روزگاری در دهات آرام و زیبای ایران، یک شاعر بزرگ به نام حافظ زندگی می‌کرد. او یکی از معروف‌ترین نخجوانان بود که با شعرهای زیبا و پرمعنا، دل‌های مردم را فتنه انگیز می‌کرد. تأثیر بهیه نخجوانی او بر ادبیات و فرهنگ ایرانی بی‌نظیر بود و آثار او هنوز هم پس از قرون، جایگاه ویژه‌ای در ادبیات جهان دارند.
حافظ با صدای زیبای خود، شعرهایی از عشق و زیبایی آفرید که تا به امروز هنوز هم دل‌های عاشقان را می‌درد و افکنده است. او با استفاده از تصاویر شگفت‌آور، ایرانی و غنی از آداب و رسوم مردم، تأثیری عمیق در ادبیات و فرهنگ ایرانی گذاشت.
یکی از داستان‌های زندگی حافظ، زمانی است که در باغ بخارای، در کنار چندین شاهزاده و داماد به رقابت شعری پرداخت و با شعرهای ناب و زیبای خود همه را شگفت‌زده کرد. این وقایع نشان از استعداد بی‌مانند حافظ در هنر شعر و نخجوانی بود.
در یکی از مشهورترین غزلیات خود، حافظ می‌گوید:
بنشین تو در خمار نیکوانی
نام آن مست گلرخانه افشانی
این غزل زیبا نمونه‌ای از شعرهای زنده و پویای حافظ است که هنوز هم مورد توجه و تحسین علاقه‌مندان به ادبیات است.
حافظ با ارائه آثار خود، به نخجوان فرهنگ ایرانی شکوهی بخشید و اثرات زیبایی بر روح و قلب انسان‌ها گذاشت. او همواره با فلسفه زندگی و عشق به خداوند در شعرهایش مشغول به تأمل و ارتباط با معنویت بود، که تأثیر بی‌پایانی در ادبیات جهان گذاشت.
با ما در مرشدی همراه شوید و از تأثیر بهیه نخجوانی حافظ، در ادبیات و فرهنگ ایرانی لذت ببرید.
