در یک مرکز درمانی سوء تغذیه در پایتخت افغانستان ، فریادهای کودکان جای خود را به سکوت سنگین داده است ، زیرا بیماران از بین می روند و کادر پزشکی به دلیل کاهش کمک های ایالات متحده اخراج شدند.
این پروژه که به طور کامل توسط واشنگتن تأمین می شد ، مجبور شد که ایالات متحده – تا همین اواخر بزرگترین اهدا کننده کمک در افغانستان – تمام کمک های خارجی را مسدود کند.
کوبی ریتولد ، مدیر کشور اقدامات سازمان غیر دولتی اقدام علیه گرسنگی (ACF) ، که مدیریت کلینیک در غرب کابل است ، گفت: بسیاری از کودکانی که به این مرکز می آیند ، اکنون تحت درمان قرار نمی گیرند.
وی به AFP گفت: “اگر آنها تحت معالجه قرار نگیرند ، خطر ابتلا به مرگ زیاد وجود دارد.”
بدون بودجه جدید ، حیوانات پر شده ، اسباب بازی ها و بطری های کودک در حالی که آخرین بیمار در ماه مارس باقی مانده بود ، داروخانه قفل شد.
دکتر فرید احمد باراکزی گفت: “وقتی بیماران سوء تغذیه به کلینیک ما می آیند ، این یک چالش بزرگ برای کارکنان ما است که اوضاع را برای آنها توضیح دهند و به آنها بگویند که برای معالجه مناسب باید به جای دیگری بروند.”
به گزارش سازمان ملل ، پس از چهار دهه جنگ و بحران ، افغانستان با دومین بحران بشردوستانه در جهان ، پشت سودان جنگ زده ، روبرو است.
– “خیلی شوک” –
به طور متوسط ، 65 کودک مبتلا به سوء تغذیه حاد شدید با عوارض هر ماه در کلینیک تحت درمان قرار گرفتند.
آنها چند روز در کنار مادران خود نه تنها برای تغذیه بلکه برای جلوگیری از مارپیچ شدن آنها به بیماری ، در آنجا می مانند.
Rietveld گفت: “هر عفونی که کودک می تواند داشته باشد ، یک کودک سوء تغذیه نیز با افزایش خطر مرگ به دست می آید.”
این برای کارکنان “دردناک” است و آخرین روزهای کار خود را به پایان می رساند ، ریتولد افزود ، زیرا “آنها باید آنها را به جایی دیگر بفرستند که در آن همان درمان تخصصی ندارند”.
سوء تغذیه کودکان در افغانستان ، جایی که 45 درصد از جمعیت زیر 14 سال سن دارند ، یکی از مهمترین چالش ها است زیرا در دراز مدت بر کل نسل ها تأثیر می گذارد.
به گزارش سازمان ملل ، حدود 3.5 میلیون کودک زیر 5 سال از سوء تغذیه حاد رنج می برند و این کشور یکی از بالاترین میزان لکنت در جهان را دارد.
بزرگسالان نیز تحت تأثیر قرار می گیرند: 15 میلیون افغان در حال حاضر ناامن غذایی هستند ، از جمله 3.1 میلیون نفر که در حال حاضر در آستانه قحطی هستند.
هفته گذشته ، برنامه جهانی غذا گفت که ایالات متحده بودجه کار خود را در افغانستان به پایان رسانده است ، و دوباره به کشورهای دیگر بازگردد.
ادوین سنین سالوادور ، به خبرگزاری فرانسه گفت: “این کشوری است که از این تعداد شوک های زیادی عبور کرده است.”
وی گفت: “بنابراین با یک سیستم شکننده ، حتی مراقبت های اساسی از غربالگری ، حتی در آنجا نیستند.”
– “فقط مکانی که می توانستیم کار کنیم” –
بحران بودجه همچنین منجر به اخراج های بی شماری در بخش بشردوستانه شده است ، در کشوری که طبق اعلام بانک جهانی ، نرخ بیکاری در سال 2024 به 12.2 درصد رسیده است.
از زمان کاهش ایالات متحده ، ACF مجبور شده است حدود 150 نفر از 900 کارمند خود را از بین ببرد.
ریتولد گفت: “من در دفتر خود مردم گریه می کنم.” “ما گوش می دهیم ، پشتیبانی می کنیم ، اما نمی توانیم آنها را به یک شغل بدست آوریم.”
زنان بودند که اکثر 40 نفر از کارمندان مرکز تغذیه کودک ACF را تشکیل می دادند و از زمان بازگشت آنها به قدرت در سال 2021 با محدودیت های جدی که توسط مقامات طالبان تحمیل شده بود ، بیشتر از 40 نفر از کارمندان در مرکز تغذیه کودک ACF تشکیل شده بودند.
آنها دیگر نمی توانند در بسیاری از بخش ها کار کنند و مجاز به تحصیل در فراتر از مدرسه ابتدایی نیستند ، مگر اینکه در یک مدرسه مذهبی ثبت نام کنند و سازمان ملل متحد را به عنوان “آپارتاید جنسیتی” هدایت کنند.
پرستار 27 ساله وزما نوورزی گفت: “برای بسیاری از ما ، تنها مکانی که می توانستیم کار کنیم در این مرکز بهداشت بود.” “اکنون ، ما حتی آن را از دست می دهیم.”
ریتولد گفت ، برای بهبودی پس از از دست دادن بودجه ایالات متحده ، که 30 درصد از بودجه محلی ACF را تشکیل می دهد ، این سازمان “در حال نوشتن پیشنهادات” و “بحث با اهدا کنندگان” است.
“اما فکر نمی کنم اهدا کنندگان دیگر بتوانند این شکاف را پوشش دهند.”
CGO/SW/ECL/DHC
