اصطلاح “گردشگری“در اوایل قرن 19 در بریتانیای کبیر منشا گرفت. قدمت آن به عمل “گرند توراز حدود سال 1720، اشراف جوان بریتانیایی به سفرهای اکتشافی فرهنگی و کشف خود رفتند و این عمل بعداً در سراسر اروپا گسترش بیشتری یافت.
مفهوم گردشگری از آن زمان تاکنون تکامل یافته است: از تورهای بزرگ تا مرخصی سالانه با حقوق، از طریق گسترش سفرهای هوایی و جهانی شدن قرن بیستم. در حال حاضر، گردشگری به یک عملیات انبوه تبدیل شده است که توسط رسانه های اجتماعی، ذهنیت عملکرد (انجام کارها برای اینکه بتوانید بگویید آنها را انجام داده اید) و مصرف بیش از حد هدایت می شود. این همان چیزی است که ما به آن «گردشگری بیش از حد» می گوییم.
شکل جدیدی از گردشگری در اروپا
گردشگری بیش از حدبه عنوان «سطحی از بازدید از یک سایت (…) که حداقل به یکی از سه دلیل زیر بیش از حد تلقی می شود: آسیب وارد شده به محیط زیست، تنوع زیستی یا به میراث طبیعی و/یا تاریخی یک مقصد یا سایت؛ تنزل کیفیت زندگی جمعیت محلی (…)؛ یا مضر بودن شرایط بازدید برای کیفیت تجربه توریستی». اداره کل سازمانی (2024).
این پدیده که از نیمه دوم قرن بیستم در اروپا در جریان بوده است، تنها در 20 سال گذشته تشدید شده است: بر اساس گزارش ها، تعداد گردشگران بین المللی از 416 میلیون در سال 2005 به 747 میلیون در سال 2024 (+180 درصد) رسیده است. گردشگری سازمان ملل. این افزایش توسط رسانه های اجتماعی، افزایش تحرک (با کمک شرکت های مسافرتی ارزان قیمت مانند Ryanair و Flixbus) و نازک شدن تدریجی مرزهای بین زندگی روزمره و تعطیلات انجام شده است.
در حالی که گردشگری از نظر اقتصادی برای مناطق خاصی از اروپا سودمند است، روی دیگر این سکه آنقدر براق نیست که میلیون ها عکس به اشتراک گذاشته شده در شبکه های اجتماعی هر سال نشان می دهد. در واقع چند سالی است که حجم گردشگران باعث آسیب مشهود و بدتر به محیط زیست، جامعه و فرهنگ اطراف سایت های گردشگری اروپا شده است. این هر تابستان توسط رسانه های اصلی، پست های رسانه های اجتماعی و هشدارهای ساکنان یا مقامات محلی گزارش می شود.
بنابراین، بیشگردشگری نه تنها به این موضوع میپردازد که چگونه گردشگران مکانها و جوامع را تغییر میدهند، بلکه همچنین به این موضوع میپردازند که چگونه ما به عنوان گردشگر، یک مکان، یک بنای تاریخی و غیره را هنگام بازدید از آن مفهومسازی و در نظر میگیریم.
درک بیش از حد گردشگری در اروپا: از فرهنگ تا مصرف
اگر از دوستان خود بپرسید که آیا اخیراً محتوای گردشگری را در شبکه های اجتماعی دیده اند، مطمئناً پاسخ مثبت خواهد بود. قالبهای بیشماری برای آن وجود دارد: ممکن است کمپین خود یک سازمان، محتوای حمایتشده یا یک تأثیرگذار باشد که توصیههای سفر را به اشتراک میگذارد.
با این حال، همه محتواها به یک اندازه دسترسی ندارند: تبلیغات بسیاری برای Haute-Marne در Gare de l’Est در پاریس در تلاش برای جلب توجه همه هستند، در حالی که دیگران می توانند موجی از گردشگری را به راه بیندازند. این قرار گرفتن در معرض مداوم محتوای سفر به ویژه در اینستاگرام قابل مشاهده است، جایی که هشتگ #journey با بیش از 781 میلیون پست در میان ده مورد استفاده برتر در جهان قرار دارد. در سال 2024، حدود 2 میلیون زیبایی شناسی عکسهای مکانهای توریستی در این پلتفرم به اشتراک گذاشته شد و این تأثیر را بیشتر کرد. TikTok به لطف ویدیوهای ویروسی و استفاده روزافزون از آن به عنوان موتور جستجو برای هر کسی که سفری را سازماندهی می کند، همین روند را دنبال می کند.
از منظری گسترده تر، پلتفرم های استریم نیز به طور غیرمستقیم به گردشگری انبوه کمک می کنند. در Giverny، فیلمبرداری یک برنامه تلویزیونی واقعیت چینی باعث نگرانی کارکنان خانه مونه شد و آنها نگران بودند که باعث افزایش شدید تعداد بازدیدکنندگان شود. آنها می ترسیدند این سایت به سرنوشت روستای سوئیس برسد ایزلتوالد، که پس از حضور در یک درام کره ای که باعث شهرت آن شد، مجبور شد برای بازدید از اسکله محلی کنار دریاچه خود از گردشگران هزینه کند. هجوم عظیم بازدیدکنندگان، که اغلب در مورد محدودیتهای محلی اطلاعات ضعیفی دارند، میتوانند به سرعت فضاهای شکننده را تحت تأثیر قرار دهند و ارزش تاریخی یا هنری آنها را کاهش دهند.
این گردشگری جدید که با الگوریتمها، زیباییشناسی و جستجوی دید تقویت میشود، در صفحه نمایش متوقف نمیشود. این شهرها، مناظر و زندگی کسانی که در آنها زندگی می کنند را عمیقاً تغییر می دهد. پیامدهای این پدیده ویروسی که در قسمت دوم این مجموعه به آن خواهیم پرداخت، اکنون در هر سطحی قابل مشاهده است.