای نوشته شده است که چیزی را که در واقع به ایران بسیار بیشتر از آنچه ارائه شده است مربوط می شود. اسرائیل به وضوح یک نگرانی اساسی برای تهران است. این می خواهد که ایالات متحده اسرائیل را مهار کند یا حداقل ، خط را در مذاکرات دنبال کند.
در حال حاضر این حس وجود دارد که دیدگاه اسرائیل در مورد مذاکرات کاملاً با آنچه که امیدوار است به دست بیاورد ، که ایران از آن راضی است. این ایده که بیت المقدس فقط در این زمینه “مزاحمت” است ، راهی برای تهران است که آنچه را که در واقع فکر می کند پایین بیاورد.
معمولاً جمهوری اسلامی اسرائیل را با نابودی تهدید می کند. اگر اسرائیل فقط “مزاحمت” باشد ، به وضوح ، نیازی به مرکز سیاست خارجی ایران نیست. بنابراین ، داستان واقعی این اصل بسیار کمتر از سایرین است.
اصل هشت: تسهیل سرمایه گذاری
ایران پس از حذف تحریم ها ، سرمایه گذاری می خواهد. دولت ترامپ اظهار داشته است كه این امر ممكن است ، و تهران احتمالاً این لیست را برای خوشحال كردن رئیس جمهور آمریكا در این لیست قرار داده است.
اصل نه: رد مدل به اصطلاح لیبی
این در واقع مهمترین اصل برای ایران است. این نمی خواهد برنامه هسته ای خود را همانطور که لیبی انجام داد ، از بین ببرد ، زیرا این امر باعث می شود که تهران آسیب پذیر باشد. ایران این اصل را در پایان لیست دفن کرد که در واقع مهمترین آن است. به نظر می رسد که مدل “لیبی” از نظر آنچه اسرائیل ترجیح می دهد وارد بحث شده است. بنابراین ایران تقاضای اسرائیل را رد می کند.
