قاضی لوئیزیانا حکم می کند که فارغ التحصیل کلمبیا محمود خلیل می تواند تبعید شود

محمود خلیل ، ساکن دائم حقوقی می تواند از ایالات متحده تبعید شود ، یک قاضی به دنبال دادرسی در روز جمعه حکم صادر کرده است.

قاضی گفت که یک یادداشت وزارت امور خارجه درباره اعتقادات فعال فلسطین ، شواهد کافی برای حذف وی از ایالات متحده است.

در یادداشت خود ، وزیر امور خارجه ماركو روبیو گفت كه “اعتقادات و انجمن های خلیل” به نفع سیاست خارجی نبوده و شواهد كافی برای حذف دارنده کارت سبز از ایالات متحده است. این یادداشت ، که بخش اصلی شواهد ارائه شده توسط دولت است ، هیچ ادعایی در مورد رفتار جنایی علیه خلیل مطرح نکرد.

قاضی به وکلای خلیل مهلت 23 آوریل داد تا درخواست های تسکین را برای جلوگیری از تبعید وی ارائه دهند. عدم انجام این کار به این معنی است که وی به سوریه یا الجزایر فرستاده می شود.

تیم پشتیبانی خلیل ، که در یک کنفرانس مطبوعاتی در خارج از یک بازداشتگاه لوئیزیانا صحبت کرد ، گفت: “امروز یک قاضی مهاجرت حكم داد كه محمود را می توان از این كشور خارج كرد.” “تصمیمی به همان اندازه ناعادلانه است که نگران کننده است. علیرغم عدم موفقیت دولت در اثبات اینکه محمود هر قانونی را نقض کرده است ، دادگاه تصمیم گرفته است که ساکنان دائمی قانونی می توانند وضعیت خود را برای حمایت از طرفداری از طرفداری انجام دهند. این یک نقض آشکار از اصلاحیه اول و یک سابقه خطرناک برای هر کسی است که به گفتار آزاد و بیان سیاسی اعتقاد دارد.

“اما این تصمیم نباید شما را آرام کند ؛ باید شما را ترغیب و تشویق کند. کسانی که محمود را می شناسند ، او را به دلیل تعهد شدید خود به عدالت و امتناع او از عقب نشینی حتی از شیوه های چالش برانگیز می شناسند. این روحیه جنگی محمود است که باید در روزهای بعد از آن استقبال کنیم. نباید به این اثر سرمازدگی تسلیم شود. “

خلیل ، که طی یک سال گذشته نقش برجسته ای در اعتراضات دانشجویان دانشگاه کلمبیا ایفا کرد ، در اوایل ماه مارس توسط مأمورین مهاجرت و اجرای گمرک (ICE) در ساختمان آپارتمان خود در شهر نیویورک بازداشت شد.

خلیل برای یک ماه گذشته در یک زندان یخی در جنا ، لوئیزیانا برگزار شده است ، جایی که وکلای وی معتقدند دولت ترامپ قضات را برای دولت ایالات متحده مطلوب تر می داند.

دولت ترامپ روز چهارشنبه شواهدی را ارائه داد ، منتشر شده توسط آسوشیتدپرس ، جایی که روبیو اصرار داشت که “حضور یا فعالیت های خلیل علاقه سیاست خارجی ایالات متحده را به خطر بیاندازد”.