ساعت حقوق بشر (HRW) روز سه شنبه بیان شده اینکه طالبان چهار سال پس از تصاحب آنها از افغانستان تخلفات حقوق بشر خود را افزایش دادند و هشدار دادند که بازده اجباری افغان ها به افغانستان ، بحران بشردوستانه را تشدید می کند.
Fereshta Abbasi ، یک محقق افغانستان در HRW ، گفت که علامت چهار ساله به حاکمیت طالبان “یادآوری شدید” از بزرگی نقض حقوق بشر طالبان است. HRW تأکید می کند که طالبان همچنان دختران را از “آموزش فراتر از کلاس ششم و زنان از دانشگاه ها” محروم کرده اند. زنان همچنین با محدودیت های شدید در اشتغال ، آزادی حرکت و دسترسی به فضاهای عمومی و خدمات روبرو هستند. ” به عنوان مثال ، HRW “قانون ترویج فضیلت و جلوگیری از ناکامی” را به عنوان “دراراکونی” از زمان آن برچسب می زند به طور جدی محدود شده است استقلال زنان با ممنوعیت صحبت کردن زنان و نشان دادن چهره های کشف نشده خود در ملاء عام.
به ویژه ، دادگاه بین المللی کیفری حکم دستگیری در 8 ژوئیه 2025 ، روی این محدودیت ها متمرکز شد. ضمانت های دستگیری علیه رهبر عالی طالبان صادر شد و عبدال حکیم حقانی ، رئیس دادگستری طالبان ، و بر جنایت علیه بشریت آزار و اذیت متمرکز شد (ماده 7 (1) (ح) اساسنامه رم).
براساس HRW ، کشورهای مختلف افراد را به زور به افغانستان برگردانده اند. به عنوان مثال ، ایران و پاکستان بازگشت تقریباً 2 میلیون نفر به افغانستان را مجبور کرده اند ، که بسیاری از آنها برای ده ها سال یا کل زندگی آنها در خارج از افغانستان زندگی می کردند. علاوه بر این ، HRW خاطرنشان می کند که ایالات متحده با اقدامات مختلفی که توسط دولت ترامپ انجام شده است ، بسیاری از افغان ها قابل تبعید است. مهمتر از همه ، سازمان ملل (سازمان ملل) گزارشی صادر کرد در ماه ژوئیه این نکته را برجسته کرد که پناهندگان افغان که به زور به افغانستان بازگشتند ، توسط مقامات طالبان با نقض حقوق بشر روبرو شدند.
در 15 اوت 2021 ، طالبان تصرف کردن افغانستان. از آن زمان ، HRW استدلال می کند که طالبان مخالفت ، روزنامه نگاران را بازداشت کرده و محدودیت هایی را در مورد حقوق بشر زنان و دختران افزایش داده است.
مرکز نظارت بر جابجایی داخلی (IDMC) دارد مورد توجه این 4.2 میلیون نفر تا اواخر سال 2024 در افغانستان آواره شده اند. HRW استدلال می کند که بازده های اجباری به میلیون ها نفر که در داخل افغانستان آواره شده اند ، افزوده است که این امر بیشتر ارائه کمک های بشردوستانه است. دفتر سازمان ملل متحد برای هماهنگی امور بشردوستانه (OCHA) گزارش این 22.9 میلیون نفر در افغانستان برای زنده ماندن به کمک های بشردوستانه نیاز دارند. HRW گفت: “از دست دادن کمک های خارجی سوء تغذیه ، به ویژه در بین کودکان را تشدید کرده است.”
HRW استدلال می کند که “کشورهای عضو سازمان ملل به مدت چهار سال برای پایان دادن به تخلفات حقوقی که در افغانستان رخ می دهد ، اقدام به اقدام مؤثر نکرده اند.” این گروه حقوق این تصور را می گیرد که جامعه بین المللی باید برای پایان دادن به نقض حقوق بشر ، اقدامات مثبت را انجام دهد ، بحران بشردوستانه را کاهش دهد و نباید به زور مردم را به افغانستان بازگرداند.
